De tijd in India zit er binnenkort op. We hebben besloten om ons levensavontuur voort te zetten in Bahrain. Dat is wel even iets anders, India nu volop groen verruilen voor een zandbak. Als kind mocht ik altijd graag in de zandbak spelen. Dus dat zal in Bahrain ook wel lukken. Het plan is om te gaan werken in Saoedi Arabie. Saoedi leek ons geen geschikte plek om te wonen. Er zijn nogal wat beperkingen voor vrouwen.
Het is bijna niet te geloven maar ik heb het gevoel dat ik alle klungelligheden van India ga missen. Het is vaak ergernis maar minstens zo'n grote bron van vermaak. Vandaag zag ik nog een vrouw het gras plukken in het park. Kun je je toch haast niet voorstellen. Moet je je eens gaan indenken dat ze je een mandje in de hand geven en zeggen ga jij vandaag het gras op het voetbalveld even kort maken. Ga maar plukken, ga maar zitten, begin nou maar.
Gisteren zat ik met Santosh in de auto, het begon een klein beetje te regenen. De voorruit was zo vettig dat je geen hand voor ogen zag. Ik zei tegen Santosh dat de ruit vies was, hij zei nee, het zijn de ruiterwisserbladen, en maandag of dinsdag gaat de auto naar een service beurt. Ik zei nee die ruit is vies, als we thuis zijn maken we hem samen even schoon, met schoonmaakspullen van madam. Uiteindelijk zei hij OK. Stapvoets reden we de laatste kilometer naar huis. Nou ik had gelijk hoor een beetje glas-ex en de ruit was weer brandschoon. Hij heeft me toen wel drie keer bedankt.
Die koppigheid en eigenwijsheid doet me denken aan 1 van mijn eerste gesprekken met Jeff na 1 of 2 maanden in India. Jeff zei Indiers zeggen nooit nee, met als gevolg dat ze het gevoel hebben dat ze altijd gelijk hebben. En als je dan daar tegen in gaat kom je in een grote discussie.
In Bahrain en Saoedi ben ik nog niet van dit gedrag af, veel mensen die er werken zijn van oorsprong Indiers. De ervaringen van afgelopen twee jaar zullen me hopelijk goed van pas komen. Ik ga in ieder geval weer gewoon zelf auto rijden, lijkt me lekker, maar ik ben nu ook wel gewend aan s'ochtends in de auto even relaxed de krant lezen. He bah wat klinkt dat verwent, dit is het ook vreselijk verwent. Voor Gerlinde zou het ook wel wennen zijn, moet je eens voorstellen moet je je eigen boodschappen weer gaat tillen. In India raak je wel heel erg verwent.
We gaan het nog missen.
Ik kijk ook wel heel erg uit naar goede winkels, goed internet, goede wegen, betrouwbare elektriciteitsvoorzieningen. En boven alles kijk ik natuurlijk uit naar die nieuwe baan, een pracht kans in mijn leven. De Saoedische Engineering afdeling structureren en laten groeien naar minstens de dubbele omvang.
Het is bijna niet te geloven maar ik heb het gevoel dat ik alle klungelligheden van India ga missen. Het is vaak ergernis maar minstens zo'n grote bron van vermaak. Vandaag zag ik nog een vrouw het gras plukken in het park. Kun je je toch haast niet voorstellen. Moet je je eens gaan indenken dat ze je een mandje in de hand geven en zeggen ga jij vandaag het gras op het voetbalveld even kort maken. Ga maar plukken, ga maar zitten, begin nou maar.
Gisteren zat ik met Santosh in de auto, het begon een klein beetje te regenen. De voorruit was zo vettig dat je geen hand voor ogen zag. Ik zei tegen Santosh dat de ruit vies was, hij zei nee, het zijn de ruiterwisserbladen, en maandag of dinsdag gaat de auto naar een service beurt. Ik zei nee die ruit is vies, als we thuis zijn maken we hem samen even schoon, met schoonmaakspullen van madam. Uiteindelijk zei hij OK. Stapvoets reden we de laatste kilometer naar huis. Nou ik had gelijk hoor een beetje glas-ex en de ruit was weer brandschoon. Hij heeft me toen wel drie keer bedankt.
Die koppigheid en eigenwijsheid doet me denken aan 1 van mijn eerste gesprekken met Jeff na 1 of 2 maanden in India. Jeff zei Indiers zeggen nooit nee, met als gevolg dat ze het gevoel hebben dat ze altijd gelijk hebben. En als je dan daar tegen in gaat kom je in een grote discussie.
In Bahrain en Saoedi ben ik nog niet van dit gedrag af, veel mensen die er werken zijn van oorsprong Indiers. De ervaringen van afgelopen twee jaar zullen me hopelijk goed van pas komen. Ik ga in ieder geval weer gewoon zelf auto rijden, lijkt me lekker, maar ik ben nu ook wel gewend aan s'ochtends in de auto even relaxed de krant lezen. He bah wat klinkt dat verwent, dit is het ook vreselijk verwent. Voor Gerlinde zou het ook wel wennen zijn, moet je eens voorstellen moet je je eigen boodschappen weer gaat tillen. In India raak je wel heel erg verwent.
We gaan het nog missen.
Ik kijk ook wel heel erg uit naar goede winkels, goed internet, goede wegen, betrouwbare elektriciteitsvoorzieningen. En boven alles kijk ik natuurlijk uit naar die nieuwe baan, een pracht kans in mijn leven. De Saoedische Engineering afdeling structureren en laten groeien naar minstens de dubbele omvang.
Ha Guus, per wanneer gaat dit spelen, naar Bahrein, ik dacht dat je nog een jaartje in India zou blijven? Succes met de voorbereidingen! Groet wicher
BeantwoordenVerwijderen