Vandaag naar het FRO en daarna Bart nog even afzetten bij een kamp. De schoolbus vertrok vrijdag ochtend om 9:00, Bart kon uitslapen want we konden pas om 15:00 uur bij het FRO terecht. Honeywell had voor twee begeleiders gezorgd bij dit registratie process. Bij het FRO krioelde het van de mensen. Bart: "Bah iedere keer die natte kleffe zweterige warme mensen langs mijn lijf". De ventilatoren draaiden niet al te hard, dit was maar goed ook met die stapels papier. Ieder gezinslid had een stapeltje papieren 10 a 15 pagina's met gegevens. Het te kleine kantoor had een tiental loketjes waarvan je er een aantal in een bepaalde volgorde moest afwerken. Het was maar goed dat we twee mensen bij ons hadden. Als er 1 van ons gezin klaar was bij het ene loketje dan kon de andere begeleider al vast helpen bij het voordringen bij het volgende loketje. We hadden ons ingesteld op een doorlooptijd van 3 uur. Na 1,5 uur hadden we alle loketjes gehad, maar toen helaas, bij het laatste loketje bleek dat bij Gerlinde een foutje was gemaakt en ze kon weer drie stappen terug maken. Al met al waren we binnen de twee uur klaar. Viel dus reuze mee.
Het was 17:00 uur, nu Bart nog even afzetten bij het kamp. De school had aangegeven dat het 1 uur rijden was vanaf school met de schoolbus. Ik had een veel te optimistische planning in gedachten. half uurtje rijden naar school en dan nog drie kwartier met de auto en dan zijn we er wel. Ik had beter moeten weten. Tijd in India bestaat niet. In de culturaltraining heeft men dit gezegd. Het Hindi-woord voor "morgen" is hetzelfde woord als het woord voor "gisteren". Maak je niet druk want hoe alles verloop is al bepaald door je Karma. Helaas had ik weer een planning in mijn hoofd. Onderweg begon Bart te twijfelen of we ooit zouden aankomen. Bij de afslag die in de routebeschrijving stond reed de chauffeur door. 10 kilometer verder vertelde hij dat je daar de snelweg weer opkwam als je de vorige afslag had genomen. Toen we eindelijk van de snelweg afwaren, vroeg de chauffeur bij ieder kruispunt aan twee verschillende mensen de weg. Na twee verschillende antwoorden was hij vreselijk aan het twijfelen. Waarna ik hem vertelde waarna toe te rijden volgens de route beschrijving. Soms vroeg de chauffeur de route beschrijving om die aan de mensen aan de kant van de weg te laten zien. Ze hielden de kaart op de kop en wezen alle punten aan die we gepasseerd waren, maar waarna toe was onduidelijk. Al met al waren we 20:15 bij het kamp. En toen weer terug, om 23:00 s'avonds lekker even wat gegeten en een biertje gedronken.
TIJD:
Ook als ik de chauffeur bel en vraag of hij komt dan zegt hij altijd 10 minuten, soms duurt het dan 2 minuten en soms 20.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten