Monsoon

Sinds twee dagen is het echt gaan regenen. Je ziet het water in de rivier stijgen. Ik ben vanmorgen voor het eerst met paraplu naar de auto gelopen. Op de fiets naar de gym was me ook wat te nat, en ben dus lekker op de bank blijven hangen.
Het eind van de straat is in een rivier veranderd. Santosh is zo blij dat het eindelijk echt monsoon is. Hij maakt zich denk ik zorgen om drinkwater en zijn familie die op het platteland woont.

Dragon fruit

We hebben eens iets anders geprobeerd, dragon fruit. Bart vroeg zich af wat er uit zou komen toen ik hem door sneed.

Dragon fruit is best lekker.

Halve Marathon

Vanmorgen een halve marathon gelopen. Tja dat was even een beetje goede overmoed. Ik train de laatste tijd altijd 10km. Ik dacht ach die 21 kan ik ook wel. Dat viel me zwaar tegen.
Een maand geleden had ik in Beerze een keer 18 km gelopen, dit ging me toen eigenlijk heel gemakkelijk af. Dit gaf me het zelfvertrouwen dat ik het wel zou kunnen. Helaas, ik heb het uiteindelijk wel uitgelopen, maar de laatste 7 km was tegen beter weten in. Ik heb een paar stukjes gewandeld. Het is lang geleden dat ik zo lang heb hard gelopen.

Lavasa

Ik ben vandaag naar Lavasa geweest. Santosh had tegen me gezegd dat het erg mooi was. De rit er naar toe was erg mooi, de weg terug ook. Het dorpje zelf was niks, Santosh vertelde me toen we er bijna waren dat het dorp drie jaar geleden was gebouwd. Af was het niet, ik heb me laten verleiden om de toeristische rondrit te maken in zo'n treintje, ik dacht misschien gaat dat langs leuke plekjes, maar helaas het ging van bouwput naar bouwput.
Bijna iedere dag staat in de krant dat er zo weinig regen valt, vandaag in de bergen viel volop regen.  Men maakt zich zorgen in Pune om de hoeveelheid drinkwater, dit moet uit de stuwmeren in de bergen komen. Er is inderdaad weinig water in de stuwmeren.

Op de weg terug kwamen we boeren tegen die in de regen op de rijstvelden aan het werk waren.

Op weg terug hebben natuurlijk op een lekkere Indiase rijstijl midden op de weg veel te dicht achter zo'n vrachtauto waarvan het vrachtruim bestaat uit een veel te grote container en de wielbasis is veel te klein.

Daarna kwamen we door een dorpje, dit is wel een heel Indiaas tafereel. 

Zoek plaatje, probeer eens te vinden:

• Kluwen van draad in de electriciteitspaal
• Indiase vrouwen
• Brommer
• Beschilderde vrachtauto tbv watervoorziening
• Hond
• klein winkeltje met zakjes chips welke als een slinger aan elkaar zitten
• Ossen

rij gedrag

Na een jaar met Santosh te hebben gereden zijn me een aantal kenmerkende verkeerssituatie opgevallen.

1.

Je rijdt op een smal weggetje in de society. De weg is ongeveer zo breed dat twee auto's elkaar kunnen passeren als beide auto's over het randje van de weg rijden. Als Santosh een tegenligger tegenkomt dan rijdt hij op het midden van de weg. De tegenligger wordt op een gegeven moment zenuwachtig en duikt de berm in. Op het laatste moment wijkt Santosh een beetje met nog steeds veel ruimte aan zijn kant van de weg.

2.

Je wilt rechts afslaan. Er zijn 4 scenario's.
a.
Je rijdt op een weg die ruimte biedt voor ongeveer 2 a 3 auto naast elkaar in 1 richting en net zoveel in de andere richting. Op de weg is geen speciale verhoogde afscheiding. Als je links rijdt en je wilt rechtaf dan moet je het tegemoet komende verkeer passeren. Santosh doet dit meestal als volgt. Hij schuift een beetje op de helft van het tegemoet komende verkeer. Hij gaat knipperen met zijn koplampen, en schuift dan langzaam steeds verder op de weghelft van het tegemoet komende verkeer. Je moet niet vergeten je bent nog steeds niet bij de afslag, dit is nog steeds zo'n 10 a 20 meter verderop. De tegemoet komende auto's zien het niet meer zitten en stoppen, of kronkelen met een boog om je heen. Je schuift nog iets verder zodat men ook niet meer om je heen kan en als je dan de tegemoet komende auto's allemaal hebt geblokkeerd. Dan is er nog een heel klein gaatje waar je nog langs kan rijden om bij de afslag te komen.
b.
Je rijdt op een soort gelijke weg als bij voorbeeld a alleen is er nu een afscheiding tussen de weg helften. Tja je kunt dus niet recht afslaan want er is een afscheiding. Daarvoor heeft men in India de U-turn uitgevonden. Je begrijpt het wellicht, je rijdt de afslag voorbij totdat er uiteindelijk een onderbreking komt in de weghelft afscheiding,en dan moet je een U-Turn maken. 180 graden draaien dus, op zo'n overdrukke weg. Nou is de draai cirkel van de auto niet klein. Met andere woorden je moet de bocht een beetje ruim aansnijden. Je gaat dan ongeveer 1.5 auto breedte van het midden rijden en dan stop je, hiermee blokker je dus alle verkeer achter je, twee rijen dik. Slecht wat scooters en Riksja's kunnen er omheen kronkelen. Dan ga je vervolgens tergend langzaam op de rij helft van het tegemoet komende verkeer rijden. Het tegemoet komende verkeer krijgt steeds minder ruimte om om je heen te kronkelen, men gaat langzamer rijden omdat er weinig ruimte is en uiteindelijk stopt men zodat je je U turn kunt afmaken. Ook al is er dan een zee van ruimte, je versnelt niet en draait een beetje lousie aan het stuur zodat de bocht nog ruimer wordt en ook de laatste riksja's door de berm moeten. De uiteindelijke afslag nemen is dan eenvoudig je kan gewoon de binnenbocht nemen.
c.
Je rijdt op dezelfde weg als bij b echter staan er nu verkeerslichten. Je gedrag is ongeveer hetzelfde.
d.
Je rijdt op dezelfde weg als bij c echter staan er nu politie agenten bij de verkeerslichten. De auto's stoppen en rijden alleen door als het licht groen is. Men sorteert ook voor, Santosh maakt hier handig gebruik van, als alle auto's rechts staan voorgesorteerd, twee rijen dik dan rijdt Santhosh er links voorbij en parkeert zijn auto schuin voor de andere zodat die in ieder geval niet als eerste kunnen wegrijden als het ligt groen wordt.
Als het licht al op groen staat terwijl we komen aanrijden heb je trouwens een hele goede mogelijkheid om wat auto's in de bocht in te halen, de kruisingen zijn doorgaans zo ruim dat je makkelijk een derde of vierde rij kan beginnen in de bocht. En als je dan tuitert of je hand uit het raam steekt dan laat met je voor. Dit is dus wat we dagelijks doen.

Negeren

Als ik aankom bij de gate van het kantoor van Honeywell dan staan daar minimaal 4 mensen bij de gate om alles in goede banen te leiden en om de veiligheid te waarborgen.
De eerste man die je tegen komt wijst je in de richting van 1 van de twee slagbomen. Santosh negeert de aanwijzing bijna altijd en neemt per definitie de andere gate dan de behulpzame man aangeeft.
Ik heb mijn pasje altijd nog in mijn tas zitten, ik houd er niet van om dat ding al onderweg om mijn nek te hangen. Gisterochtend kwam de bewaker even in de auto kijken of we wel een pasje hadden. Waarop Santosh 1 van de Indiase handbewegingen maakt van, "ach lazer toch op man ik kom hier elke dag". En vervolgens worden we gewoon doorgelaten.
Bij de receptie van Honeywell moet je altijd je laptop laten zien bij binnenkomst en bij vertrek. Een jaar geleden toen ik net in dienst was in India, vergat ik deze routine, gewoon omdat je er niet aan gewend bent om in mijn tas te laten kijken bij vertrek. De bewaker bij de receptie reageerde niet. Sindsdien loop ik iedere dag gewoon uit kantoor zonder dat men in mijn tas kijkt of ik mijn laptop wel meeneem. Ze kijken naar je en reageren verder niet.
Het is zo'n fake security.

Landelijk wonen

Tijdens mijn wandeling kwam ik onder aan de berg helling een paar landelijke woongelegenheden tegen.

Ik denk dat het nomaden zijn die ook wat paarden bij zich hadden zie een stukje verderop liepen.

Ik heb ook in deze buurt nog een paar vogeltjes gespot.

Brahminy Starling

Hard werken

Vanmiddag heb ik gewandeld, ik zag drie mannen achter een muur staan, ik dacht: "staan die daar nou alle drie op een rij de plassen". Toen ik wat beter keek zag ik dat 1 van hen een schroeven draaier had, de twee andere stonden als opzichter met de handen op de rug te kijken hoe hij het deed. Ze stonden in een soort rij, wellicht eerste opzichter en tweede opzichter.

Tja dat is hard werken in India.

Mango

Ik heb van Gerlinde uit Nederland een mango ontpitter meegekregen. Gisteren heb ik een paar mango's gekocht om het apparaat maar eens uit te proberen. De eerste vraag die in me op kwam, eerst schillen of eerst ontpitten. Eerst ontpitten lukte niet, ik drukte de hele mango plat, dit komt wellicht dat de mango's in India rijp zijn in tegenstelling tot de mango's in Nederland. De mango's in Nederland zijn ook een keer zo groot. Dus de volgende vraag die in me op kwam, hoe kan de ontpitter nu langs de pit snijden als de mango's half zo groot zijn.
Goed de schil er dus maar eerst afhalen, ik heb hier in India ontdekt dat je de Mango makkelijker kan pellen als een sinaasappel dan schillen als een appel. De Mango gepeld, en toen door de ontpitter geduwd, met als gevolg dat ik een soort mango pulp overhield. Met nog heel veel vruchtvlees aan de pit, deze heb ik maar op de ouderwetse manier met vingers en mond opgegeten. Sap tot halverwege je wangen jammie.
Mango's groeien hier overal, ze vallen voor ons huis op de weg. Op de markt kun je mango's alleen per 12 kopen. Er zijn ook vele soorten Mango's, in de supermarkt waar ik de mango's heb gekocht lagen 3 soorten, ik heb de duurste maar genomen, ik dacht die zullen wel het lekkerst zijn.

Found it

Een maand geleden hebben Thomas en ik een mooi gebied ontdekt dat twee en een halve kilometer van mijn huis ligt. We hebben daar een GeoCache gezocht maar niet gevonden. Ik dacht vandaag laat ik eens beginnen bij het start punt van de cache. Ik vraag Santosh of hij weet waar ARAI is, en hij zegt "Yes Sir No Problem". Vervolgens gaan we rijden, ik had de coördinaten alvast ingevuld en mijn horloge aangezet. Ik zie de afstand tot het startpunt vergroten, ik wacht nog even af en dan krijg ik door dat we met een grote boog om de heuvelrug heen rijden. Na 10 km rijden zijn we bijna bij het start punt. De weg gaat weer opzij, in de beschrijving stond dat we door de slums moeten, de pijl op mijn horloge zegt rechtdoor. Dus bij deze achterstandsbuurt stuur ik Santosh erin. Santosh mompelt nog iets van "ARAI other". De weg staat vol met brommers, we kunnen er nauwelijks tussendoor, totdat het echt niet meer gaat. We moeten keren een brommer staat in de weg, ik stap uit om de brommer die op stuurslot stond met een elegant rondje rond de auto te sturen terwijl Santhos zijn omkeer manoeuvre uitvoert.

Santosh probeert het eerst.

De andere weg welke Santosh had willen nemen was de goede. De wandeling kan beginnen. Ik had ook nog de coördinaten van een andere Cache meegenomen die op de route lag. Ik liep nog maar net en kwam de boswachter tegen, hij gaf me een hand en zei dat het goed was dat ik ging wandelen en dat ik goed moest oppassen. Ik zei "ja natuurlijk", maar even later dacht ik waar moet ik eigenlijk voor oppassen. Na 1 km heuvel op lopen kwam ik bij een tempel waar de eerste Cache verstopt lag. Ik vond een leeg doosje op de plaats van bestemming. Het uitzicht was mooi, het was ook groener dan een maand geleden.

Bij de muur rond de tempel vlogen twee vlinders om me heen, de twee waren om elkaar heen aan het dwarrelen. Uiteindelijk ging er 1 zitten voor een mooie foto.

Daarna liep ik verder naar de tweede Cache, dit is de cache welke ik de vorige keer niet kon vinden. Onderweg kwam ik een echtpaar tegen, die me vertelde over de tempel en de god die erbij hoorde. Over de plaatsen Kothrud, en Aundh welke elk aan een kant van de heuvel liggen. De man vertelde me ook dat ARAI het Indiase certificeringsbedrijf is voor auto's en tweewielers, ik dacht aha, vandaar dat Santosh het zo goed wist te vinden. Toen ik bijna bij de cache was zei ik tegen deze mensen dat ik even bij de Quarry wilde kijken zodat ik even alleen kon zoeken. Mijn Horloge gaf nu een plekje aan welke 10m van de vorige keer aflag. Geen wonder dat Thomas hem niet kon vinden. Onder een steen was de hint naast een boom en een kei. Ja dat is lekker zoeken in een bos dat vol ligt met keien en rotsen. Maar goed ik had hem vandaag in een keer. Ik houd niet van heen en weer lopen als ik aan het wandelen ben, dus ik dacht ik neem een ander paadje terug. Ik hem de begin coördinaten weer ingevuld en ben op zoek gegaan. Na een poos was ik van de berg in een woonwijk en 350m van de auto (Blauwe vierkant in tekening hieronder), er liep echter geen pad, ik dacht terug of doorgaan. Tja ik kies eigenlijk altijd voor doorgaan anders ben je weer een heen en weertje aan het doen, wat ik niet leuk vind. Ik heb nog even geprobeerd iets te vinden maar ik kwam een grote muur tegen. Na een paar kilometer lopen was ik 950m van de auto (Groene vierkantje), ik vond een weg welke door een sjieke wijk richting het bos ging, een heuvel op, weer een tempel, en na 300m de auto.

De wandeling werd zo opeens meer als een keer zolang. (6.4 km)

Voor details klik: Wandeling

Privacy

Ik kon in Nederland de Indiase elektriciteitsrekening niet on-line betalen, het is natuurlijk ook wel erg ver weg. De eerste keer liep de internet site vast en een paar dagen later bij de tweede poging bleek dat de uiterste betaal datum was verstreken en dan kun je alleen nog cash betalen bij een soort betaal winkeltje. Ik moest dus maar wachten tot ik terug was in India.

Ik stap gisteren in de auto om van kantoor naar huis te rijden. Zegt Santosh tegen mij "electricity Sir bill not paid". Ik vraag hem hoe zo dan. Hij herhaalt zijn opmerking. Vervolgens vertel ik hem dat ik afgelopen zaterdag net heb betaald. Zegt hij tegen mij "24000 Rupee is to much Sir". Ik denk krijg nou de klere hoe komt hij daar nou bij. Ik vraag hem of er mensen thuis waren van de electricity company. Waarop hij zegt "Yes Sir". Tja ik denk nou lekker die privacy hier. Niet iedereen hoeft te weten hoeveel betalingsachterstand ik heb. Ik had trouwens veel minder betaald afgelopen zaterdag. Begint Santosh weer, "too much Sir", tja vervolgens ga je hem ook nog een verklaring geven waarom mijn rekening hoger is dan zijn maandloon.
Kom ik thuis staat de landlord op me te wachten, en legt uit dat er iets mis moet zijn met de meter. Ik haal de rekeningen er bij van afgelopen maanden en het blijkt dat de afname is verdubbeld terwijl wij in Nederland waren. Nou dat zet je in ieder geval wel aan het denken. De landlord gaat een bezwaarschrift maken, ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren.

Ashada Krishna Paksha Dwadasi Tithi

Vandaag zijn Aad en Margriet aangekomen, Aad is een oud-collega uit Amsterdam. Erg leuk voor mij, heb ik toch nog wat afleiding nu Gerlinde in Nederland is. Ik heb met Aad en Margriet een rondje gelopen, en we kwamen langs het tempeltje in de society, ik had gisteren al gezien dat ze het tempeltje aan het schilderen waren, vandaag was het hele tempeltje behangen met bloemen. Wat is er zo speciaal op 15 juli? Internet bied altijd uitkomst, ook al was het zit keer wel wat lastig.
Het heeft te maken met de maanstand, en als je dan het artikel verder leest dan snap je er geen bal van. Als je je dan wat verder verdiept in de Lunasolar kalender dan wordt het duidelijker.
Tithi is een label van de dag, de naam wordt toegekend aan het moment van zon opkomst. De eerste zonsopkomst na nieuwe maan is de eerste dag van de maand in de Hindi lunar kalender. Afhankelijk van de maanstand heeft een maand dan 29 of 30 dagen, dit wijkt dus af van onze vertrouwde kalender.
De maanden zijn: 
1. Chaitra, 2. Vaishākha, 3. Jyaishtha, 4. Āshādha,
5. Shrāvana, 6. Bhādrapada, 7. Āshwin,sometimes Ashvayuja, 8. Kārtika,
9.Agrahayana or, Mārgashīrsha, 10. Pausha, 11. Māgha, 12. Phālguna.

Ashada is de 4e maand in de Lunar kalender, in het noorden van India valt de maand Ashada op andere datums dan in Maharashtra (de provincie waar wij leven). In het noorden van India valt vandaag in de maand Shravan en heet deze dag Shravan Krishna Paksha Dwadasi Tithi.
De dagen hebben een label en niet een nummer zoals in Europa. De lengte van een lunar dag varieert van 20 tot 27 uur. Iedere maand is verdeeld in twee delen, opkomende maan en afnemende maan, de eerste dag van de maand (opkomende maan) is Shukla Paksha en de dag na 15 dagen heet Krishna Paksha. Krishna betekend donker in sankrit. Dwasi betekend 12e in Sankrit. Krishna Paksha Dwadasi Tithi is de twaalfde dag van de periode van de afnemende (donkere) maan.
Op deze dag zijn er goede en slechte momenten, tijd voor zegeningen van voorspoed of juist niet.
De slechte momenten hebben een naam, het tijdstip wordt door astrologie bepaald en varieert per dag. De namen zijn: Rahukalam, Yamagandam, Gulikai, Durmuhurtham, Varjyam.

Bad Period on July 15, 2012

Rahukalam – 5:38 PM to 7:18 PM
Yamagandam – 12:44 PM to 2:23 PM
Gulikai – 4:01 PM to 5:39 PM
Durmuhurtham – 5:34 PM to 6:25
Varjyam – 7:59 PM to 9:46 PM

Good Time on July 15, 2012

Abhijita Muhurta – 12:19 PM to 1:09 PM
Amrita Kalam – 11:24 PM on July 14 to 1:12 AM on July 15

En voor de rest zijn alle momenten die niet slecht zijn ook goed. (prachtig die Indiase logica).

Nou weet ik niet meer precies de tijd dat we langs wandelden, maar ik ben vanavond nog even naar het tempeltje gefietst om een foto te maken. Het was 8:15 uur dit valt in Varjyam, dit is een slechte tijd en de man had nog wel een horloge om.

Wellicht heeft hij er niet zo'n uitgebreide studie van gemaakt als ik. Tja als dat nou maar goed komt.
Het tempeltje was mooi versiert, normaal is het gewoon een betonnen koepeltje.

In het tempeltje zit een steen die men vereerd, men heeft op deze steen oranje geverfd en er een paar ogen op getekend.

Geen Monsoon in Pune

Vandaag 2 spetters regen gehad. Luchtvochtigheid is wel wat hoger dan voor ons vertrek naar Nederland, de hygrometer in de kamer geeft 80% aan. Vanavond merkte ik dat het zout in de keuken ook aan het klonteren is, het is duidelijk te zien dat het een hygroscopisch werking heeft.
Verder loop ik de hele dag met het zweet op mijn voorhoofd, ik zit wellicht nog in het Nederlandse tempo van bewegen, temperatuur bij ons binnen is 27 graden.

De vierhoek in het midden van de meter geeft de comfort zone aan, de meter geeft dus aan dat het niet comfortabel is. Ik vind dit een stuk beter als de afgelopen zomer, nu hoeft in ieder geval de airconditioning niet continu aan.

Er zijn plaatsen in India waar het 4 keer zoveel regent als normaal, in Pune en omgeving is slechts 55mm gevallen dit is 165 mm minder dan normaal. 

Terug naar huis

Twee en een halve week Nederland waren snel voorbij. Een heerlijk rustgevend gevoel, weinig stress en frustraties. s'Ochtends om 5:30 uur gaat de wekker in Beerze, om vervolgens om 6:16 uur met de trein te vertrekken uit Ommen. Bart vraagt me waar we moeten overstappen, in mijn relax modus realiseer ik me dat ik hier nog niet naar had gekeken. Op schiphol aangekomen gaan we naar de incheckbalie. Alles loopt op rolletjes, totdat de mevrouw bij de bagage drop-off tegen ons zegt, "u heeft geen stoel". Men geeft ons een beetje hoop door te zeggen dat de vlucht overboekt is maar dat er doorgaans wel een paar mensen niet komen opdagen. 
We gaan naar de gate, we zorgen dat we zo snel mogelijk in de rij komen om een stoel te claimen. De mevrouw bij de balie begint met duizend en één excuus en geeft aan dat de kans erg klein is dat het gaat lukken. Ze vertelt tevens dat vluchten naar Mumbai altijd worden overboekt omdat ze worden gekenmerkt door de grote hoeveelheid annuleringen. Vervolgens vraagt ze of we willen wachten totdat iedereen is ingestapt, zodat men het definitieve antwoord kan geven en dan vervolgens een vervangende vlucht met bijbehorende vergoeding kan regelen. Tja één uur wachten, je ziet al die indiase mensen om je heen, je denkt waarom komen die mensen nou altijd zo slecht hun afspraken na, zodat zelfs vliegmaatschappijen er op gaan anticiperen. Het rustige vakantie gevoel was al weer aardig verdwenen.
Iedereen zat in het vliegtuig, op ongeveer 10 mensen na, één van hen wordt erg boos en krijgt een stoel toegewezen. De kansen slinken, we doen ook maar een stapje naar voren, dan worden een aantal mensen weggestuurd, en wij worden naar voren geroepen en krijgen een boardingkaart met stoel nummer. Pfffff.
Klein voordeeltje is dat we een stoel bij de nooduitgang hebben, dit geeft lekker wat ruimte.

16km

Vanmorgen heb ik geroeid in mijn roei-ploeg. Bij aanvang twijfelde ik of mijn handen het zouden volhouden. Halverwege in Muiden zagen mijn handen er nog goed uit, dus ik ben ook terug geroeid. Ik heb genoten van het roeien, het ging heel lekker, we hadden een lekker verkoelende bui op de terugweg. Na afloop hebben we koffie gedronken en ook nog lekker gezwommen.

Hollandslandschap

Deze blog plaats ik even voor mezelf, als ik terug ben in India dan kan ik nog eens even terug denken aan het Nederlandse landschap. Vlakte, koeien, zonsondergang, mooie luchten, groen gras.

Koningin

Gisteren kwam de koningin langs varen. We hebben afgelopen week de hele week lekker zonnig weer gehad. De temperatuur was ongeveer 25 graden Celsius. Er stond bijna geen wind, we hebben een keer gezeild en Thomas was aan boord en hij raakte niet in paniek, zoals de voorgaande keren. Dit was zo omdat de boot niet scheef ging door de wind, we dobberden van de ene hoek naar de andere hoek van het Slotermeer. Gisteren was het weer anders, het waaide er was geen zon en donkere wolken hingen boven het land. We gingen in de sloep richting Woudsend zodat we met de koningin mee konden varen. De koningin voer niet in de groene draak maar in een andere boot. Persoonlijk was ik meegegaan om de groene draak te zien varen. Er waren flinke golven op het meer. De boot met Koningin kwam het meer op, een aantal skûtsje zetten het zeil op. En wij zetten koers langs de vaargeul. De politie hield de boten op afstand, maar niet te ver. De golven sloegen over onze boeg waarna we besloten in het beschutte deel te gaan zitten. Robert-Jan wilde graag sturen, en wij waren op dat moment blij dat hij dit zo graag wilde. Hij werd klets nat. De boot van de koningin was op 20m van ons, echter geen hoedje te bekennen. Tja je vraagt je af waarom deze gekte. Gelachen hebben we wel, Robert-Jan klets nat, en een ieder in de kajuit kreeg ook spetters of een straaltje water wat ergens tussen door was gepletst, en geen koningin te zien.

Kijk hoe scheef die skûtsje gingen

Bij balk lagen een aantal boten in formatie voor een welkom, er werd een saluutschot afgevuurd, Anne-Sophie en Thomas schrokken en keken alsof ze blij waren dat ze niet geraakt waren.
De Koningin kwam even naar buiten en zwaaide met haar gebruikelijke handbeweging.
Even verder bij de kade van Balk stonden mensen te wachten op de Koningin. Het begon te regenen, enkele mensen verkleed als oude musketiers gaven wederom een saluutschot.

Daarna maar snel terug naar het huisje, zodat Robert-Jan droge kleren aan kon trekken.

spelevaren

Gisteren is Gerlinde druk geweest om een rubberboot schoon te maken. Toen de boot schoon was en opgepompt vroeg ze of ik wilde helpen de bodem er in te plaatsen. Na veel duw en trek werk concludeerden we dat we wellicht eerst de bodem moesten plaatsen en daarna de boot opblazen. Toch maar even een instructie filmpje van de leverancier opgezocht. En ja hoor eerst de bodem plaatsen en dan opblazen, met de bodem moet je beginnen bij de voor kant en dan de achterkant. Ook dit hadden we in een andere volgorde geprobeerd. Bootje ziet er mooi uit, ik had van mijn zwager gehoord dat het twee jaar geleden was dat de motor voor het laatst heeft gewerkt. Maar na flink wat pogingen sloeg hij aan. Bart, Thomas en ik zijn richting Balk gevaren om de boodschappen op te halen die Gerlinde aan het doen was. Tja en toen halverwege waren stopte de motor ermee. Natuurlijk hadden we geen peddels mee. Bart heeft peddels gehaald en ik ben terug geroeid. s'Avonds dacht Thomas dat peddelen dat kan ik ook. Eerst moest ik mee als redder in nood, daarna Gerlinde.

ophemmeln

In Balk zijn ze druk bezig om alles schoon te maken. Met de hoge druk spuit wordt de kade gereinigd. Ze zijn ook de steigers aan het repareren en de straat aan het maken. Je zou je afvragen waarom al deze drukte, nou dat is simpel, a.s. vrijdag komt de koningin langs varen.

Balk

Gisteren zijn we aangekomen in Balk. Bart en ik hadden besloten om het eerste stuk van Beerze naar Balk te fietsen. s'Ochtends de banden dan de fiets van opa en oma opgeblazen, het zadel iets versteld en trappen maar. Het viel ons erg zwaar, we hadden een stevige bries tegen of schuin tegen, en heel af en toe 1 km schuin in de rug. Halverwege kwamen we een hennep plantage tegen, Bart kon het natuurlijk niet laten om dit van dicht bij te bekijken.

Bart zei tegen me, dit is het beeld wat alle buitenlanders van Nederland hebben, windmolens met hennep plantages. En vervolgens zei Bart:" Mr Hayworth vindt windmolens lelijk, ik vind ze prachtig".
Bij Vollenhove zijn we gestopt, hebben een biertje genomen en hebben ons het laatste stuk door Claas in de auto laten rijden. We hebben lekker weer, de zon schijnt de hele dag. Balk roept herinneringen op. Marten, een collega van me is een paar jaar geleden overleden. Hij was ongeveer net zo oud als ik, hij heeft vele jaren tegenover me gezeten. Ik ben naar zijn begrafenis geweest in Balk. Ik heb veel geleerd van Marten, zijn nuchtere Friese kijk op complexe onderwerpen, zijn efficiëntie door geen tijd te besteden aan gegevens die niet volledig waren. En natuurlijk praten over schaatsen in Friesland. Balk doet me denken aan de elfstedentocht. Dat smalle grachtje door Balk, met die enorme mensen massa op de kant. Schaatsen over het slotermeer met slecht ijs en wind tegen. Twee jaar geleden hebben we hier ook nog geschaatst, dit hebben we afgelopen winter helaas moeten missen. Vandaag hebben we boodschappen met de sloep gedaan.

Verder hebben we lekker rustig aangedaan, een beetje rond het huisje gehangen en van het uitzicht genoten.