vrijdag 1 november 2013

Afscheid

Afgelopen week heb ik een etentje aangeboden gekregen van mijn collega's. Gezellig zitten praten, nog eens terug zitten kijken op de periode in India. Ik heb veel geleerd van de mannen in India. Zij gaven ook aan dat ze veel van mij hebben geleerd. Na het eten was het tijd voor een toespraak. Ik heb hun natuurlijk de hemel in geprezen en zij deden hetzelfde. Grappig geeft je een goed gevoel. Het mooiste compliment was over mijn openheid en dat ik altijd tijd heb om naar iemand te luisteren. Om eerlijk te zijn heb ik best wel eens moeilijk om mijn aandacht erbij te houden. Wellicht desinteresse en dan dwaal ik af met mijn gedachten. Gelukkig is dat maar af en toe.
Tot slot kwamen een paar kado's. Als eerste een fles old monk. Men heeft waargenomen dat ik best wel een borreltje lust. Ik ben gisteravond maar begonnen aan de fles rum, want meenemen in het vliegtuig of container mag niet. Als tweede kreeg ik een schilderij.
De collega's hebben me uitgelegd dat de afbeelding op het schilderij een bruid is die naar de bruidegom wordt gedragen. Ze zeiden ook dat het soms een hele uitdaging was, grote afstanden moesten worden overbrugd. Ook vertelden ze dat vaak de broers hielpen met tillen. Mooi verhaal. Gerlinde vind de lijst niet mooi, ik vind juist dat dit het India gevoel compleet maakt.

Speech
Van links naar rechts
Chetan, Kiran,Abijit,Rajan,Makarand,Vijay,Prashant,Guus,
SDK,Shirish,Amar,Rahul,Umesh,Pravin,Mandar,Kedar

Tot slot gaven ze me een ansicht kaart van een halve meter groot, ze hebben allen mooie woorden opgeschreven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten