Gisteren op mijn werk was er even tijd om alle drukte van de afgelopen weken van je af te laten glijden.
Ik had s'ochtends nog een overleg met een collega, maar halverwege werden we er al op geattendeerd dat het tijd was om ons te melden bij de pheta wala. Ook tijdens het overleg was er al zoveel drukte om ons heen dat het lastig was om me te concentreren.
De man die de hoofddoek om mijn hoofd wikkelde was speciaal ingehuurd, het is een kunstje wat niet iedereen beheerst. Hij wikkelde de doek zo strak om mijn hoofd, dat het niet bepaald plezierig aanvoelde. Uiteindelijk zag het er wel mooi uit.
Daarna had ik nog een gesprek met iemand, maar halverwege werden we bijeen geroepen in de hal. We trachten ons gesprek nog af te ronden, maar onze namen werden omgeroepen, enfin nadenken en het gesprek fatsoenlijk afronden lukte niet.
In de hal was een plek gemaakt met een altaar met beeldjes, bloemetjes, olie lampjes en kokosnoten. Er werd een lied gezonden en Amar begon met een ritueel, er werd aan mij gevraagd om mijn schoenen uit te doen, even later werd ik naar voren gehaald en de schaal met olie lampjes werd in mijn handen gedrukt. Daar stond ik, ik probeerde maar een beetje plechtig naar het beeldje met de grote ogen te staren. Waarna Shivali me in fluisterde dat ik de schaal rondjes moest laten draaien. Ik dacht ik hoop dat ik de goede kant op draai, ik heb wel eens gehoord dat dat ook belangrijk is. Na een aantal minuten kwam er aflossing van Prashant. Hij had de schaal nog niet overgenomen of het lied eindigde. Ik zag aan zijn lichaamshouding, oh shit en wat nu. Ook hij kreeg wat instructies hoe het ritueel af te ronden.
Als laatste werd een kokosnoot stuk geslagen. En ja hoor je raad het al ik moest ook weer naar voren om een kokos noot stuk te slaan. De vraag is hoe hard moet je slaan, vorig jaar met de auto sloeg ik zo hard dat Rakesh onder de kokosmelk werd gesmashed. Dit wilde ik de dames naast me in hun mooiste kostuums toch niet aan doen. Dus enigszins beheerst sloeg ik hem op de steen, waarna hij niet barstte, een tweede klap brak hem, en met een beetje moeite kon ik hem open breken. Allen de harde schil ging eraf en de kokos bleef heel. Terug naast mijn collega's zei Vijay dat deze manier van breken niet vaak voor komt en dat men er extra voorspoed aan toe dicht. Tja wat je nou ook maar weer allemaal onbewust te weeg kan brengen.
Het uur van de competities werd aangekondigd, rangoli, bloemschikken, en een poster maken. Ik liep wat rond en heb een ieder wat aandacht gegeven. Ik heb de diverse technieken van het maken van een rangoli aanschouwd. De echte kunstenaars doen het allemaal met hun handen. Anita is de topper, ze mengt de kleuren en creëert schaduw effecten. Het is knap wat ze doet maar ik vind de traditionele figuurtjes ook erg mooi. Er was ook een team dat een modern topic aanvoerde, abortus en de rechten van een vrouw en dat verwerkt tot een groene toekomst. Al met al een zeer serieuze boodschap. Gelukkig zat ik niet in de beoordelingscommissie.
Ik had s'ochtends nog een overleg met een collega, maar halverwege werden we er al op geattendeerd dat het tijd was om ons te melden bij de pheta wala. Ook tijdens het overleg was er al zoveel drukte om ons heen dat het lastig was om me te concentreren.
De man die de hoofddoek om mijn hoofd wikkelde was speciaal ingehuurd, het is een kunstje wat niet iedereen beheerst. Hij wikkelde de doek zo strak om mijn hoofd, dat het niet bepaald plezierig aanvoelde. Uiteindelijk zag het er wel mooi uit.
Daarna had ik nog een gesprek met iemand, maar halverwege werden we bijeen geroepen in de hal. We trachten ons gesprek nog af te ronden, maar onze namen werden omgeroepen, enfin nadenken en het gesprek fatsoenlijk afronden lukte niet.
In de hal was een plek gemaakt met een altaar met beeldjes, bloemetjes, olie lampjes en kokosnoten. Er werd een lied gezonden en Amar begon met een ritueel, er werd aan mij gevraagd om mijn schoenen uit te doen, even later werd ik naar voren gehaald en de schaal met olie lampjes werd in mijn handen gedrukt. Daar stond ik, ik probeerde maar een beetje plechtig naar het beeldje met de grote ogen te staren. Waarna Shivali me in fluisterde dat ik de schaal rondjes moest laten draaien. Ik dacht ik hoop dat ik de goede kant op draai, ik heb wel eens gehoord dat dat ook belangrijk is. Na een aantal minuten kwam er aflossing van Prashant. Hij had de schaal nog niet overgenomen of het lied eindigde. Ik zag aan zijn lichaamshouding, oh shit en wat nu. Ook hij kreeg wat instructies hoe het ritueel af te ronden.
Als laatste werd een kokosnoot stuk geslagen. En ja hoor je raad het al ik moest ook weer naar voren om een kokos noot stuk te slaan. De vraag is hoe hard moet je slaan, vorig jaar met de auto sloeg ik zo hard dat Rakesh onder de kokosmelk werd gesmashed. Dit wilde ik de dames naast me in hun mooiste kostuums toch niet aan doen. Dus enigszins beheerst sloeg ik hem op de steen, waarna hij niet barstte, een tweede klap brak hem, en met een beetje moeite kon ik hem open breken. Allen de harde schil ging eraf en de kokos bleef heel. Terug naast mijn collega's zei Vijay dat deze manier van breken niet vaak voor komt en dat men er extra voorspoed aan toe dicht. Tja wat je nou ook maar weer allemaal onbewust te weeg kan brengen.
Het uur van de competities werd aangekondigd, rangoli, bloemschikken, en een poster maken. Ik liep wat rond en heb een ieder wat aandacht gegeven. Ik heb de diverse technieken van het maken van een rangoli aanschouwd. De echte kunstenaars doen het allemaal met hun handen. Anita is de topper, ze mengt de kleuren en creëert schaduw effecten. Het is knap wat ze doet maar ik vind de traditionele figuurtjes ook erg mooi. Er was ook een team dat een modern topic aanvoerde, abortus en de rechten van een vrouw en dat verwerkt tot een groene toekomst. Al met al een zeer serieuze boodschap. Gelukkig zat ik niet in de beoordelingscommissie.
Amar die enkele rituele handelingen verricht voor het altaar.
De zingende collega's om me heen terwijl ik met een schaal met olie lampjes rondjes stond te draaien voor een altaar.
De Rangoli symbolen worden gemaakt met gekleurd poeder. Ze starten met een tekening met een krijtje op de grond, daarna begint het monniken werk door met uiterste precisie het poeder binnen de lijntjes te strooien.
Een creatie van bloemblaadjes
Aniket heeft me uitgelegd wat er allemaal te zien was in deze creatie, het was zo'n grote hoeveelheid aan symboliek dat ik het helaas niet allemaal kan reproduceren, wat ik heb onthouden is dat het twee vogels zijn met twee olie lampjes aan beide zijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten