Gerlinde kwam er achter dat een kennis ook zo'n handcar had geregeld. Ze vroeg hoe en waar. Ze zei oh gewoon in wakad bij een handkarmaker. Nou dat klinkt even iets eenvoudiger dan de knutselpartij bij ons huis. Dit heeft Gerlinde dus maar overgeslagen en heeft een kar bij de maker in wakad besteld. Kwaliteit zal wel iets minder zijn als je voor weinig geld iets koopt en niet geadviseerd wordt over dure huotsoorten.
zaterdag 23 februari 2013
Weekend
Anne Marie is vanochtend vertrokken naar Rishikesh, dit ligt in de Indiaase himalaya, ze gaat een weekje raften met school. Wij hebben vanavond een gala bal, ik moet in james bond tenue verschijnen. En Gerlinde als een bond vrouwtje, helaas heeft ze niet echt de leeftijd mee. Bart gaat stappen, tja en wat moet Thomas dan. Gerlinde begon al rond te bellen naar vrienden, maar iedereen is natuurlijk naar dat bal. waarop Thomas zei, ik kan toch gewoon gaan slapen als jullie weg zijn. We vroegen weet je het zeker, is dat niet eng, waarop hij zei, waarom. Tja hij al echt een grote vent. Ik ben benieuwd of hij morgen nog steeds blij is met deze keuze.
dinsdag 19 februari 2013
Shivaji Bhosale
Vanochtend op weg naar kantoor zag ik mensen met oranje petjes op, en ze droegen zo'n altaartje op een paar draagstokken, Daarin was een afbeelding van iets of iemand dat ik niet kon herkennen. Ook was het geheel met mooie bloem slingers versiert. Santosh zei tegen mij Shivaji festival. Even later kwam ik mannen met grote trommels tegen. Het was me duidelijk het is weer een van de vele festivals vandaag.
Op mijn werk tijdens de lunch toch meer eens gevraagd wat er wordt vereerd vandaag. Het gaat om een heerser uit de 17e eeuw, hij was een groot heerser en heeft een zeer groot aantal forten laten bouwen in Maharasthra, waaronder Lohagad waar ik al twee blogs aan heb gewijd. Ook vertelde hij me dat er een fort is gebouwd bij Alibad, het fort ligt in het water, je kan er alleen bij Eb naar toe, ook ligt het fort zo verscholen dat je de gate alleen kan zien als je er vlak voor bent. De beste man werd geroemd om zijn strategische inzichten. Shivaji is geboren in Shivneri dit is ook 1 van de forten welke ik afgelopen zomer heb bezocht.
Shivaji was born in the hill-fort of Shivneri, near the city of Junnar in Pune district around 19 Feburary 1630 to a Maratha(maratha)family .[4][5][6] Per legend, his mother named him Shivaji in honour of the goddess Shivai, to whom she had prayed for a healthy child.[7] Shivaji was born in the Kaukshik gothra.
wiki/Shivaji
Op mijn werk tijdens de lunch toch meer eens gevraagd wat er wordt vereerd vandaag. Het gaat om een heerser uit de 17e eeuw, hij was een groot heerser en heeft een zeer groot aantal forten laten bouwen in Maharasthra, waaronder Lohagad waar ik al twee blogs aan heb gewijd. Ook vertelde hij me dat er een fort is gebouwd bij Alibad, het fort ligt in het water, je kan er alleen bij Eb naar toe, ook ligt het fort zo verscholen dat je de gate alleen kan zien als je er vlak voor bent. De beste man werd geroemd om zijn strategische inzichten. Shivaji is geboren in Shivneri dit is ook 1 van de forten welke ik afgelopen zomer heb bezocht.
Shivaji was born in the hill-fort of Shivneri, near the city of Junnar in Pune district around 19 Feburary 1630 to a Maratha(maratha)family .[4][5][6] Per legend, his mother named him Shivaji in honour of the goddess Shivai, to whom she had prayed for a healthy child.[7] Shivaji was born in the Kaukshik gothra.
wiki/Shivaji
maandag 18 februari 2013
Handkar
Gerlinde is een nieuw project begonnen, ze wil zo'n kar waarop de Indiërs groente verkopen. Het lijkt ons wel een leuke aanwinst, en ook leuk om later mee te nemen naar Nederland. Even voor de duidelijkheid heb ik een fotootje toegevoegd.
Gerlinde had al eens aan Santosh gevraagd of hij kon bemiddelen bij de aankoop. Gerlinde vertelde me dat Santosh had bedacht dat er zo'n kar voor ons gemaakt moest worden, geen tweede hand maar een nieuwe. Ik zat vanmorgen bij Santosh in de auto, ik vroeg hem of hij er vandaag met Gerlinde achteraan ging. Hij maakte me duidelijk dat zoiets een mannen zaak is en dat ik komend weekend met hem op stap moest. Ik heb Santosh duidelijk gemaakt dat hij Gerlinde mee moest nemen om iets uit te zoeken. Gerlinde snapte vandaag niet wat Santosh wilde, ze gingen naar de markt en Santosh ging bij iedere kar aanwijzen wat goed, slecht en duur was. Vanavond kwamen we daar achter, een beetje mis communicatie. Morgen gaan ze weer en Gerlinde gaat zeer geïnteresseerd foto's maken. Ik heb vandaag de hele weg gepraat over allerlei constructie methoden van zo'n kar, ik snapte zo af en toe een zin want het meeste was in Hindi. Grof weg zijn er drie soorten low cost, medium cost en high cost. Daarnaast heb je verbindingstechnieken van klinknagels tot moeren en bouten. Moeren en bouten is high cost, ik ben benieuwd, ik vind trouwens dat ze dit maar op zijn Indiaas moeten maken, we willen immers een traditionele kar.
Ook het type hout is van groot belang, het schijnt dat het standaard waaibomen hout na 2 jaar is verrot. Santosh noemde "Sagwuan" ik denk dat het Hindi is voor een bepaalde houtsoort. Je begrijpt het al toen we het gekscherende plan bedachten om zo'n kar te kopen hadden we ons niet gerealiseerd dat het zo complex zou zijn. Ik zou natuurlijk ook naar zo'n groente kar kunnen gaan en een bod doen op de groente inclusief kar. Er komen straks diverse mannen 12 dagen lang werken aan onze kar, van losse stukken ijzer en een paar fietswielen gaan ze zo'n ding fabrieken naast ons huis.
Althans dat denken we nu, wordt vervolgt.
Gerlinde had al eens aan Santosh gevraagd of hij kon bemiddelen bij de aankoop. Gerlinde vertelde me dat Santosh had bedacht dat er zo'n kar voor ons gemaakt moest worden, geen tweede hand maar een nieuwe. Ik zat vanmorgen bij Santosh in de auto, ik vroeg hem of hij er vandaag met Gerlinde achteraan ging. Hij maakte me duidelijk dat zoiets een mannen zaak is en dat ik komend weekend met hem op stap moest. Ik heb Santosh duidelijk gemaakt dat hij Gerlinde mee moest nemen om iets uit te zoeken. Gerlinde snapte vandaag niet wat Santosh wilde, ze gingen naar de markt en Santosh ging bij iedere kar aanwijzen wat goed, slecht en duur was. Vanavond kwamen we daar achter, een beetje mis communicatie. Morgen gaan ze weer en Gerlinde gaat zeer geïnteresseerd foto's maken. Ik heb vandaag de hele weg gepraat over allerlei constructie methoden van zo'n kar, ik snapte zo af en toe een zin want het meeste was in Hindi. Grof weg zijn er drie soorten low cost, medium cost en high cost. Daarnaast heb je verbindingstechnieken van klinknagels tot moeren en bouten. Moeren en bouten is high cost, ik ben benieuwd, ik vind trouwens dat ze dit maar op zijn Indiaas moeten maken, we willen immers een traditionele kar.
Ook het type hout is van groot belang, het schijnt dat het standaard waaibomen hout na 2 jaar is verrot. Santosh noemde "Sagwuan" ik denk dat het Hindi is voor een bepaalde houtsoort. Je begrijpt het al toen we het gekscherende plan bedachten om zo'n kar te kopen hadden we ons niet gerealiseerd dat het zo complex zou zijn. Ik zou natuurlijk ook naar zo'n groente kar kunnen gaan en een bod doen op de groente inclusief kar. Er komen straks diverse mannen 12 dagen lang werken aan onze kar, van losse stukken ijzer en een paar fietswielen gaan ze zo'n ding fabrieken naast ons huis.
Althans dat denken we nu, wordt vervolgt.
zaterdag 9 februari 2013
Organic farming
Gerlinde en haar soroptimisten hebben een organic farming project opgestart. In het dorpje waar Gerlinde met regelmaat samen met dokter Sen wat medische zorg verleent. Men had ook wat financiële steun nodig voor het project. Gerlinde had via Claas en de Lions een donatie geregeld. Vandaag zijn Gerlinde en Claas even wezen kijken naar de voortgang. Gerlinde was vorige week ook geweest, ze had toen een oude broek aan gedaan want ze dacht ik moet vast mijn handen even uit de mouwen steken. Maar dat was niet het geval er werd alleen eindeloos gedebatteerd over het stukje grond wat gebruikt moest worden. De kinderen moeten het niet plat lopen, de vogels moeten er niet van eten, een muurtje oh dat is handig etc etc. Gerlinde liet me een foto zien van het braak liggende stuk grond. Ik dacht wat een stuk rot grond, een en al steen en puin, wie kan daar nou iets verbouwen.
Wel hadden de kinderen van de school in groepjes mooi zaai-bakken vol met plantjes.
Vanmorgen gingen Claas en Gerlinde in hun nette kleren op weg naar het project. Bij aankomst waren dokter Sen, Prem en Nisha er ook. De rots grond was omgetoverd in mooie bedden waarin de plantjes gezet konden worden. Prem gaf de warming up voor het planten, Claas heeft genoten van het tafereel een hele school met kinderen die ritmisch de bewegingen van Prem volgden. Als afsluiting d.m.v. yoga contact zoeken met aarde, even weer opnieuw de energie opladen en ieder was klaar om te beginnen aan het echte werk.
Claas en Gerlinde hebben een paar uur lang gaatjes in de grond zitten maken zodat de kinderen de plantjes in de grond konden zetten. De kleren waren niet smetteloos meer maar de hebben er wel van genoten. Als ze nu voldoende water gaan geven dan komt het vast allemaal goed.
Wel hadden de kinderen van de school in groepjes mooi zaai-bakken vol met plantjes.
Vanmorgen gingen Claas en Gerlinde in hun nette kleren op weg naar het project. Bij aankomst waren dokter Sen, Prem en Nisha er ook. De rots grond was omgetoverd in mooie bedden waarin de plantjes gezet konden worden. Prem gaf de warming up voor het planten, Claas heeft genoten van het tafereel een hele school met kinderen die ritmisch de bewegingen van Prem volgden. Als afsluiting d.m.v. yoga contact zoeken met aarde, even weer opnieuw de energie opladen en ieder was klaar om te beginnen aan het echte werk.
Claas en Gerlinde hebben een paar uur lang gaatjes in de grond zitten maken zodat de kinderen de plantjes in de grond konden zetten. De kleren waren niet smetteloos meer maar de hebben er wel van genoten. Als ze nu voldoende water gaan geven dan komt het vast allemaal goed.
vrijdag 8 februari 2013
Een blik van herkenning
Ik zag vandaag een strip in de krant. Ik moest ontzettend lachen. Daarna realiseerde ik me dat je om zoiets moet lachen omdat het een blik van herkenning is. En daarna was ik opeens een stuk minder blij. Want als je iets herkent in een strip als deze dan is er toch wel iets mis.
Daarna kwam ik op kantoor, en zag ik een mail, het was een uitnodiging om kennis te delen, het was iets waar ik al lange tijd op aangestuurd had. Er stond een one liner onder de uitnodiging.
Daarna kwam ik op kantoor, en zag ik een mail, het was een uitnodiging om kennis te delen, het was iets waar ik al lange tijd op aangestuurd had. Er stond een one liner onder de uitnodiging.
Discussion is an exchange of knowledge; an argument an exchange of ignorance
Ik moest er even over nadenken, en daarna had ik weer een blik van herkenning. Het is een boodschap die ik al een tijdje probeer te uit te dragen.
Mijn dag was weer helemaal goed.
dinsdag 5 februari 2013
Internet
Met enige regelmaat hoor je vrienden in Pune klagen over een haperende internet verbinding. Wij hebben hier bijna nooit last van. Als het internet niet werkt komt het meestal omdat onze schoonmaakster met de stofzuiger achter een kabeltje is blijven hangen. Afgelopen weekend was ik dit zo zat dat ik onder ons bed ben gekropen en alles met duck tape heb vast gemaakt.
Gisteren belde Gerlinde me op het internet doet het niet, wat moet ik doen. Ze was ten einde raad het was de laatste dag dat Thomas zijn cito toets kon inleveren. We proberen zijn Nederlands op pijl te houden met een internetschool. Ik kon Gerlinde niet helpen, zodra ik thuis was ben ik onder het bed gekropen, kabeltjes zaten nog goed vast, duck tape heeft gewerkt. Toen maar een diagnostic los gelaten op het modem, hij gaf aan dat de verbinding met het telefoon netwerk goed was maar dat de internet provider niet reageerde. Tja hier kun je dus niets aan doen. Nou ik heb de hulp lijn van BSNL gebeld maar die namen niet op. Vervelend, ik had ook nog een vergadering waarvoor ik internet nodig had. Die heb ik maar afgezegd. Na een paar uur toen Thomas lag te slapen deed het internet het weer. Pfff wat ben je dan afhankelijk, en dan uitgerekend op zo'n moment. Vanochtend is thomas gelijk met mij opgestaan, om 6 uur, ik een rondje rennen, Gerlinde en Thomas de cito toets afmaken. Ik heb wel respect voor het mannetje dat hij dit zonder klagen gewoon doet.
Gisteren belde Gerlinde me op het internet doet het niet, wat moet ik doen. Ze was ten einde raad het was de laatste dag dat Thomas zijn cito toets kon inleveren. We proberen zijn Nederlands op pijl te houden met een internetschool. Ik kon Gerlinde niet helpen, zodra ik thuis was ben ik onder het bed gekropen, kabeltjes zaten nog goed vast, duck tape heeft gewerkt. Toen maar een diagnostic los gelaten op het modem, hij gaf aan dat de verbinding met het telefoon netwerk goed was maar dat de internet provider niet reageerde. Tja hier kun je dus niets aan doen. Nou ik heb de hulp lijn van BSNL gebeld maar die namen niet op. Vervelend, ik had ook nog een vergadering waarvoor ik internet nodig had. Die heb ik maar afgezegd. Na een paar uur toen Thomas lag te slapen deed het internet het weer. Pfff wat ben je dan afhankelijk, en dan uitgerekend op zo'n moment. Vanochtend is thomas gelijk met mij opgestaan, om 6 uur, ik een rondje rennen, Gerlinde en Thomas de cito toets afmaken. Ik heb wel respect voor het mannetje dat hij dit zonder klagen gewoon doet.
zaterdag 2 februari 2013
Thomas project
Ik ben de afgelopen weken druk geweest met het helpen van Thomas z'n project op school. Hij moest iets maken wat uit zich zelf kon bewegen en het moest gemaakt worden van afval.
Na wat praten met Thomas waren we het eens wat het ongeveer moest worden. Gerlinde ging door het huis om wat spullen te verzamelen. Thomas vroeg mij om oude CD's, dus maar eens even het mapje met CD's geopend, dit was een mooi moment om maar eens wat weg te gooien. Tja het volgende probleem, hoe maak ik een paar CD's vast aan een stift, zodat het niet al te veel wiebelt. Dit hebben we opgelost met een paar sate-prikker en wat duck tape, al snel bleek dat duck tape onmisbaar's is, dit hebben we uit Nederland meegenomen, ik heb het nog niet in India in de winkel gezien. Toen moesten er een paar gaten in een fles zodat de stiften er door kunnen en deze moesten als assen kunnen bewegen. Het lukte me niet om met een boormachine gaten in de fles te boren, laat staan dat Thomas dit zou moeten doen. Maar toch wel erg leuk zo'n project waar je samen aan werkt. Ik heb uiteindelijk de boor maar opgewarmd boven het fornuis zodat hij er door smelt. Maar hoe laat je het ding nou bewegen, elastiek was de oplossing. Ook wilde Thomas een propeller op het voertuig. We hadden nog een halve garde liggen, deze hebben we open gebogen en vervolgens hebben we er een krant op geplakt. Nu moesten we nog een as maken aan de propeller, het liefst zou ik een dun buisje nemen, maar dat hadden we niet, uiteindelijk besloten we om drie pennen aan elkaar je lijmen, niet de meest stevige oplossing maar het voldeed.
Gerlinde heeft geholpen om het voertuig te versieren, uiteindelijk nam Thomas hem tevreden mee naar school.
Toen het klaar was heeft Thomas de design tekeningen gemaakt. Dit is soms ongeveer precies net zo achterste voren als de engineers op mijn werk dingen ontwerpen. Wel een creatieve geest, maar weinig plan van aanpak. Ik zit me nou echt af te vragen of de juf denkt dat een kind van 9 dit allemaal zelf kan.
Na wat praten met Thomas waren we het eens wat het ongeveer moest worden. Gerlinde ging door het huis om wat spullen te verzamelen. Thomas vroeg mij om oude CD's, dus maar eens even het mapje met CD's geopend, dit was een mooi moment om maar eens wat weg te gooien. Tja het volgende probleem, hoe maak ik een paar CD's vast aan een stift, zodat het niet al te veel wiebelt. Dit hebben we opgelost met een paar sate-prikker en wat duck tape, al snel bleek dat duck tape onmisbaar's is, dit hebben we uit Nederland meegenomen, ik heb het nog niet in India in de winkel gezien. Toen moesten er een paar gaten in een fles zodat de stiften er door kunnen en deze moesten als assen kunnen bewegen. Het lukte me niet om met een boormachine gaten in de fles te boren, laat staan dat Thomas dit zou moeten doen. Maar toch wel erg leuk zo'n project waar je samen aan werkt. Ik heb uiteindelijk de boor maar opgewarmd boven het fornuis zodat hij er door smelt. Maar hoe laat je het ding nou bewegen, elastiek was de oplossing. Ook wilde Thomas een propeller op het voertuig. We hadden nog een halve garde liggen, deze hebben we open gebogen en vervolgens hebben we er een krant op geplakt. Nu moesten we nog een as maken aan de propeller, het liefst zou ik een dun buisje nemen, maar dat hadden we niet, uiteindelijk besloten we om drie pennen aan elkaar je lijmen, niet de meest stevige oplossing maar het voldeed.
Gerlinde heeft geholpen om het voertuig te versieren, uiteindelijk nam Thomas hem tevreden mee naar school.
Toen het klaar was heeft Thomas de design tekeningen gemaakt. Dit is soms ongeveer precies net zo achterste voren als de engineers op mijn werk dingen ontwerpen. Wel een creatieve geest, maar weinig plan van aanpak. Ik zit me nou echt af te vragen of de juf denkt dat een kind van 9 dit allemaal zelf kan.
Abonneren op:
Posts (Atom)