Afgelopen zaterdag zijn we naar Goa gereden, de afstand was 500 km, de eerste paar honderd kilometer ging over de snelweg. Op de snelweg kregen we een lekke band, we dachten met zijn allen waarom stopt Santosh niet, even later had ie door dat we een lekke band hadden, maar we waren op een soort fly-over, we moesten dus nog enkele honderden meters door. Auto's achter ons begonnen te toeteren, en wurmden zich langs onze auto. Santosh had om een onverklaarbare reden de auto midden op de weg geparkeerd. Hij wilde denk ik de band/velg niet verder beschadigen en vroeg ons om uit te stappen. Nou maar even goed uit kijken en dan midden op de weg auto's voor en achter je. Aan de kant van rijbaan waar we vandaan kwamen was geen vlucht strook, dus ik gebaarde Santosh om de auto aan de overkant te parkeren. Na een minuutje konden wij ook naar de berm aan de overkant lopen. Daar hebben we de band verwisseld. Het was er een en al poep. Terwijl we de band aan het wisselen waren kwam er nog even een vrouw om te poepen, ze had een emmertje water bij zich. Vrijd snel konden we weer verder rijden.
We hadden het advies gekregen om via Amboli te rijden. Deze weg was veel beter dan nog verder te rijden over de snelweg en een andere weg naar Goa te volgen. We waren de snelweg nog niet af en we kwamen op een zeer slechte weg, Santosh besloot om 10 a 20 km per te gaan rijden. 50 had volgens mij ook gekund, bussen vrachtauto's alles stormde ons voorbij. Gelukkig werd de weg na een paar kilometer beter, en dit was een prachtige weg door de bergen. We hebben in Sawantwadi geluncht, dit is een mooi plaatsje met een centraal meertje met gezellige restaurantjes er om heen.
Na een kleine 12 uur rijden waren we op de plaats van bestemming.
We hadden een beach hut geboekt, leuke kleuren had het resort, zwart met paars, alles gemaakt van multiplex. De grootste verrassing was de badkamer, hij was zeer groot, en er zat geen dak op. Je had het gevoel alsof je in je blote kont buiten staat.
Er stond een aangename wind vanaf zee, dit maakte de temperatuur aangenaam. Je kon lekker zitten op het beach terras met uitzicht op zee. Het eten was er ook goed. De golven in zee waren hoog, heerlijk zitten spelen met de kids in de golven, met een band mee gesleurd worden door meters hoge golven.
We hebben ook een dag scooter gehuurd dit was een nieuwe ervaring voor ons, erg leuk. We hebben ons helaas niet al te goed ingesmeerd met zonnebrand en daardoor hadden we bijna allemaal wel een plek waar we verbrand waren. Bart was er het ergst aan toe hij heeft zijn rug niet ingesmeerd op de eerste dag. Die heeft dus op zijn buik geslapen. Gisteren zijn we terug gereden, ik heb een boek gepakt en ben lekker gaan lezen. Halverwege na de lunch begon Santosh zo te gapen en allerlei dingen te doen om wakker te blijven dat ik maar voorgesteld heb een stukje te rijden. Ik heb voor het eerst in India gereden, het was op een rustige snelweg. Voor ik het wist reed ik honderd waarop Santosh me duidelijk maakte dat dit veel te hard was. Tja en dat op een lege snelweg. Goed ik ben terug gegaan naar ruim 80, ik wil Santosh ook niet in de problemen brengen want ik weet dat ze hem op kantoor continu via een GPS zender in de gaten houden. Toen we op de heenweg van de snelweg afgingen werden we meteen gebeld om te vragen of dit wel het plan was. Nadat we weer gewisseld hadden kreeg ik een compliment van Santosh dat ik wel kon auto rijden, alleen in de steden vond hij me wat minder. Ik moet zeggen dat ik daar ook erg voorzichtig en op mijn hoede reed voor alle verkeer en voetgangers wat altijd onverwachte manoeuvres maakt. Toen Santosh het stuur had overgenomen ging hij als een gek bumper kleven en door kleine gaten manoeuvreren, ik denk om te bewijzen wie de echte chauffeur is. Na 11 uur rijden waren we weer thuis.
Vandaag kreeg ik nog een keer een compliment over mijn rijden, maar hij gaf aan dat in de stad rijden wel wat anders is. Daar heeft hij natuurlijk gelijk in, maar ik denk dat hij dit zo nadrukkelijk zegt omdat hij misschien wel vreest voor zijn baan. Maar ja ik wil helemaal niet zonder chauffeur, hoe zou het anders met alle andere vervoer van Gerlinde, Bart en Anne-Marie moeten.
Kortom een lekkere korte vakantie.
We hadden het advies gekregen om via Amboli te rijden. Deze weg was veel beter dan nog verder te rijden over de snelweg en een andere weg naar Goa te volgen. We waren de snelweg nog niet af en we kwamen op een zeer slechte weg, Santosh besloot om 10 a 20 km per te gaan rijden. 50 had volgens mij ook gekund, bussen vrachtauto's alles stormde ons voorbij. Gelukkig werd de weg na een paar kilometer beter, en dit was een prachtige weg door de bergen. We hebben in Sawantwadi geluncht, dit is een mooi plaatsje met een centraal meertje met gezellige restaurantjes er om heen.
Na een kleine 12 uur rijden waren we op de plaats van bestemming.
We hadden een beach hut geboekt, leuke kleuren had het resort, zwart met paars, alles gemaakt van multiplex. De grootste verrassing was de badkamer, hij was zeer groot, en er zat geen dak op. Je had het gevoel alsof je in je blote kont buiten staat.
Er stond een aangename wind vanaf zee, dit maakte de temperatuur aangenaam. Je kon lekker zitten op het beach terras met uitzicht op zee. Het eten was er ook goed. De golven in zee waren hoog, heerlijk zitten spelen met de kids in de golven, met een band mee gesleurd worden door meters hoge golven.
We hebben ook een dag scooter gehuurd dit was een nieuwe ervaring voor ons, erg leuk. We hebben ons helaas niet al te goed ingesmeerd met zonnebrand en daardoor hadden we bijna allemaal wel een plek waar we verbrand waren. Bart was er het ergst aan toe hij heeft zijn rug niet ingesmeerd op de eerste dag. Die heeft dus op zijn buik geslapen. Gisteren zijn we terug gereden, ik heb een boek gepakt en ben lekker gaan lezen. Halverwege na de lunch begon Santosh zo te gapen en allerlei dingen te doen om wakker te blijven dat ik maar voorgesteld heb een stukje te rijden. Ik heb voor het eerst in India gereden, het was op een rustige snelweg. Voor ik het wist reed ik honderd waarop Santosh me duidelijk maakte dat dit veel te hard was. Tja en dat op een lege snelweg. Goed ik ben terug gegaan naar ruim 80, ik wil Santosh ook niet in de problemen brengen want ik weet dat ze hem op kantoor continu via een GPS zender in de gaten houden. Toen we op de heenweg van de snelweg afgingen werden we meteen gebeld om te vragen of dit wel het plan was. Nadat we weer gewisseld hadden kreeg ik een compliment van Santosh dat ik wel kon auto rijden, alleen in de steden vond hij me wat minder. Ik moet zeggen dat ik daar ook erg voorzichtig en op mijn hoede reed voor alle verkeer en voetgangers wat altijd onverwachte manoeuvres maakt. Toen Santosh het stuur had overgenomen ging hij als een gek bumper kleven en door kleine gaten manoeuvreren, ik denk om te bewijzen wie de echte chauffeur is. Na 11 uur rijden waren we weer thuis.
Vandaag kreeg ik nog een keer een compliment over mijn rijden, maar hij gaf aan dat in de stad rijden wel wat anders is. Daar heeft hij natuurlijk gelijk in, maar ik denk dat hij dit zo nadrukkelijk zegt omdat hij misschien wel vreest voor zijn baan. Maar ja ik wil helemaal niet zonder chauffeur, hoe zou het anders met alle andere vervoer van Gerlinde, Bart en Anne-Marie moeten.
Kortom een lekkere korte vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten