LOF run end April

Vanochtend was het vroeg op om naar Kothrud te fietsen. Ik ging gisteren om 11:00 naar bed omdat de wekker op 4:30 uur stond. Ik kon niet slapen, mijn biologische klok zei dat het 7:30 uur was en dan is het nog geen tijd om te slapen. Er was een stroom storing met als gevolg dat de Arco het niet deed. Kortom ik heb slecht geslapen. Ik stap op mijn fiets, als ik net buiten de poort ben zie ik een temperatuur van 32 graden aangegeven. Pff dat is warm en dat om 5 uur s'ochtends. Bij de start is alles weer prima geregeld, een warming up een beetje rekken en strekken en we zijn klaar voor vertrek. Het voelt niet goed, ik kom niet op snelheid. Er komt 1 van de trainingsmaatjes naast me rennen, ik besluit aan te haken. Tot op de dag van vandaag ben ik altijd een aantal minuten sneller geweest dan hem. Maar vanochtend heb ik moeite om aan te haken. Na 10 km zie ik hem wat voeding uit zo'n knijpzakje naar binnen werken, ik dacht dat had ik ook moeten hebben. Mijn energie drankje was op. Toch is dit het moment dat ik opeens een gaatje met hem sla. Het geeft me vleugels. Dan raak ik oververhit, ik voel kippenvel op wangen, uit ervaring weet ik dat ik dan moet temperen. Ik zak helemaal terug, op het keerpunt zie ik hem weer dichterbij komen, ik versnel de laatste paar kilometer een beetje. De tijd was nog niet eens zo slecht, maar het voelde niet goed.
1 uur en 36 kilometer, de halve marathon was vanochtend geen 21.2 km maar 19.8 km.