Bezoek ouders Santosh

Santosh heeft het er al lang over een bezoek aan zijn familie. Vorige week heb ik gezegd dat het goed is en dat Gerlinde en ik komen. Santosh zei dat er zondag een festival was in het dorp en dat zijn familie dat viert. Ik was een beetje bang dat we er een hele middag voor uit moesten trekken. Uiteindelijk had ik met Santosh afgesproken om om 21:00 s'avonds te komen. We hadden dus tijd om eerst naar de Hash te gaan. De hash was op een afgelegen plek. Na een paar biertjes gaven we aan dat we nog naar de ouders van Santosh moesten. Op weg naar huis belde Santosh naar de vervangende chauffeur. Het was duidelijk dat Santosh iets hoger in de rangorde der chauffeurs staat. Duizend en een excuus voor het feit dat hij geen bereik had met zijn telefoon op de afgelegen Hash locatie. Het werd duidelijk dat Santosh ons wel een uurtje eerder wilde hebben. Toen we thuis waren hebben we ons in een paar minuten opgefrist. Onderweg heeft Santosh nog minstens 5 keer gebeld, hij was heel erg opgetogen over ons bezoek. Hij stond ons bij de hoofdweg op te wachten. Het verkeer stond hopeloos vast ivm het festival. Santosh had in gedachten dat we tot aan de voordeur van zijn ouderlijk huis gebracht moesten worden. Met veel bravour stond Santosh op de weg het verkeer te regelen. Uiteindelijk konden we tussen een paar vrachtauto's een klein weggetje in, het stond vol met mensen in hun mooiste kleren en offers in de handen op weg naar de  tempel. Ook die werden aan de kant getoeterd, met enige schaamte zat ik in de auto. Honderd meter verder stond er een auto geparkeerd in de steeg, ik dacht laten we parkeren en het laatste stukje lopen. Maar dat was voor Santosh geen optie, het ene wiel over een berg keien en de andere kant van de auto op 5 cm lang de geparkeerde auto. Eenmaal dit obstakel voorbij hebben we de auto 200 m verderop geparkeerd. We hadden veel bekijks, we werden binnen gelaten in een zeer net huisje, in de kamer lag 1 kleed, in de hoek stond een tafeltje met een TV en in de andere hoek stond 1 kast. We moesten op het kleed gaan zitten. Ze hadden eten voor ons gemaakt, heel bijzonder wij kregen te eten en de rest van de familie werd de kamer uit gewerkt. Dit hadden we al een paar keer eerder meegemaakt bij onze buren. Men vraagt je om te komen eten, en vervolgens zit je met zijn tweeën te eten en de gastheer zit erbij te kijken. Ze hadden een heerlijk biryani gemaakt met kip erin, ik dacht dat Santosh veg was, ik voelde me ook hier ongemakkelijk over. Toen we aan het eten waren werd de ene naar de andere broer, zwager, tante, moeder vader etc aan ons voorgesteld. Toen we het eten op hadden mochten de kinderen bij ons komen, en ook de moeder en haar zussen, het was gezellig, maar lastig communiceren, ze konden alleen Maharati. Er was 1 broer van Santosh die goed engels sprak. Ook de kinderen konden ons verstaan maar waren te verlegen om iets terug te zeggen. We hebben een paar foto's gemaakt, en toen was het weer tijd om naar huis te gaan.