Graduation

Bart heeft hard zitten werken afgelopen drie weken. Een IB examen is toch wel even iets ander dan een examen op een Nederlandse school. Een examen bestaat voor de meeste vakken uit drie delen. Deel 1 en 2 s'ochtends en deel 3 s'middags of een dag later. Zo heeft hij dus 3 weken lang examen gehad. En dan was het zover, gisteren was het graduation evenement. Heel bijzonder men heeft een graduation event terwijl je nog niet weet of je geslaagd bent. Wij krijgen over een week of 6 een mailtje waarin een code staat zodat we de uitslag ergens op een site kunnen bekijken.
We zijn dus nog even in afwachting, maar het feestje hebben we in ieder geval gehad. Kabir een klasgenoot is na het laatste examen bij ons blijven slapen, hij is de boardingschool wel een beetje zat en wil graag met Bart de bloemetjes buiten zetten. En dat is volgens mij wel gelukt. Tijdens de voorbereiding voor de graduation moesten we allen in pak, Kabir had geen nette schoenen, hij vroeg een paar van mij, maar ja ik zit ook niet zo ruim in mijn nette schoenen. Bart wilde samen met Nharae, Kabir werd opgehaald door zijn vader, en zo zaten wij met zijn viertjes op weg naar de ceremonie. In een luxe hotel, stonden lekkere hapjes klaar. Ik heb nog even gebabbeld met Rashid over mijn vogeltjes blog, hij was wel onder de indruk.
Tijd om plaats te nemen in de zaal, een strategisch plekje gezocht zodat we ook nog een leuke foto konden maken. Daarna kwamen alle leerlingen in vol graduation ornaat onder luid applaus de zaal binnen lopen. Het was duidelijk dat ze al een keer geoefend hadden (haha). De eerste spreker gaf in een razend tempo een korte profiel schets van alle leerlingen. Bart werd gekenmerkt door: "kort van stof" en  "man van weinig woorden". Nou dit heeft hij niet van een vreemde. Nharae werd gekenmerkt als soms een beetje traag van begrip, ik dacht: "nou lekker stel". Dit laatste was me trouwens nog nooit opgevallen, ik vind haar eigenlijk wel bijdehand. maar ja alles is relatief.
Als tweede was er een gastspreker, hij kon heel leuk vertellen, het was het hoofd van de IB school uit Mumbai, leuk verhaal en een mooie boodschap:
Not everything that can be counted counts and not everything that counts can be counted

Ik weet niet of de boodschap bij de leerlingen aan kwam maar het gros heeft toch een carrière in gedachten als business man waar alleen de harde cijfers tellen, en de boodschap was toch wel heel duidelijk dat het IB program van de school meer normen en waarden probeert te ontwikkelen.

Het was tijd voor wat afwisseling, en het DP hoofd speelde een liedje op de dwarsfluit. Thomas had inmiddels een blik van Boooooring. Als laatste kwam Mr Thompson het schoolhoofd om een toespraak te houden, ik vond deze het minst enerverend. Er was ook ruimte in het programma voor 2 leerlingen, de eerste had een erg leuke toespraak, ze is trouwens degene die ik de afgelopen twee jaar altijd alle stukjes aan elkaar heb zien babbelen als bijdehante presentatrice. De tweede was een jongen die het langst van iedereen op school had gezeten, hij zit al vanaf PYP1 op de school, hij heeft 12 jaar op deze school gezeten, moet je eens voorstellen dat je eind VWO nog op dezelfde school zit als de lagere school. Hij was behoorlijk emotioneel, hij gaf aan dat het moeilijk is om ieder jaar weer afscheid te moeten nemen van 4 a 5 kinderen omdat ze elders op de wereld gaan wonen. En nu was het tijd voor hem om afscheid te nemen, het was overduidelijk dat de school en vooral de klasgenoten veel voor hem betekenen.

Hehe tijd voor de uitreiking, miss Lila is de homeroom teacher van Bart, Bart had geen vak in zijn pakket wat door haar gegeven was en zo waren er velen. Er is volgens mij geen enkele band en dus ook niets persoonlijks aan het persoonlijke woordje, het was een opsomming van zijn school activiteiten. Tot slot een veelzeggende big smile van Bart op het podium.

Na alle plechtigheden was er nog wat te eten, ik heb een lekkere Biryani gehad Thomas Spagetti. Bart en Nahrae hebben samen genoten van een Indiaas prutje.