Geo caching op Mauritius

Vandaag hebben Bart en ik een fiets gehuurd en hebben op de fiets een aantal caches gezocht.
Eerst wilde Anne-Marie ook mee, ik had een fiets verhuur gezien 600m van ons appartement, Bart, Anne-Marie en ik liepen er naar toe, toen we er waren zagen we dat hij gesloten was. Weer terug in het appartement zegt Bart tegen me: "waarom ga je niet naar de verhuur naast ons appartement." Goed ik daar naar toe en een paar fietsen gehuurd, Anne-Marie had inmiddels geen zin meer.
De fiets tocht ging langs de noord kust, waar we de eerste twee caches vonden.

Mooi gezicht hoe de Mauritiaanse gezinnen hun zondag doorbrengen onder een boom langs de kust.

Na deze twee caches aan zee moesten we 5 km naar het binnenland fietsen. De volgende cache lag niet langs het pad, ik twijfelde aan mijn horloge, we zijn toch maar het bos ingelopen, opeens zien we voor ons een enorm sterk web met een hele dikke spin, het lijf was ongeveer 2 cm en de poten ook. We wilde er omheen lopen maar daar was nog zo'n net. Voordat we bij de cache waren hebben we minstens 5 van deze spinnen gezien.

De volgende cache lag erg leuk verstopt, ik moest wel even mijn best doen.

Nadat we 5 caches hadden gevonden was het tijd voor Mc Donalds, we zijn met een sneltrein vaart naar Grand Baie gefietst en hebben daar de verbrande koolhydraten weer aangevuld.

Lizards mauritius

De hagedissen op Mauritius hebben hele mooie kleuren. Gisteren op het strand zagen we een hele grote leguaan, hij zat aan een touwtje bij iemand op de schouder, ik had helaas geen fototoestel bij me.
Andere soorten hagedissen onlangs gezien:

Rust dagje

De afgelopen dagen hadden we een reeks van activiteiten. Vandaag wilden we het even rustig aan doen. Ik ben vanochtend naar de supermarkt geweest om ontbijt te halen. Het water loopt je in de mond in de supermarkt. Wellicht voor mensen uit Nederland niets speciaals, maar voor iemand als ik.  Niet te beschrijven alles wat je hartje begeert kun je voor een schappelijke prijs kopen. In Mauritius zie je een mengeling van invloeden, een hele grote stempel op de producten is frans, mmmm, heerlijk die franse droge worst, franse kaasjes en stokbrood. Warm stokbrood, ze hebben het de hele dag door zo lekker luchtig. Ik ging naar huis met een paar croisants, baguets en franse kaasjes. Er is ook een behoorlijke Indiase invloed maar die heb ik maar even links laten liggen. Na wat koffie en een uitgebreid ontbijt besloten we een geocache te doen, de hint was "too easy to spoil". Nou dat geeft de niet zo frequente cacher moet. Ik had op de kaart gezien dat de cache 1.8km hemels breed achter ons hotel lag. Er was geen weg op de kaart. Dus leuk om er via de korste weg via paadjes naar toe te struinen. Op 800m na lukte dit, deze laatste 800 moesten we langs een druk weggetje. De cache lag ook langs dit drukke weggetje verstopt, geeft niet echt rust als de auto's 50cm achter je langs scheren tijdens het zoeken. Nadat we hem hadden gevonden zijn we terug gelopen. Het was tijd voor de lunch, nogmaals warme baguets gescoord, mjammie. Na de lunch naar zee, met onze duikbrilletjes proberen te snorkelen, alleen zonder lucht pijp. Nou ik kan je zeggen dit is heel vermoeiend, boven het koraal en gras zet je je voeten liever niet neer, en je bent je adem continu aan het inhouden, wat er voor zorgt dat je de hele tijd buiten adem bent. Toch een paar leuke visjes gezien en prachtig koraal.

Toen we terug waren lekker gedouchd, wijntje erbij het laatste stokbrood genuttigd en we zijn nu klaar voor het avondeten. Zo maar eens een leuk tentje opzoeken.

Zeilen en snorkelen

Vanochtend vroeg op om met de bus naar Grand Baie te gaan. We waren de eerste pasagiers, we hebben snorkelspullen geregeld en na een half uur waren we gereed om naar de boot te gaan. Een grote catamaran welke volledig was ingericht op veel pasagiers  die een  feestje willen vieren. De barman legde even het verschil uit tussen het toilet en de keuken, de beschikbaarheid van kotszakjes en wenste onze een fijne tocht. Onderweg hebben we een glaasje water genuttigd en genoten van het uitzicht. De eind bestemming was Ile Gabriel, voordat we aan wal konden legde de barman uit dat de snorkelaars niet te ver van de kust moesten gaan ivm met de stroming tussen de eilanden, en hij voorspelde dat je wellicht bij Madagaskar zou uit komen. Men zou de bel luiden wanneer er wat te eten was. Zodra we aan land waren hebben we de duikbrillen opgezet en de snorkel in onze mond geplaatst. De vissen waren adembenemend, wat een grote varieteit aan vissen. Van die beestjes die je alleen van TV kent, Geel, zwart, blauw, regenboog kleuren. Ik heb zo waanzinnig genoten. En ook Thomas en Anne-Marie waren niet uit het water te slaan. Gerlinde heeft nog een zeer lange vis gezien. Ook het Koraal was prachtig. Er zaten ook prachtige vogels op Ile Gabriel, het waren een soort meeuwen met een hele lange staart, en ze waren de hele tijd in paartjes aan het vliegen.

We hebben ook nog twee nesten gevonden.

Tyrolienes

Vandaag zijn we naar een park geweest met allerlei leuke activiteiten, de leukste waren al bezet, maar ook onze tweede keus was erg leuk. Tyrolienes of te wel tokkelen over een kabelbaan, en het was geen klein kabelbaantje honderden meters over diepe kloven van links naar rechts. Daarna een Safari, tja dat valt altijd een beetje tegen als je eenmaal in het kruger bent geweest. Desalniettemin waren de struisvogels wel heel dicht bij. ze staken hun kop over de railing van de safari truck op zoek naar brood. Tja dan komen er allerlei youtube filmpjes op je netvlies met mensen die gebeten worden door zo'n beest. Ik moet er niet aan denken dat een struisvogel begint te knabbelen aan mijn neus.

Ik heb nog getracht een filmpje van mezelf te maken tijdens een overtocht, helaas heb ik de verkeerde knopjes ingedrukt, en waren er slechts opnamen van mijn voeten na de landing.

Rondje Mauritius

Vanochtend hebben we een auto geregeld, hij werd om 10:30 uur bezorgd. Een klein autoootje waar we precies inpassen. De auto werd afgeleverd met een bijna lege tank, dus als eerste op zoek naar een benzine station. Daarna zijn we naar een vulkaan gereden Trois Aux Cerfs, het was even zoeken in het dorpje maar al snel hadden we het weggetje naar boven gevonden. We hebben een rondje gelopen over de krater rand. In het midden was een meertje, het ging heel steil naar beneden.

Bergen op Mauritius zijn ontzettend puntig, vrij jong dus.

Vervolgens zijn we naar Le Grand Bassin gereden, we zijn even uit de auto gegaan maar er stond een harde wind over het meer, welke vrij koud aan voelde, 1 km verder zagen we mooie bloemen onder de bomen, we zijn er weer even uit geweest, toen we terug kwamen zagen we apen in de bomen.

We hebben onze rit vervolgt naar watervallen, om onze schoenen schoon te houden hebben Bart en ik op de blote voeten 1 km gelopen.

Op een mooi plekje gegeten met een prachtig uitzicht.

Tot slot zijn we naar Chamarel geweest waar 7 verschilende kleuren aarde waren te zien, heel bijzonder.

En weer eten bij een echte Italiaan aan de Grand |Baie.

Strand

Vanochtend zijn we een stukje gaan wandelen, na een paar 100 meter hield de gezelligheid op. Auto's en bussen rijden veel harder dan in India, er was geen voetpad. We wilden met de bus verder, bij de bushalte stopte een taxi voor ons, nou dan die maar genomen naar Grand Baie. Azuur blauwe zee, met prachtige bootjes. Op het terras een kopje koffie gedronken en een catamaran tochtje voor vrijdag geboekt. Onbeperkt rum drinken en naar een eilandje boven Mauritius. Foto's in het boekje waren veelbelovend. Laten we maar met mate van die rum genieten en kijken hoe bezopen de andere passagiers worden. Terug naar ons eigen strandje met de bus, s'middags zandkastelen zitten bouwen op het strand. En de dames zijn nog een keer naar Grand Baie gegaan om te shoppen, er waren vele leuke winkeltjes en er was opruimings korting.

De volgende foto is het mooiste strand van Maritius, en dat ligt heel toevallig vlak voor ons hotel. Knap van Gerlinde dat ze nou net hier een hotel heeft geboekt. (of zegt wellicht de hotelier dat om ons happy te maken.) Nou ik ben er heel blij mee ziet er mooi uit.

Mauritius

Vandaag zijn we naar Mauritius gegaan. Onze vlucht vertrok al om kwart voor zeven. Daarom hadden we besloten om op Zondag al vast naar Mumbai te gaan. Santosh reed als altijd overdreven voorzichtig, met een snelheid varierend tussen 60 en 80 km per zijn we over de express high way gereden. stoicijns blijven we op de 2e rijbaan, en auto's flitsen links en rechts langs ons. Halverwege was het tijd voor een break, een broodje bij subway. Buiten op een tafeltje opgegeten, het stonk er zo en er zaten zoveel vliegen om ons heen, dat ik het broodje naar binnen heb geschrokt en niet echt heb genoten. In Mumbai bij het Marriot hebben we lekker genoten. s'ochtends vroeg op en naar het vliegveld, het inchecken en de douane ging soepel, we hadden anderhalf uur over. De vlucht ging voorspoedig, op Mauritius aangekomen, als eerste naar de douane, de beambten stelden veel vragen, keken moeilijk toen ik de ticket voor de terug reis niet kon overhandigen. Uiteindelijk de stempels gekregen, de koffers stonden al op de bagageband. Buiten vergeefs gekeken naar de chauffeur die ons zou ophalen. Hij was er niet, wat geld halen, geld wisselen voor de telefoon, onze Indiase telefoons werken niet in het buitenland. Het is net alsof je 20 jaar terug gaat in de tijd. Kom ik bij de telefoon, doet hij het niet, een man biedt hulp aan met zijn mobiel. Hij geeft aan dat de chauffeur er over 5 minuten zal zijn en dit was ook zo. Het hotel is aan de andere kant van het eiland, 75km een prachtige rit heel veel suikerriet, het riet bloeit, de wind geeft prachtige golven van licht over de velden. Bij het hotel aangemeld en daarna op naar het strand, het strand ligt aan de anderekant van de weg, heerlijk. Het water is nog wel even wennen, wij zijn inmiddels aardig gewend aan warmte in India en vinden alles al snel koud,

Graduation Anne-Marie

Vrijdag was het de derde keer dat we naar school gingen deze week. Dit keer was het s'ochtends, Anne-Marie gaf aan dat het geheel 20 minuten zou duren en dat het noodzaak is om op tijd te komen omdat vorig jaar enkele ouders binnen kwamen na het afronden van de ceremonie. We waren een van de eersten, we konden een mooi plekje uitzoeken midden voorin de zaal. Het was een combinatie van PYP5 en MYP5 graduation. De kinderen stonden opgesteld in rijen tussen het publiek, en vandaar liepen ze in hun gewaden naar het podium, net als bij Bart kreeg ik weer dat Harry-Potter gevoel.
Leuke speach van beide PYP leerkrachten en daarna namen de PYP kinderen het woord, ook dit deden ze erg leuk, welke karakters ieder kind heeft, welke relaties leuke en minder leuke er waren ontstaan en natuurlijk bedankjes. Ja het duidelijk dat op het IB spreken in het openbaar veel aandacht krijgt. (arme Thomas, alhoewel het wel goed voor hem is).
Voor MYP was eerste de klassejuf van Anne-Marie aan de beurt, ze had een leuk verhaal maar er zat helaas niets persoonlijks in. Ik heb het gevoel dat ze het leuke verhaal ergens op internet heeft opgezocht onder de categorie graduation speach. De andere klassenleraar was erg goed, hij klonk zo motiverend dat je bijna ging geloven dat de studenten de bibliotheek met alle boeken de leukste plek op school vinden. Daarna was het tijd voor de leerlingen, ook deze twee hadden een leuk sarcastisch verhaal. Je begrijpt het al dit alles duurde geen 20 minuten, minstens 1 uur en de diploma's waren nog niet eens uitgereikt.
Er was een leerkracht die weg ging, en als afscheid ging ze een lied zingen Haleluja.
Nou die diploma's uitreiken ging in een razend tempo, ik had niet eens tijd om mijn camera scherp te stellen.
Tot slot was het ritueel met die kwast op hun hoed van links naar rechts en de hoed in de lucht. Ook hier heb ik geen foto's van want de batterij van mijn toestel was inmiddels leeg. En Gerlinde drukte op verkeerde knopjes op haar telefoon. Al met al een mooi moment.

End of the year Anne-Marie

Donderdag was het wederom tijd om op tijd naar huis te gaan. Anne-Marie had het end of the year optreden. Anne-Marie's klas had het serieus aangepakt, ze hadden een dans leraar ingeschakeld. Anne-Marie is de afgelopen week minstens 5 keer naar Koregoan Park geweest om dan dans lessen te volgen 3 uur achter elkaar, de lieve meid die nooit sport had er spierpijn van. Haar humeur was uitermate goed de laatste weken, dit heeft volgens mij te maken met het dansen en geen stress meer van proefwerken en essays schrijven.
Tijdens het optreden stond Anne-Marie midden vooraan vol zelfvertrouwen te dansen. Nou dat maakt je als ouder wel een beetje trots.

Anne-Marie is trouwens altijd erg kritisch op alles wat ze doet, zo heeft ze ook een dansje overgeslagen wat ze volledig beheerste, ze vond echter dat haar danspartner het niet goed genoeg deed. Arme jongen moet toch heel vervelend voelen.

Daarna was het tijd voor het koor, zag er leuk uit, ze hadden de microfoons helaas niet zo goed afgestemd zodat het geheel niet zo goed klonk als vorig jaar. 

End of the year Thomas

Dinsdag avond was het tijd voor het end of the year optreden van Thomas. Ik ben vroeg gestopt met werken, half vier, Santosh nam alle mogelijke binnenwegen, ik zit me dan af te vragen gaat dit sneller of langzamer. Raar eigenlijk ik let er nooit op maar als het tijdschema strak is dan ga je er op letten en begin je je te ergeren. Toen ik een opmerking maakte over de route omdat de weg helemaal geblokkeerd was, ging hij een nog kleiner weggetje ergens achterlangs nemen. Ik dacht had ik mijn mond nou maar gehouden. Uiteindelijk pakte het redelijk goed uit. Nadat we Gerlinde hadden opgepikt waren we 5 minuten voor aanvang op de plaats van bestemming. Er waren nog een paar stoelen vrij aan de zijkant. De klas van Thomas had een speciale opdracht, zei hadden allerlei kleine stukjes tussen de optredens van alle anedere klassen. Op deze manier hadden deze klassen tijd om zich voor te bereiden.
Thomas is extreem verlegen, maar toen we hem van te voren vroegen of hij er zin in had was het volmondig ja. Hij was de laatste week ook lekker thuis aan het oefenen met het dansje, waarbij Anne-Marie assisteerde. Leuk van die vrolijke kinderen thuis.

Het is maar goed dat Thomas met zijn klas regelmatig op het podium was want het is heel lastig om een kind wat altijd achteraan staat op de foto te zetten.

St Crispin

We hadden vanmorgen een hardloopwedstrijd voor een goed doel. Het Goede doel was het weeshuis St Crispin dat zich vooral richt op meisjes. Dit doel zette me er toe om er toch naar toe te gaan. Je zult je afvragen waarom heeft Guus die extra prikkel nodig. Het volgende was het geval. Ik heb afgelopen weken extreem veel lopen zweten, wat er toe heeft geleid dat mijn schoenen zo ontzettend stonken, dat ik mijn handen de laatste week ging wassen na het veterstrikken. Ik had Gerlinde gevraagd om mijn schoenen in de was machine te stoppen. Toen ik gister ochtend mijn schoenen aan wilde doen was de vorm er een beetje uit, toen ik ging rennen voelde ik wat irritatie bij mijn hak. Echter toen ik mijn schoenen uit deed had ik een blaar dik opgezwollen ter grootte van een rijksdaalder. Daarna hadden we een feestje Anders, Sherry, Andreas en   Yasmin gaan Pune verlaten, het was erg gezellig en ik heb voldoende bier gedronken. Je begrijpt nu wellicht waarom ik een extra prikkel nodig had om 4:45 uur s'ochtend om mijn bed uit te rollen en een 21 km run te beginnen. Ik heb de blaar ingetaped en ben op de fiets gestapt naar St Crispin. De monsoon is in volle gang, het heeft non-stop geregend vanaf gistermiddag. Ik had op de fiets moeite om te kijken omdat er zoveel water in mijn ogen kwam. Gelukkig zag ik nog wel een riool put deksel wat omhoog was gekomen en waar een grote hoeveelheid water uitstroomde. Ik was mooi op tijd voor de race. Het weeshuis was nog in alle stilte, de kinderen sliepen denk ik nog. Nikil vroeg of ik de gezamenlijke warming-up wilde doen. Nou dat heb ik natuurlijk gedaan. Na het zingen van het volkslied en warming up hadden we nog 1 minuut om te starten, de startlijn was bedekt met 2 a 3 cm water, de run ging door een arm deel van Pune, ik vind dit altijd interessant om te zien, even later bij de rivier zie je veel mensen onder een zeiltje wonen in een grote modderpoel. Afval bergen geven een vreselijke stank, met een brug over de kolkende rivier. aan de overkant komt het water uit de straten spoelen en gaat over ons ren parcours. Met regelmaat tot de enkels in het water. Dit geeft een heorisch gevoel, nog een keer de rivier over en dan weer terug. Het parcours was 7 km dus dit heb ik 3 keer gedaan. Ik ben uiteindelijk tweede geworden terwijl ik een gemiddelde inspanning wilde doen.

Pashan Lake

Vanmorgen ben ik op de fiets naar Pashan lake gefietst. Ik stapte op de fiets en ik wilde eerst even door NCL fietsen om daarna naar Pashan lake te fietsen. Helaas de poort van NCL zat dicht, en mijn stuur van de fiets was net iets te breed om door de voetgangers poort te gaan. Dus ik ben via Banerroad gegaan, er reed een auto voorbij en die gebaarde me te stoppen. Met een groot vraagteken op mijn hoofd stopte ik. De man zag mijn fiets met het mooie rose bagage rek, en vroeg waar ik hem gekocht had. Nadat ik zei dat het een Nederlandse fiets was keek hij zeer geinteresseerd. Hij vertelde me dat hij regelmatig fietst en dat hij in de fietsen handel zat. Na een korte babbbel ben ik weer verder gefietst. Deze route had een pittige heuvel en het zweet stond inmiddels op mijn voorhoofd. De weg die ik meestal neem was een klein stukje terug. Ik zag een klein weggetje rechtdoor, welke ik genomen heb. Dit weggetje werd na 400m een zand en keien pad, en na 600m  een glibberig modderpad. Vredig scharrelen de mensen rond hun huizen en kijken verbaast naar een blanke op een fiets met een rose bagage rek, zijn best doen om niet om te vallen op een glibberig modderpad. Uit eindelijk zie ik Pashan lake, maar ik ben iets verder dan normaal. Ik besluit nog even door te fietsen om een plekje te vinden om af te stappen. Uiteindelijk langs de Highway vind ik een geschikt plekje, vreemd de rust voor je van een mooi meer en achter je het kabaal van een toeterende menigte op de highway.

Er kwam ook nog een buffel voorbij zwemmen, een vogel had een prachtig bootje.