Gisteren zijn we laat uit Nederland terug gekomen. Het was half vijf voordat we in bed lagen. Thomas was om 10:30 wakker, hij had geslapen in het vliegtuig, mijn biologische klok stond nog op Nederland. Vandaag de koffers uitgepakt. Het was een feestje, wat Gerlinde en de kinderen allemaal tussen de kleren hadden gestopt. Hagelslag, vlokken, satésaus, tompouce, appelstroop, vele zakken drop, vlaggetjes, kroontjes, koek en nog meer. Genoeg om Koninginnen dag door te komen. Toen alles weer op zijn plek lag en de koffers weer in de berging zaten, vroeg Bart om Deo. Zijn Deo was op het vliegveld ingenomen, tja dat weet je van te voren maar Bart blijft wat hard leers. Ik ben even op de fiets naar de winkel geweest, Poeh wat een hitte. (later zag ik dat het 35 graden was bij ons zitje naast huis, dit is doorgaans het koelste plekje wat we hebben, en vorige week was er nog nachtvorst in NL). Bij de winkel aangekomen, parkeer ik mijn fiets, lever mijn tas in en ga op zoek naar Deo, ik neem ook nog brood en eieren mee. En dan in de rij, tjonge wat duurt dat lang, vorige week bij AH stonden Gerlinde en ik nog een beetje om ons heen te kijken en toen moesten we al afrekenen, en inpakken.Vandaag niet slechts een handvol artikelen, maar bij ieder artikel moest er na het scannen nog een keuze worden gemaakt uit een veel te lange lijst op de kassa. Hij had steeds hulp nodig van zijn meer ervaren collega. Ja dat is heel raar in de supermarkt bij onze backgate heeft men meerdere artikelen met dezelfde streepjes code, en de kassier moet na het scannen met de muis het juiste artikel aanklikken. Wow wat een automatisering.
Buiten bij de winkel even het bonnetje laten stempelen en dan weer op de fiets terug. Stom van me ik kon de weg niet vinden waar ik uit was gekomen. De normale Backgate is dicht ivm het aanleggen van een nieuw afwateringskanaaltje.(Open riool). Ik zie de gate waar ik ben uitgekomen maar hij is dicht, een hek potdicht alsof het al in geen jaren is open geweest. Ik fiets nog wat verder, dan keer ik om en kom weer langs de dichte gate, even verder zie ik de gate waar ik was uitgekomen. Stom van me ik was hem al voorbij gefietst voordat ik ging kijken waar ik naar toe moest.
Thuis aangekomen, vroeg Thomas om te gaan zwemmen. Ik had nog 1 kaartje, Gerlinde had vertelt dat ze de vorige keer wat moeite had om aan te tonen dat ze wel in de society woonde (anders mag je niet zwemmen). Ik dacht ik neem 500 rupee mee en een rekening van de telefoon met mijn naam erop, dan moet het goed komen. Ben ik bij de ingang, zegt die meneer tegen me, "het kantoor is gesloten U kunt geen kaartjes kopen". Tja daar had ik niet op gerekend. Ik kijk hem smekend aan, zegt hij je hebt 1 kaartje, dus 1 persoon mag zwemmen. Sta ik daar met Thomas. Dat is toch geen optie. Zeg ik: "ik zal morgen betalen" hij keek heel bedenkelijk, uiteindelijk kwam de Indiase ja schudding uit zijn nek. Wij blij en stappen naar binnen, komt ie achter me aan, en vroeg ie of ik vandaag niet wilde betalen en morgen de kaartjes ophalen. Nou ja dat heb ik maar gedaan, ik ben benieuwd of hij het morgen nog weet.
Buiten bij de winkel even het bonnetje laten stempelen en dan weer op de fiets terug. Stom van me ik kon de weg niet vinden waar ik uit was gekomen. De normale Backgate is dicht ivm het aanleggen van een nieuw afwateringskanaaltje.(Open riool). Ik zie de gate waar ik ben uitgekomen maar hij is dicht, een hek potdicht alsof het al in geen jaren is open geweest. Ik fiets nog wat verder, dan keer ik om en kom weer langs de dichte gate, even verder zie ik de gate waar ik was uitgekomen. Stom van me ik was hem al voorbij gefietst voordat ik ging kijken waar ik naar toe moest.
Thuis aangekomen, vroeg Thomas om te gaan zwemmen. Ik had nog 1 kaartje, Gerlinde had vertelt dat ze de vorige keer wat moeite had om aan te tonen dat ze wel in de society woonde (anders mag je niet zwemmen). Ik dacht ik neem 500 rupee mee en een rekening van de telefoon met mijn naam erop, dan moet het goed komen. Ben ik bij de ingang, zegt die meneer tegen me, "het kantoor is gesloten U kunt geen kaartjes kopen". Tja daar had ik niet op gerekend. Ik kijk hem smekend aan, zegt hij je hebt 1 kaartje, dus 1 persoon mag zwemmen. Sta ik daar met Thomas. Dat is toch geen optie. Zeg ik: "ik zal morgen betalen" hij keek heel bedenkelijk, uiteindelijk kwam de Indiase ja schudding uit zijn nek. Wij blij en stappen naar binnen, komt ie achter me aan, en vroeg ie of ik vandaag niet wilde betalen en morgen de kaartjes ophalen. Nou ja dat heb ik maar gedaan, ik ben benieuwd of hij het morgen nog weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten