Een paar maanden geleden troffen we een moeder poes met drie jonge katjes aan op onze tuinstoelen. Toen we de tuindeur open maakten rende moeder poes weg en de jonge katjes renden er achteraan. Twee katjes waren niet in staat om moeder poes te volgen, ze deden vele pogingen om over de schutting te klimmen maar vielen steeds naar beneden. Na dit voorval hebben we de poesen familie nog een paar keer gezien. Na een tijdje was er nog 1 jonge poes over, we gaven moeder poes en het jonge katje wat melk en een week later zijn we overgegaan op katte brokjes. De poesen gingen er beter uit zien, het jonge katje was afgelopen week continu op ons terras te vinden. Het eten deed hem goed, hij begon steeds enthousiaster te spelen. Tot een paar dagen terug, Anne-Marie hoorde gejammer op het terras. Het katje zat klem tussen de spijlen van de rotan stoel. Anne-Marie heeft de oven wanten aangedaan om zichzelf te beschermen en het katje te redden. Het lukte haar niet, en ze belde Gerlinde, Gerlinde was in de stad aan het shoppen, en het duurde nog een half uur voordat ze thuiskwam. Gerlinde heeft nog wat harder aan het beestje getrokken maar kreeg het niet los. Ze heeft de hulp van de buurman gevraagd, de arme man was net aan het genieten van een middag dutje, na een paar pogingen met de oven wanten besloot hij het met zijn blote handen te doen. Hij trok zo hard tot hij de rotan stoel optilde maar het beestje kwam niet los. Vervolgens een voet op de stoel en nog harder trekken, en ja het was gelukt. Het poesje beet als dank de buurman hard in zijn duim en rende hard weg.
We hebben het beestje een dag niet gezien. Maar vanmorgen was hij er toch weer om wat te eten.
We hebben het beestje een dag niet gezien. Maar vanmorgen was hij er toch weer om wat te eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten