zondag 26 februari 2012

Kashid


We zijn een lang weekend weg geweest naar Kashid. Interessant om weer een deel van India te ontdekken. Kashid ligt in dezelfde provincie als Pune, het eerste deel op de heenweg kenden we al, dit is de express high way naar Mumbai. Na een uurtje op deze snelweg gingen we over een heuvelachtig gebied naar de kust. We zagen grote staal fabrieken, afgewisseld met gebieden waar men met een ossekar de producten van het land aan het vervoeren waren. Ook zagen we op het platteland hooimijten welke op palen stonden, wellicht om het hooi droog te houden in de natte tijden. We kwamen ook vaak plaatsen tegen waar men stenen maakt. Dan verwacht je misschien een steenfabriek maar dit was niet het geval. Stenen maakt men door de klei in een vormpje je doen en vervolgens te laten drogen in de zon. Als het dan droog ik dan worden er grote stapels van gemaakt met in het midden ruimte om een vuurtje te stoken. Er zijn openingen waardoor voldoende zuurstof naar binnen kan, en uiteraard ook ruimte om nieuwe brandstof toe te voegen. Bij de kust aangekomen zien we eerst een rotsachtig strand en later een prachtig zandstrand.
Kashid ligt aan de kust, en ons resort lag op slechts een paar honderd meter van het strand. Huizen hebben net als in Goa felle kleuren, echter is er niet zo'n christelijke invloed als in Goa, ook is het minder rijk als in Goa. Daar en tegen was ons vakantie oord zeer luxe. We hebben nog nooit zo'n groot vakantie huis gehad. Het eten was Indiaas, en we zijn tot de conclusie gekomen dat wanneer er alleen Indiaas eten is dat je je dan beter kan beperken tot het vegetarische. In sausjes met kip vind je vooral kippebotjes, in de sausjes met vis vind je vooral graat.
We hebben lekker uitgerust aan de rand van het zwembad of aan zee. Er stond een lekker briesje zodat het niet al te heet was. We hebben zelfs de vlieger kunnen oplaten. Op het zandstrand hebben we natuurlijk onze Nederlandse kunst van het dijken bouwen en slotgrachten maken rond de zandkastelen uitgeoefend.
We hadden geen bereik met de telefoon, er was geen internet, dus voor Bart en Anne-Marie was het wel een beetje afzien. Het was trouwens een ware Mercedes Benz International School invasie in het vakantieoord waar we waren, er waren namelijk nog drie duitse gezinnen, 1 Belgische en 1 engels gezin uit Pune.
Er werd in het resort alles aan gedaan om je het naar je zin te maken, lopen bijvoorbeeld was not done, van het restaurant naar ons vakantie huis doe je met zo'n golfcarmobile, van het resort naar het strand doe je met een ossenkar. Een ieder die mij kent weet dat me dit een stap te ver gaat dus ik ben lekker blijven lopen. Je moet je energie toch een beetje kwijt. Op een avond zagen we een paar apen in de boom naast ons huis, en op het huis van de buren. We waren echt aan het genieten. Even later kwam er een bewaker met een groot geweer om vervolgens de apen te beschieten. Deze extra zorg was wat mij betreft niet noodzakelijk. Maar ja ik weet niet hoe lastig de apen worden als men geen maatregelen neemt.

Schril contrast, nog geen 500m van het resort zit een man water te halen uit een put, zijn emmer is een halve water fles.

Hooi mijten op palen

De vrouwen doen over het algemeen het zware werk, hier is er 1 die hout aan het halen is. Ik loop hier al ongeveer 1 km achter hun aan, het is geen klein stapeltje hout. Even verder zag ik een bouwplaats waar drie jonge vrouwen uitgeput op de grond gingen zitten, nog geen 10 seconden later stond een man naast ze te schreeuwen en te gebaren dat ze moesten doorwerken.
Pool op het vakantie resort

Ons Vakantie huis

dinsdag 21 februari 2012

Hot Offer

Gerlinde was op koopjes jacht. We hebben ons hele leven rijst in een pan gekookt. Maar als je in de winkel zo'n geweldige aanbieding ziet staan dan kun je dit natuurlijk niet aan je neus voorbij laten gaan.
Een rijst koker van 1100 Rupee voor slechts 1099 Rupee.
Dit is een korting van 1 Rupee, met de huidige koers komt dit neer op 0.0153417 Euro.


Koopje



donderdag 16 februari 2012

Zo is het ook goed

Gisteren hadden we een Hindi les. We hebben inmiddels een hele rij met karakters met bijbehorende klanken in ons hoofd zitten. We zijn ook begonnen met tellen, Gerlinde en ik zijn inmiddels in staat om tot tien te tellen in Hindi, gisteren hebben geoefend om verder te tellen tot twintig. De leraar roept de woorden in een moordend tempo op en hij verwacht van ons dat we hem na zeggen. Als geheugen steuntje lees ik altijd mee, tot we bij 17 kwamen, daar stond een klank welke ik nog niet kende. De leraar begon uit te leggen dit is een combinatie van twee letters welke zijn samen gevoegd het is de Tah + de Rah en we noemen dit de Trah. Met een beetje fantasie kun je inderdaad wat stukken van ieder karakter herkennen en als je dit samen neemt heb je weer een nieuwe variant. Ik vond het best logisch, tot ik naar het geschreven woord 17 keek, daar stond na de Trah weer een Rah geschreven. Waarna de leraar zei oh ja je kunt het zo schrijven maar zo zonder de extra Rah is het ook goed.
Dit is typisch Indiaas, het moet zo, maar als je het iets anders doet is het ook goed.
Ik zou dit eens moeten voorstellen aan de schooljuf in Nederland. Ach wat maakt het uit of je het nou met d of dt schrijft.

zondag 12 februari 2012

Huiswerk

Anne-Marie heeft huiswerk over spreadsheets and databases. Volgens mij heeft men in India een beetje moeite om goede voorbeelden te verzinnen. Of men heeft een fout gevoel voor tiener humor die ik niet snap.

zaterdag 11 februari 2012

School trip

Thomas is net terug van een school trip, voor hem was het de eerste keer dat hij 1 nachtje elders bleef slapen. Thomas kwam met een zeer goed humeur terug. Hij heeft het naar zijn zin gehad. Hij verteld echter zeer weinig, maar dit doet geen van onze kinderen. Vanmorgen ben ik met Thomas mee naar het voetballen geweest. Meestal gaat Gerlinde mee, ik was de enige man die kwam kijken en zat tussen een stel kwebbelende vrouwen. Ze begonnen te klagen over allerlei zaken, op een gegeven moment ging het over films die men draait op school en ook in de bus van en naar de school trip. Ze vonden het onverantwoordelijk dat dergelijke bollywood film met dood en verderf aan de kinderen werd getoond. Toen we terug waren heb ik Thomas gevraagd wat hij van de film vond die in de bus werd vertoont. Hij zei: "Oh dat ging over hoe je mensen moest doden, maar ik kon het niet goed zien dus ik heb lekker naar buiten gekeken."Tja wat moet je hier nou mee, in ieder geval blij dat hij niet kon zien. Binnenkort maar met andere ouders bespreken en kijken of we de school duidelijk kunnen maken dat er bij bepaalde films een minimum leeftijd hoort.
Ik hoorde ook dat men op school met regelmaat kinderen laat wachten op hun vervoer in de library. Helaas geven ze de kinderen geen boek maar een film welke vaak niet geschikt is voor hun leeftijd, bijvoorbeeld Harry Potter 7 of pirats of the carabeen 3 voor kinderen van 6 jaar.

dinsdag 7 februari 2012

Beleefdheidsvormen

Het valt ons op dat wanneer Santosh de weg vraagt dat hij dan geen enkele introductie of afronding doet.
Hij stopt
Hij doet het raam open
Hij begint te schreeuwen bijvoorbeeld: "Hoe kom ik bij die tempel"
Als hij antwoord krijgt dan doet hij het raam al vast dicht terwijl de beste man aan de kant van de weg nog aan het praten is.
Hij rijdt verder
Honderd meter verder herhaalt zich het ritueel, dit is nodig omdat een Indiër altijd antwoord geeft ook als hij het antwoord niet weet...

Gisteren hebben we maar eens aan onze Hindi leraar gevraagd hoe je een gesprek moet beginnen. Wat is een goede openingszin. Hij heeft ons uitgelegd dat mensen in Maharasthra, niet gewend zijn aan beleefdheidsvormen, ze zullen een gesprek niet beginnen met "Hallo hoe is het, mag ik iets vragen?" Hij vertelde ook dat in de rest van India dit wel het geval is, en dat er in Pune een multiculturele samenleving is van vele Indiase stammen. Bij het woord multicultureel moet ik altijd denken aan Amsterdam, waar mensen wonen uit de hele wereld. Hier in Pune noemt men de diverse Indiase culturen ook multicultureel. Dit was me op mijn werk ook al een paar keer opgevallen. Qua beleefdheidsvormen schijnt het dus in Pune ook een mengel moesje te zijn.

maandag 6 februari 2012

Wat doe je nu de hele week als expat vrouw?



Nou,... hele andere dingen dan als je in Nederland 4 dagen per week naar je werk vertrekt!
Ik zal jullie laten zien hoe vorige week eruit zag:

Maandag

Op maandagochtend ben ik naar een adoptieweeshuis geweest om te kijken of ik daar vrijwilligerswerk kan doen. Ik werd hartelijk ontvangen en heb alle afdelingen kunnen zien.
Er was zojuist een adoptieceremonie en heb hiervan een filpje gemaakt. Bij de afdeling 0-3 maanden heb ik daarna een aantal babies gewassen, gevoed en geknuffeld. Heerlijk, alsof ik weer op de couveuse afdeling van Tergooi was.
Thomas kwam om 14.20 met de bus aan bij de poort van onze society, ’s middags op de fiets boodschappen gedaan.

Dinsdag

De dag begon met een uurtje pilates, daarna snel thuis douchen.
Het is de laatste dag van de maand en dat betekent dat de school om 12.00 uur sluit. Ik ben naar school gegaan om Thomas op te halen om een middagje te gaan shoppen in een mall in het centrum. Aanleiding is het gala van zaterdag waarvoor ik nog het één en ander nodig heb.
We beginnen met een stukje pizza waarna de zoektocht kan beginnen, Thomas gedraagt zich voorbeeldig, zeurt niet als ik bh’s wil passen en doet reuze zijn best om een pocket square bijpassend bij het vlinderstrikje te vinden. Aan het eind van de middag via kantoor, Guus opgehaald, en toen op naar huis. Moe!

Woensdag

Start met een cardio training in de gym. Daarna even (40 minuten met de auto) naar het centrum van de stad om de pedicure/manicure te bezoeken alvast als voorbereiding op ons gala zaterdag. Ik was op tijd klaar en ben bij Karin een duitse vriendin langs gegaan voor koffie/lunch.
Thomas heeft op woensdag een afterschoolactivity en is dus pas om 16 uur thuis (dat is best lekker, voor mij..)Vroeg eten koken omdat om 20 uur Kumal komt voor onze Hindi-les. Les 1. We leerden 7 verschillende Hindi tekens en elk teken had 5 verschillende uitvoeringen voor de uitspraak. Best lastig, shit Guus is hier beter in!

Donderdag

Ik ga extra vroeg naar pilates, wacht niet tot de chauffeur terug is van kantoor en ga met de autorikshaw. Hierna komt hij mij wel ophalen. Op de internationale school is er om 10 uur koffie ochtend voor ouders. Op de terugweg boodschappen gedaan.

Vrijdag

Gelijk met Guus de deur uit, Guus op kantoor afgezet en doorgereden naar Dr Sen. Met haar ga ik naar een rural clinic 20 km buiten de stad. Ik assisteer haar bij het werk en meet/weeg de kinderen in het dorp onder de 5 jaar. Ik probeer op deze manier de ondervoeding in kaart te brengen. Ben hier net aan begonnen. Als ik meer gegevens heb ben ik van plan om samen met een Indiase diëtiste een kookworkshop te geven aan de moeders van de kinderen met ondervoeding. Heeft iemand nog tips??
In dit dorp is ook een regionale school voor baliwadi-woman. (weet nog steeds de goede spelling niet..)  Deze vrouwen komen voor een cursus van 6 weken. Ze worden 1e aanspreekpunten op gebied van gezondheid in dorpen en zorgen voor zo’n 1000 inwoners.
Dr Sen geeft hier regelmatig les en het is het plan dat ik dit op het gebied van kindzorg ook ga doen. Maar eerst Hindi leren!! Oeff  of had ik toch Marathi moeten kiezen?
  
Training poor rural women ways to earn a living is one of hundreds of ways in which Medical Mission Sisters around the world try to be a healing presence to others today.For the past 18 years, Sister Rosalia Medeira has been involved with a program for the development and welfare of rural women in Phulgaon, Maharashtra, India. She says, “Our project, Ishwari, (Institute for the Service of Handicraft and Women’s Awareness of Rural Initiative), is based on the assumption that a woman is a ‘powerhouse’ and can very well depend on her inner potential to take care of herself economically, socially, and psychologically

We zien patienten in de kliniek en gaan op huisbezoek. Daarna nog even bij de opleidingsschool langs en zijn verplicht bij Sister Rosalia te lunchen. Daarna terug naar Pune, vandaag was ik laat thuis. Gelukkig kon Thomas even bij Ruben spelen en heb ik hem daar weer opgepikt.

Zaterdag

Vroeg op voor de voetbaltraining van Thomas. Daarna direct maar even boodschappen doen.
Mail lezen: een mailtje van een Nederlander die in Mumbai woont en opweg van een bruiloft door Pune rijdt. Hij vraagt of we nog even kunnen afspreken. We rijden om 16 uur naar de snelweg om daar in een hotel samen wat te drinken.
Thuis snel omkleden voor het Gala! Anne-Marie gaat bij een Belgisch gezin oppassen en neemt Thomas ook mee zodat die ook “onder de pannen” is. We hebben een heerlijke avond!

Zondag

Van uitslapen komt niet echt veel terecht.
Er is ‘s morgens een diabetes check in het societeits gebouw, dat is natuurlijk een bezoekje waard.
Ik krijg een gratis diabetes check en vraag direct even nog wat info over de zorg voor kinderen met diabetes hier in Pune. Ik krijg een naam van de kinderarts die alle kinderen met diabetes hier in Pune ziet en dat ga ik volgende week maar eens uitzoeken
Daarna naar de gym maar die blijkt gesloten ivm maintenance....
Thomas helpen met huiswerk en ’s middags samen met Guus gewandeld en boodschappen gedaan, Guus heeft gekookt en ik heb gezellig in het park gekeken hoe Thomas aan het spelen was.
In de avond nog met mijn ouders gebeld via skype daarna lekker slapen. 



zondag 5 februari 2012

Lekker relaxen

We krijgen berichtjes binnen dat het in Nederland vriest, we krijgen foto´s van het schaatsen binnen. E-mail dat waterleidingen zijn geknapt. Het is lastig voor te stellen terwijl je lekker op je dakterras van de zon zit te genieten en de thermometer 26 graden aangeeft. s'Ochtends vroeg fluiten de vogeltjes uitbundig. Het genieten wordt nog wel eens een beetje verstoord door werkende bouwvakkers bij de buren. Zet het geluid aan bij het afspelen van het filmpje.




Thomas en ik hebben vandaag een rondje geskate. We zeiden tegen elkaar weet je nog vorig jaar deden we 10 km op de schaatsen. Waarna Thomas vol trots zei, en ik heb twee medailles gewonnen.
Ik heb vanmiddag een fiets tochtje gemaakt, het was vrij pittig fietsen met de heuvels en geen versnellingen. Dit was de eerste keer voor me dat ik buiten Pune heb gefietst. Tot nu toe was ik altijd nog op zoek naar een plekje waar de stad op hield. Ik denk dat ik dit vaker ga doen, je hebt wel veel bekijks, ze zijn niet gewend dat een blanke fietst. Als ze je voorbij gaan op een brommer/motor kijken ze achterom, dan denk ik kijk nou voor je straks knal je ergens tegen op. Maar het is ze blijkbaar moeite waard een om een glimlach van me op te vangen.


donderdag 2 februari 2012

Hindi les

We hebben gisteren onze eerste Hindi les gehad. Vooraf is het moeilijk inschatten hoe het zal zijn, wat zul je leren. We hebben via Cartus een Hindi leraar geregeld, we kregen een kleine omschrijving van onze Hindi leraar toegestuurd. Het bleek dat de man Russisch en Hindi heeft gegeven aan diverse universiteiten tevens heeft hij voor de radio in Moskou gewerkt en heeft diverse boeken gepubliceerd waaronder een woordenboek Hindi - Russisch. Gerlinde en ik hadden bedacht dat we bij de introductie ons verwachting patroon maar moesten duidelijk maken en erbij zeggen dat we geen talen knobbel hebben.
De les begon met het schrijven van 9 letters. Aan schrijven hadden we vooraf helemaal niet gedacht. Toch vond ik het reuze interessant, nadat we de acht letters hadden geschreven moesten we de klank proberen uit te spreken. Toen we dit onder de knie hadden heeft de beste man ons uitgelegd dat je variaties op zo'n letter kan maken. Dit heet matra, een matra is bij het schrijven een kleine toevoeging aan de letter. We hebben 5 variaties per letter geleerd. Aan het eind van de les kennen we dus al 45 klanken. Tot slot hebben we nog een paar woordjes en korte zinnetjes gemaakt met deze klanken. Toen de les voorbij was kwam Anne-Marie met een glimlach te trap af. Ze keek of ze op zoek was naar een kudde geiten. Moet je voorstellen je vader en je moeder zitten een half uur lang met een vreemde man hard op: Mah, Maah, Meh, Meeh, Mi -- Pah, Paah, Peh, Peeh, Pi --Nah, Naah, Neh, Neeh, Ni etc.
Toen Santos me vandaag bij het huis afzette zei ik tegen hem. Yah Kalam heh. Santos knikte alsof het de gewoonste zaak van de wereld was dat ik een paar woorden Hindi uitsprak. Blijkbaar sprak ik het redelijk uit zodat hij begreep wat ik bedoelde. Het betekend: Dit is een Huis.