Bankrekening aanvragen

1. Vorige week ben ik naar een bank gegaan om te vragen of ik een rekening kon openen. De bank gaf me een lijst met documenten welke ik moest aandragen. Ik had alle documenten in mijn bezit behalve een brief van Honeywell.
2. Vervolgens vraag ik aan HR om de brief.
3. Waarop er navraag wordt gedaan bij de bank wat er nodig is voor een bankaccount.
4. Het antwoord is gelijk aan wat ik al wist
5. Er wordt door HR aan mij gevraagd om deze gegevens aan te leveren
6. Ik stuur nogmaals het verzoek als bij punt 1
7. De vraag wordt gedelegeerd
8. De vraag wordt nog een keer gedelegeerd
9. De typiste begint met de vraag om de input gegevens
10. Ik stuur nogmaals de gegevens als bij punt 1
11. Ik krijg melding gereed, met vraag waar het naar toegestuurd mag worden.
12. Ik geef nogmaals mijn gegevens door.

Ik hoop dat ik morgen de brief ontvang. Ze zijn wel snel in hun response. Ze zijn uiterst behulpzaam. Maar het zou zoveel simpeler kunnen door gewoon te doen wat je vraagt.

Dit alles gebeurd je op een dag waarop je je s'ochtends had voorgenomen om eens kritisch te kijken naar NVA. Non Value Added werkzaamheden.

Handen wassen

Hoe zat het ook al weer voor het eten handen wassen. Nee in India wassen ze handen na het eten. Dat is ook wel nodig want ze eten met hun handen. Nou ik bedoel eigenlijk met hun hand. Want die andere hand is echt niet schoon, die zou ik zeker niet gebruiken zonder mijn handen te wassen.

Vandaag na het eten gingen we weer handen wassen, dit is een soort sociaal moment net zoals we in Amsterdam altijd even een kopje koffie drinken na de lunch.

Vandaag kwam er geen water uit de kranen. Ook daar heeft men weer een handige oplossing voor. Er stond een grote ton van minimaal 1 meter doorsnee gevuld met water. Waar ieder een bekertje water uit kon nemen en vervolgens zijn hand wassen.

Het bijzondere is dat iedereen dit gewoon doet, het lijkt wel of niemand dit een bijzondere situatie vindt. Er wordt helemaal niet overgesproken dat de kraan het niet doet. Er wordt alleen heel behulpzaam een bekertje aangereikt als ze zien dat je je verbaast aan de kraan staat te draaien.

Indiaas accent

Vanmorgen zei Gerlinde tegen mij wil jij de landlord bellen. Iedere keer als ik hem aan de telefoon heb gehad weet ik achteraf eigenlijk niet wat ik heb afgesproken. Gelukkig stuurde Gerlinde me een mailtje waarin ze aangaf dat de landlord haar had gebeld en wat afspraken had bevestigd.

Ruim een week geleden heb ik telefoons aangevraagd voor ons hele gezin. Dit had nogal wat voeten in aarde. Ik moest 8 pasfoto's inleveren en 20 formulieren invullen met alle details van de abonnementen. Vandaag werd ik opgebeld door een Airtel medewerker, hij wilde mijn naam weten, adres, alternatief telefoon nummer en mijn email adres. Het was ontzettend lastig om deze vragen te beantwoorden omdat we op de formulieren van vorige week diverse zaken hadden ingevuld. Ik heb namelijk nog geen adres en ook geen alternatief telefoon nummer. Waarom deze man alles bevestigd wilde hebben snap ik ook niet zo goed. Nadat alle vorige vragen fout had beantwoord begon hij alle details van de 5 pagina's in een moordend tempo voor te lezen met een lastig indiaas accent. Zo af en toe viel er een stilte. Dan hoorde ik "oke mista xang". waarop ik maar bevestigend OK zei. Bij een volgende stilte had ik het gevoel dat hij me extra diensten aan het aansmeren was. Vanaf dat moment heb ik na iedere stilte met "OK mista xang" maar NO gezegd. Uiteindelijk ronde hij het gesprek af en dankte me hartelijk voor het gesprek waarbij hij toch mijn volledige naam noemde.

Toen ik thuis kwam en dit aan Gerlinde vertelde zei ze dat haar hetzelfde was overkomen en dat ze halverwege het gesprek de hoorn maar op de haak had gegooid.

Ik ben benieuwd of de kinderen morgen een telefoontje krijgen.

PYP 3 (Primary Year Program 3)

Thomas zit in klas PYP3, ze zijn met school naar het ziekenhuis geweest. In de wekelijkse nieuws brief stond het volgende artikel.



Snake park

Vandaag zijn we naar het snake park geweest. Dit is een dierentuin met een grote afdeling slangen. Het park ligt aan de zuid kant van Pune. Vandaag was het een echte monsoon dag, het regent de hele dag. Onderweg komt het water uit de afvoer putten omhoog. We zijn nog langs een leuke fruit markt gereden. Onze chauffeur vertelde zo af en toe in gebrekkig engels wat er te zien was. Toen Gerlinde haar eerste woord Hindi "bazar" uitsprak kwam hij helemaal los en begon nog meer te vertellen waarvan we zo af en toe een woord begrepen.

De dierentuin was erg mooi, de dieren hebben lekker veel ruimte. De dierentuin lag rond een meer waarop je kon waterfietsen. Het regende echter te veel. We hadden 1 paraplu bij ons, dit moeten we de volgende keer iets beter plannen.

Voorsorteren

In India rijden de auto's op de linker rijbaan. Nou ja meestal op de linker rijbaan. Als je rechtsaf wilt slaan dan moet je voorsorteren. Ik heb tot nu toe twee opties waargenomen.

Optie 1. Er staat een stoplicht of een verkeersregelaar op het kruispunt. In dit geval staat er meestal een rij die aan de rechterkant van de rijstrook is voorgesorteerd. Onze chauffeur gaat dan links voorsorteren, zodat je vervolgens alle verkeer achter je blokkeert. Niet volledig natuurlijk want dit verkeer heeft nog heel veel ruimte om door de berm te passeren. Indien er weer gereden kan worden omdat de verkeersregelaar dit aangeeft dan kun je perfect de rest van de rij afsnijden en als eerste rechtsafslaan.

Optie 2. Er is geen verkeersregelaar of stoplicht. Dan ga je voorsorteren op de rijstrook van het tegemoet komende verkeer. Dit is extra veilig want er rijd in ieder geval niemand achterop en alle tegemoet komende verkeer kun je aan zien komen en met lichtsignalen waarschuwen dat ze moeten stoppen. Als het verkeer dan gestopt is kun je veilig rechtsafslaan.

Dubio

Is het verstandig om schoenen te kopen bij een winkel waarde verkoper op blote voeten loopt?

vaatwasmachine

We wonen in een apartementen hotel en hebben een mooie keuken met magnetron, oven, wasmachine en ook een vaatwasser. Toen ik vroeg om vaatwasmiddel kreeg ik een flesje met gel, vaatwas gedraaid en je raadt het al.... het schuim kwam overal uit. De hele avond bezig geweest met schuim eruit scheppen en nogmaals spoelprogramma draaien. De eerste 2 supermarkten die ik bezocht kon ik geen vaatwasmiddel vinden, in de 3e gelukkig wel.
Gisteren kwam housecleaning met 4 man tegelijk bedden opmaken en schoonmaken. Ik hoorde gerinkel van borden en glazen... de schoonmaker was alles uit de vaatwasmachine aan het halen om het met de hand af te wassen.  Toen ik hem liet zien dat ik speciaal vaatwas tabletten gekocht had snapte hij het (dacht ik) en pakte hij de vaatwasser weer in.
Later zag ik dat hij niets op de kop in de vaatwasser had gezet. Kennelijk is de vaatwasser hier in India bedoeld om je vaat op te ruimen zodat je servents dit weer later met de hand af kunnen wassen.
Ik moet nog veel leren!
Groetjes, Gerlinde

Stalen zenuwen

Een paar dagen geleden reed ik naar mijn werk. Ze zijn onderweg bezig met wegwerkzaamheden. Het asfalt wordt vervangen door beton. Er is één machine en de rest is handwerk. Het puin wordt met de hand verwijderd. Als dan alles weg is, dan mag de jongstbediende de ondergrond schoonvegen. Dit doet hij met een soort heksenbezem maar dan zonder stok. Dus min of meer op zijn knieën zit hij honderden meters per dag te vegen. Daarna is het tijd om de bekisting te maken. Dit zijn grote stalen balken welke vast gezet moeten worden. Dit wordt gedaan door een stalen pin in het oude asfalt te slaan. Tussen deze pin en de stalen balk wordt dan een oud boomstammetje geplaatst. Binnen Honeywell is safety priority number 1. We zijn dus getraind om onveilige situaties waar te nemen. Je ziet er vele als je een paar seconden naar deze werkzaamheden kijkt. Echter die stelen pin in het asfalt slaan. WAW. Je moet je voorstellen er zit iemand op de knieën met gestrekte arm een stalen pin vast te houden. Er staat iemand naast met een grote voorhamer en deze slaat met alle kracht dat in zijn lichaam zit op die stalen pin. Ik heb bewondering voor de zenuwen van het mannetje op zijn knieën met die pin in zijn hand.

Sinhagad

Vandaag naar Sinhagad geweest. Sinhagad is een Fort dat ongeveer 30 km van Pune ligt. Het fort is bekend om de overwinning in 1670 op de Mughals. Er waren 300 soldaten in het Fort en de Mughals waren met 4000. Dit verhaal is ons in bijna onverstaanbaar engels vertelt door de twee mannen op de foto hieronder. Ik heb het nog even in Wikipedia opgezocht wat de mannen nou echt zeiden. Mughal Empire is trouwens het Indiase rijk (1526–1858), dit rijk was zeer machtig en strekte zich ver uit.

 We hebben genoten van de prachtige uitzichten. We hadden goed weer, in de zon was het zelfs heet.

Afspraak

Afspraak is afspraak is me vroeger geleerd. Ik ben eigenlijk ook niet anders gewent. Je spreek iets af en dan kom je dat na. Afgelopen woensdagochtend heb ik een afspraak gemaakt dat ik s´middags mijn nieuwe telefoonnummers zou krijgen. Eén uur nadat ik de afspraak had gemaakt sprak me een collega aan en zei heb je de nummers al, waarop ik zei dat ik s´middags een mailtje zou krijgen. Mijn collega zei ik zou toch maar even bellen anders krijg je je nummers niet. In India werkt het anders. Ik heb hier een erg opdringerig gevoel bij. Ik heb maar even een mailtje gestuurd. De volgende ochtend toen ik mijn nummers nog steeds niet had heb ik toch maar gebeld.

Het is inmiddels zaterdag, ik heb nummers gekregen, welke in eerste instantie ook nog verkeerd zijn doorgegeven. Ze zijn echter nog niet geactiveerd. Ook hierover is het pappen en nat houden.

Lesson learnt: Afspraak is geen afspraak, als je wat gedaan wilt krijgen, dan moet je er continu achteraan drammen.

Eerste werkdagen

Vandaag was de tweede dag op het werk in Pune. Gisteren heb ik me vooral bezig gehouden met de gebruikelijke zaken op een nieuwe werkplek. Pasje regelen, kennis maken met HR, printers configureren, werkplek inrichten en een telefoon proberen te regelen. Ook nog een telecon gehad met betrekking tot wat issues waaraan ik ga werken. Vandaag toegang geregeld tot de web-portal met alle procedures, deze ga ik de komende dagen maar eens doorwerken. Ik had gisteren afspraken met twee mensen welke me zouden inwerken, beide personen zijn ziek. Men is vrij flexibel om hier op een andere manier invulling aan te geven. De werktijden zijn ook een stuk later als in Nederland. Gisteren werd duidelijk tegen mij gezegd dat ik moest beginnen tussen 8:30 en 9:00. Toen ik vanochtend om 8:55 op kantoor kwam waren er nog twee anderen. om 9:45 kwam de rest van het personeel. Toen ik om 18:15 naar huis ging waren de meeste mensen nog lekker aan het werk.

Airco

Vandaag was de airco stuk. Er kwam water uit het plafond. Na een belletje kwamen de hulptroepen van het hotel. Pannetjes en potjes werden op de grond en op een kastje geplaatst om het lekkende water op te vangen. Toen was het tijd voor een reparatie. Er werd een dikke kabel gehaald. deze kabel moest nog een merkwaardige behandeling ondergaan voordat hij zou kunnen fungeren. Men pakte een paar kranten en stak deze in brand. Men verwarmde de kabel ermee. Als men bijna hun vingers branden dan werd het brandende papier in de plastic afval emmer gegooid. Wonder boven wonder ging het vuur uit. Het brandalarm wat op korte afstand van de airco zat ging niet af en de Airco doet het weer.

Prachtig.

Independent day

Vandaag is het independent day. Dit is de dag waarop India zijn onafhankelijkheid van de Britten viert. In 1947 werd India onafhankelijk, het is een nationale feestdag. Ik had dit oorspronkelijk als mijn eerste werkdag gepland, nou ja vrij op je eerste werkdag is ook niet verkeerd. Het was wel vroeg op vanmorgen. Ik ging met Bart en Anne-Marie naar school om daar de vlag ceremonie bij te wonen. De schoolbus vertrok om 6:30 uur. Op school aangekomen moesten we even wachten tot het droog was. De kinderen moesten in rijen gaan staan per schooljaar en op lengte, Bart stond achteraan. De ceremonie begon met een zeer kort woordje, de vlag hing al in top, en na een klein rukje kwamen er bloemblaadjes naar beneden gedwarreld. Er werd op een grote trom (zo groot als een olie drumvat) geslagen, de beveiligers van de school marcheerden heen en weer en klaar was de ceremonie. We kregen een broodje met koffie aangeboden en we konden weer terug in de bus.

FRO Foreigner Registration Office

Vandaag naar het FRO en daarna Bart nog even afzetten bij een kamp. De schoolbus vertrok vrijdag ochtend om 9:00, Bart kon uitslapen want we konden pas om 15:00 uur bij het FRO terecht. Honeywell had voor twee begeleiders gezorgd bij dit registratie process. Bij het FRO krioelde het van de mensen. Bart: "Bah iedere keer die natte kleffe zweterige warme mensen langs mijn lijf". De ventilatoren draaiden niet al te hard, dit was maar goed ook met die stapels papier. Ieder gezinslid had een stapeltje papieren 10 a 15 pagina's met gegevens. Het te kleine kantoor had een tiental loketjes waarvan je er een aantal in een bepaalde volgorde moest afwerken. Het was maar goed dat we twee mensen bij ons hadden. Als er 1 van ons gezin klaar was bij het ene loketje dan kon de andere begeleider al vast helpen bij het voordringen bij het volgende loketje. We hadden ons ingesteld op een doorlooptijd van 3 uur. Na 1,5 uur hadden we alle loketjes gehad, maar toen helaas, bij het laatste loketje bleek dat bij Gerlinde een foutje was gemaakt en ze kon weer drie stappen terug maken. Al met al waren we binnen de twee uur klaar. Viel dus reuze mee.

Het was 17:00 uur, nu Bart nog even afzetten bij het kamp. De school had aangegeven dat het 1 uur rijden was vanaf school met de schoolbus. Ik had een veel te optimistische planning in gedachten. half uurtje rijden naar school en dan nog drie kwartier met de auto en dan zijn we er wel. Ik had beter moeten weten. Tijd in India bestaat niet. In de culturaltraining heeft men dit gezegd. Het Hindi-woord voor "morgen" is hetzelfde woord als het woord voor "gisteren". Maak je niet druk want hoe alles verloop is al bepaald door je Karma. Helaas had ik weer een planning in mijn hoofd. Onderweg begon Bart te twijfelen of we ooit zouden aankomen. Bij de afslag die in de routebeschrijving stond reed de chauffeur door. 10 kilometer verder vertelde hij dat je daar de snelweg weer opkwam als je de vorige afslag had genomen. Toen we eindelijk van de snelweg afwaren, vroeg de chauffeur bij ieder kruispunt aan twee verschillende mensen de weg. Na twee verschillende antwoorden was hij vreselijk aan het twijfelen. Waarna ik hem vertelde waarna toe te rijden volgens de route beschrijving. Soms vroeg de chauffeur de route beschrijving om die aan de mensen aan de kant van de weg te laten zien. Ze hielden de kaart op de kop en wezen alle punten aan die we gepasseerd waren, maar waarna toe was onduidelijk. Al met al waren we 20:15 bij het kamp. En toen weer terug, om 23:00 s'avonds lekker even wat gegeten en een biertje gedronken.

TIJD:

Ook als ik de chauffeur bel en vraag of hij komt dan zegt hij altijd 10 minuten, soms duurt het dan 2 minuten en soms 20.

Stroomstoringsdag

Vandaag weer een nieuwe ervaring. Het is stroomstoringsdag. Enkele dagen geleden probeerden we voor vandaag een afspraak te maken met het FRO. Men gaf aan dat het niet verstandig was omdat vandaag te doen in verband met "scheduled power outage". Het is toch maar een luxe in Nederland gewoon altijd spanning uit de wandcontactdoos.

Het klopt vandaag al meerdere malen de Radio opnieuw aangezet. zo af en toe valt de spanning voor een zeer korte tijd weg. Gelukkig werkt mijn laptop op een batterij en herstelt de internet verbinding vrij snel.

Pasfoto

Gerlinde moest nog pasfoto's maken voor de FRO. Nadat de foto genomen is moest ze een half uur wachten totdat ze klaar zijn. Dit doe je natuurlijk niet. Je laat je naar huis brengen door de chauffeur en laat vervolgens de foto's ophalen door de chauffeur.

Deze vorm van luxe voelt nog ongemakkelijk .

Eerste schooldag

Bart: De engelse leraar is wel een toffe gast, de leraar van management is niet te verstaan, ook de koreanen verstonden er niets van zelfs de Indiers hadden moeite om hem te verstaan.

Iedereen vindt dat ik verveelt kijk als ik gewoon kijk.

Anne-Marie: Met biologie waren er wel heel veel woorden die ik niet ken. Met aardrijkskunde wist ik de meeste landen. Het zijn wel leuke meiden in mijn klas en de parallel klas. Er zitten 267 leerlingen op school waarvan 76 indiers.

Thomas: Makki Kakki, ik hoefde alleen maar te knutselen.

Tempels

Gisteren aan het eind van de dag een berg in Pune met een aantal tempels bezocht Parvati, er was ook nog een museum wat ging over de Peswha dynasty. Dit is een van de oudste plekken van Pune, de oudste tempel welke er nu nog staat is gebouwd in 1749.

Kartikeya or Shadanan, the God with six heads is the eldest son of Lord Shiva. Kartikeya is, in Maharashtra, believed to be a bachelor God, whom ladies are not supposed to worship

http://www.parvatidarshan.in/index.html

registratie dag

De vakantie zit erop, vandaag naar school geweest voor de registratiedag.

Op school allerlei tafeltjes langs, inschrijving controleren, schoolverpleegkundige, schooluniform, school lunch, schoolbus. schoolpasjes, financiële administratie en een kennismaking met de juffen van thomas  Anne-Marie  Barts mentor was lunchen en konden we niet vinden...

Wel hebben we de diploma programma mijnheer gesproken, het gekozen vakkenpakket van Bart was niet goed, hij moet nog even kiezen tussen Duits of Spaans.

Thomas is erg blij, er zit een Nederlandse jongen in zijn klas!!

Dit ging met een Indiase efficiency en duurde 3 uur.

Wel kregen we 3 jaarboeken, 3grote kalenders, Bart een aardrijkskunde boek, 5 t-shirts en polo's mee terug.

Nee

Bart: "Het lastigste is om er achter te komen of men je begrepen heeft" ze zeggen altijd ja.

Geocache

Thomas en ik hebben onze hobby proberen op te pakken, Geocaching, zonder printer is dit erg lastig omdat je de opdracht dan niet op papier kan meenemen. En vooraf weet je vaak niet welke verborgen aanwijzingen ere in een stuk tekst zaten. Toch maar begonnen met een paar kernwoorden op een kladje.
De Cache lag in een prachtig park in het Koregean park. We hebben de cache uiteraard niet gevonden met deze summiere oplossing, mede omdat we werden lastig gevallen door een man die ons iets wilde verkopen. Hij wilde ons zegenen tegen een vergoeding, ik had hier geen zin en en we zijn doorgelopen zonder even te kunnen nadenken over de woorden van de cache.

Wel een paar foto's van het prachtige park.

Mahabaleswar

We zijn afgelopen zaterdag naar Malabalaleswar, de vorige keer dat Gerlinde en ik hier waren waren er prachtige vergezichten. De chauffeur had ons toen gezegd dat er tijdens de monsoon niets te zien was, slechts een wit gordijn van regen. Dit hebben we gecontroleerd, en het klopt. Desalniettemin was het toch een hele ervaring.

Op de terugweg vanaf Mabahaleshwar werd het zicht weer beter en het werd weer droog. De bergen zijn prachtig groen, heel helder groen, is helaas op de foto niet zo goed te zien als in het echt.

Het was een heerlijke wind om lekker uit te waaien, ieder geniet op zijn manier.

ondertekenen

Als je in Nederland een document ondertekend dan geef je aan dat je achter de inhoud staat. Dat je het eens bent met wat er in het document staat en dat je verantwoordlijkheid neemt met betrekking tot de inhoud.

Bij aankomst in ons hotel werd gevraagd of we een registratie formulier wilden invullen. Toen ik het begon in te vullen zei men tegen mij "No No Sir only a signature, we will fill in the other details". Het documentje zag er vrij onschuldig uit en heb dit dus maar gedaan. Dezelfde middag kreeg ik documenten toegestuurd met betrekking tot het inklaren van de goederen. Ook hier werd in een begeleidend schrijven gevraagd of ik de documenten wilde ondertekenen. Op iedere pagina ongeveer twee handtekeningen, met de tekst hierbij verklaar ik dat ik de inhoud snap en dat ik het ermee ens ben. Ook op deze documenten waren alle invul velden leeg. Er waren best veel gegevens waar ik niet overbeschikte. Dus ik ging maar eens bellen. En ja hoor: "No No Sir only a signature, we will fill in the other details". Nu snap ik ook waarom wij op ons werk altijd van alles ondertekend terug krijgen nog voordat men het werk (controle check) af heeft. Ik heb in ieder geval een verbeter puntje / begripsvorming / verschil van inzicht ontdekt.

Ik heb trouwens de registratie formulieren van het Hotel opgevraagd want deze had ik nodig voor het inklaren van de goederen. Ik kreeg deze en zag dat deze onschuldige documenten een heel serieus leven waren gaan leiden, ze waren ingevuld, ze waren opgestuurd naar een instantie, deze had het document van stempel voorzien. En als je dit dan in handen krijgt heb je het gevoel dat het allemaal erg officieel en geordend word afgehandeld. Dit is het gevoel dat ik in Nederland ook altijd had. Maar zoals het blijkt wordt er dus lang niet zo serieus mee omgegaan als wij dat gewend zijn.

Guus

MG road

Het eerste berichtje van Gerlinde:

Gisteren voor het eerst gekookt in ons appartement; pasta met rode saus, vegetarisch en zonder kaas maar toch een prima maaltijd. In de winkel gezocht naar iets voor de vaatwasmachine, niet gevonden. Bij de receptie gevraagd naar iets voor de dishwasher, even later werd er een flesje " dreft" bezorgd, dit was echt voor de vaatwas zij de mijnheer van de huishouding.
Nou dat was te merken, Na een wasbeurt kwam het schuim bijna de machine uit lopen!!
Ik ben de hele avond bezig geweest met schuim eruit halen en nogmaals spoelen.

Vandaag werden we om 11 uur opgehaald door Santos (goed geschreven?) onze driver. We hebben nog steeds moeite met optijd opstaan en wekken om 9.00 uur het hele gezin.

Eerst zijn we naar Rajneesh Ashram gereden, dit is de plek waar Guru Bagwan in 1987 neerstreek. Je kunt er voor meditatie en yoga terrecht. Vanuit de boekwinkel kun je een blik werpen op de prachtige bamboetuin waarin je dansende mannen en vrouwen in rode jurken ziet.

Daarna zijn we naar Mahatma Ghandi Road gereden, dit is de winkelstraat waarin allerlei ambachtsmensen hun bedrijfje hebben. Vaak op een rijtje bij elkaar, kleedmakers, potten en pannenwinkels, fietsenmakers, schoenmakers en hebben we een kleurige groente en fruitmarkt bezocht. Bart vond dat we nogal opvielen, zo met zijn vijven. Allerlei bedelaars probeerden wat te krijgen. Er was een klein meisje, ik denk ong. 4 jaar dat met een zweep een harde knal kon produceren. Ze was geschminkt en had belletjes om haar polsen en enkels. Na het kunstje wilde ze geld zien. Ze hing gewoon aan onze armen om te verhinderen dat we doorliepen.

Terug naar Oakwood voor een lunch in ons appartement. Geroosterde broodjes met pindakaas, chocopasta of yoghurt met muesli of fruit.

Vanmiddag ben ik met Thomas naar een shoppingmal geweest, hij heeft een mooie hotwheels auto uitgezocht. Al zijn speelgoed zit op de boot... Tegenover de mall zit een supermarkt met internationale producten. Vaatwastabletten gevonden... 30 stuks voor 16 euro!! Verder is alles erg goedkoop hoor.

Dat was het voor vandaag, doei

Gerlinde

Voor het eerst met het gezin er op uit in Pune

Vandaag is het de eerste dag dat we onze chauffeur en auto tot onze beschikking hebben. De chauffeur maar gevraagd om ons naar Shaniwar Wada te brengen, waarop hij zei u wilt een touristische trip. En hij stelde direct een programma voor van Musea/paleizen welke we zouden gaan zien. Perfect dus. We zijn als eerste naar Aga Khan Palace. Dit is de plek waar Gandhi is begraven, hij is hier twee jaar vastgehouden nadat hij was gearresteerd in Bombai. Ook zijn vrouw is hier gestorven. Daarna zijn we naar Shaniwar Wada geweest. Gerlinde en ik hadden dit al gezien, nu de kinderen ook. Het is een oude vesting waar vroeger 1000 mensen woonden. Ik schat dat het ongeveer 200 by 200 meter groot is. Hierna gingen we naar een museum Raja Dinkar Kelkar Museum. De kinderen waren inmiddels het museum bekijken aardig beu. Er zijn wel zeer veel artikelen te zien uit de 18e / 19e eeuw. Notekrakers groot en klein, voor cocosnoten en walnoten. Groente hakmessen, zwaarden en schilden, muziek instrumenten en heel veel beeldjes potten en pannen. Houtsnijwerk en ivoren artikelen, deuren en ramen en nog veel meer.

Toen was het tijd voor een lunch, we hebben ons wederom laten adviseren door de chauffeur. Hij zette ons af bij het Le Meridien Pune . De lunch was wel erg goed, Bart had een beetje moeite met de overdreven hoeveelheid luxe. Het geeft wel aan wat de chauffeur voor ons als gepast vindt. We moeten met zijn allen nog een beetje wennen aan dit idee.

Eerste dag in Pune

Gerlinde, Thomas en Anne-Marie zijn met de riksja naar de winkel geweest. Bart en ik hebben ons vermaakt in de Gym van het Hotel. Na de Lunch hebben we gezwommen en nog een wandeling gemaakt.
s'avond hebben we lekker rustig aangedaan. Heerlijk zo'n dagje even bijkomen. Alhoewel bijkomen, er moesten toch nog wel wat zaken worden geregeld, auto komt morgen. Inklaren van luchtvracht komt begin volgende week.

India arrival

Na een week van spullen sorteren en naar de stort rijden, kwamen de verhuizers en hebben onze hele inboedel ingepakt in wit karton. Ondertussen hebben wij genoten van wat rust in Vinkeveen.

De vlucht naar India ging voorspoedig. Het Hotel in Mumbai was zeer luxe. We hebben daar van 5:00 uur tot 11:00 uur geslapen. Om twaalf uur aan het ontbijt/lunch. Lekker pittig indiaas gegeten, voor Thomas was het wel zoeken om iets te vinden wat hij lekker vond, Thomas probeert echter van alles, dit is erg prettig.

Daarna de taxi rit naar Pune, Anne-Marie spotte al snel een aantal apen op de vangrail. Het is Monsoon en het regende zoals verwacht. Het is veel groener als de vorige keer toen we hier langs reden. Ook zijn er veel watervallen te zien.

De rit van Mumbai naar Pune ging ook sneller dan de vorige keer toen we midden in de nacht de tocht maakten.

Anne-Marie vind vooral de geuren anders als in Nederland.