Aurangabad

Afgelopen vrijdag zijn we naar Aurangabad gereden. Dit ligt 240 kilometer ten Noord Oosten van Pune. De reis heeft 5 uur geduurd. We kwamen aan om 12:15 bij het hotel, we dachten even snel inchecken en lunchen zodat we om half twee naar Ellora konden rijden. Het inchecken duurde een uur, er was geen plek voor Santosh en later toch weer wel. Uiteindelijk heeft hij een deken gekregen zodat hij in de auto kon slapen. Ook had men onze residential permits nodig, dit is voor het eerst dat men hier na vraagt in een hotel, normaal is een copy van de visa voldoende. Gelukkig had ik mijn laptop met een scan van de RP bij me. Ik vroeg of er internet was zodat ik het kon mailen, de mevrouw achter de balie zei dat ze alleen een internet account kon afgeven als we een kamer hadden. Tja prachtige patstelling. Gelukkig zag ze zelf de onmogelijkheid in en heeft ons toch ingechecked zodat ik daarna de bestanden kon mailen. Na een snelle lunch naar Ellora gereden. In Ellora zijn grotten welke zijn uitgehouwen tussen de tweede en elfde eeuw. De oudste grotten zijn boeddhistisch, de latere grotten zijn hindoe tempels. Er zijn meer dan dertig grotten, dus we moesten een keuze maken welke te bezoeken.

Op zaterdag zijn we naar Ajanta gegaan, dit is een andere plek waar soortgelijke grotten zijn. Ajanta ligt op 90 km van Aurangabad dit is dus ongeveer 2,5 uur rijden. Het was erg druk we moesten het laatste stukje met een bus naar de ingang van de grotten. Er stond een rij van 150m, de zon stond lekker te branden, onze armen en nek begonnen al snel te kleuren. Het verschil met de grotten in Ellora is dat deze grotten zijn beschilderd, tevens waren er een paar grotten met een andere vorm, een soort kerkgewelf uitgehakt in de rotsen, ook in Ajanta zijn ongeveer 30 grotten. Er zitten ook mooie stenen in de rotsen we hebben nog een geode gekocht voor 50 Rupee.
Nadat we alle grotten hadden bekeken wilden onze kinderen nog een ommetje lopen langs de overkant zodat we een mooi panorama view zouden hebben. Bart is even naar boven gelopen voor een mooie foto.
Gerlinde en ik keken elkaar verbaasd aan toen de kinderen vroegen om een extra rondje lopen.

Deze grot was nog niet af, er was ook een monnik die het net zo leuk vond als onze kinderen om er op te klauteren.

Vandaag zijn we lekker bij het hotel gebleven, s'ochtend ben ik om 6:00 de deur uit gegaan om te rennen, er stond een lange training van 32 km op het programma. Het was donker, en ik werd met regelmaat verblind door de lichten van auto's best eng want je kan niet zien waar je je voeten neerzet. Daarna gezwommen met Thomas, het water was koud maar we hebben wel plezier gehad.

Pashan

Gisteren ben ik naar Pashan lake gefietst. Het is een prachtige plek om vogels te spotten. Bij aankomst zag ik dat men de dam had verhoogt en dat het water minstens 1 m hoger stond dan afgelopen keer. Daar waar vorige keer een prachtige monding was van een klein riviertje was nu alleen water. Men was nog steeds druk aan het bouwen, de mensen die er bezig waren groeten vriendelijk en vroegen hoe het met me ging. Een stukje verder heb ik de fiets geparkeerd en ben over de nieuwe kade gewandeld, de vogels waren niet verdwenen, ze zaten op de nieuwe kade en het kleine stukje land erachter wat ook deels onder water stond. Ik zag als eerste een paar Herons, Ibis, en aalscholvers. Een stukje verder op de dam kwam ik nog een paar andere vogels tegen. Aan het eind van het dammetje ben ik gaan zitten, aan twee kanten water. Ik heb even goed gekeken of ik geen slangen zag voordat ik rustig kon gaan genieten. Aan een kant had ik watervogels, reigers in verschillende soorten een painted stork, dit is een soort ooievaar met een roze kont. De aalscholvers zaten zich op te warmen aan de zon. Ik vond de temperatuur ook erg aangenaam, niet te heet en niet te koud. Foto's maken van de watervogels was lastig omdat het tegen de zon in was. Daarentegen stond er aan de andere kant van het dammetje op een meter of acht een boom waar veel vogeltjes gingen zitten. Een kingfisher gebruikte de boom als uitval basis voor zijn vis jacht. Prachtig gezicht, het was een kleine kingfisher ik dacht dat het een jong was maar thuis zag ik dat het een ander soort was. Daarna kwam er in dezelfde boom een sunbird, nog zo'n vogel met fantastische kleuren. Het beestje was zo razend snel van tak naar tak om alle bloemetjes langs te gaan voor een beetje nektar.

 Small Blue King Fisher

 Loten's SunBird

 Small Blue King Fisher

Duikvlucht naar een visje

Het was weer tijd om naar huis te gaan, ik zit op de fiets en ben bijna bij de gate om het terein af te gaan. Ik zie een zwart witte kingfisher, dit is de tweede keer in mijn leven dat ik er een zie, Snel parkeer ik mijn fiets en pak ik mijn camera, het beestje staat prachtig stil boven het water te bidden. Ik heb de camera net scherp en ik hoor ineens een enorm gedonder en zie een enorme stof wolk. Het was een vracht auto die een wagen vol met stenen storte, op ongeveer 10 meter van me vandaan. Toen ik op keek waar de kingfisher was, zag ik slechts een blauwe lucht.

Toen ik thuis kwam ging Thomas creatief doen met mijn vogel foto's

Wandelen

Vanmiddag ben ik samen met Gerlinde naar vetal Hill gefietst, dit is ongeveer 3 km van ons huis. Ik wilde Gerlinde laten zien waar ik gisteren had hardgelopen. Heerlijk lekker buiten, de wandeling begon bij een school, er stond een Bordje Parents not allowed behind this sign, we dachten we zijn geen ouders en zijn doorgelopen, achter in de hoek van het sportveld was de doorgang naar het pad de heuvel op. We waren nog maar net begonnen of de eerste zweet druppels liepen over me heen. Boven op de heuvel konden we lekker genieten van het uitzicht.

Een rondje gelopen en bij de quarry zijn we op een paar stenen gaan zitten en de rust op ons laten inwerken. Je ziet hier ook met regelmaat mensen Yoga beoefenen.

Daarna weer naar beneden gelopen, het tenten kamp was weg, en hebben dus nu maar de korte weg genomen. Waar het tenten kamp had gestaan lagen ontzettend veel geiten keutels. Onderaan de heuvel ging de zon al bijna onder, de vogeltjes laten zich dan zien, ik zag een mooi vogeltje en even later hoorden we een ontzettend rumoerig vogeltje, het was duidelijk waarom her beestje zo'n lawaai maakte er zat een kat onder de boom. Een stukje verderop zagen we een groep papegaaien in een boom.

Toen we bijna terug bij de school waren zagen we een Indiase mongoose. Ik was net te traag met mijn camera, ik heb slechts een wazige foto. Het is wel bizar het beestje liep over een stapel asbest platen, welke gedumpt waren net buiten het schoolplein.  Bij de school aangekomen was ik blij dat niemand onze fietsen had verplaatst, we hadden ze niet in de fietsen stalling gezet. 

PC

Ik heb nog een oude PC staan, ik dacht laten we die aan Santosh geven, dan kan hij zijn zoon er mee laten werken. Vergroot misschien de kans op een succesvolle toekomst van die jongen.
Ik heb eergisteren tegen Santosh gezegd dat ik een computer voor hem had. Ik weet nog steeds niet of hij het begrepen heeft, hij zei ja maar het was redelijk uitdrukkingsloos. Hij zal het wel niet begrepen hebben. Ik ben gisteren begonnen om alle bestanden van ons te verwijderen. Alle programma's waar hij niets aan heeft.
Goed een paar uur later de PC nog even ge defragmenteert om hem weer iets sneller te maken. Het enige wat nog aangepast moest worden is de taal. Alles is in het Nederlands  dus ik bij landen instellingen Engels gekozen, op drie plaatsen gewijzigd maar alles nog steeds in Nederlands. Ik dag later maar eens op internet gezocht, ik vond een multillanguage pack wat geïnstalleerd moest worden. Goed dit ook geïnstalleerd  maar nog steeds alles in Nederlands. Nog maar eens een paar forums nagelezen, zie ik tot mijn grote spijt dat het omzetten van Nederlands naar engels niet mogelijk is voor XP home edition.
Tja ik heb dus een paar uur mijn best gedaan en uiteindelijk kan Santosh er helemaal niets mee.
Uiteindelijk deze blog maar op de PC geschreven, heb ik er zelf in ieder geval nog een keer van genoten/

Hardlopen

Afgelopen zondag halve marathon gedaan, ik was helemaal in een soort jubel stemming zo lekker dit ging. Mijn schema voor de voledige marathon in Mumbai is nu over gegaan naar de intensieve periode. In dat schema stond natuurlijk niet dat je een halve marathon tussen door moest doen. een trainingsmaatje had de halve marathon overgeslagen omdat het niet in zijn schema past. Nou ik moet zeggen ik heb het de hele week al zwaar met mijn trainingen, wellicht heeft dat harde lopen er toch iets meer ingehakt dan dat ik van te voren had bedacht. Dinsdag was er een herstel training, normaal heb ik altijd moeite om me in te houden zodat het een herstel training wordt en niet een intensieve training, maar afgelopen dinsdag ging het langzame lopen vanzelf. Donderdag stond er een vaart spel op het programma, het kenmerk van een vaartspel is dat je je lichaam verrast door een heuveltje te nemen, of een onbekend stuk hard te lopen. Het ging wel lekker alleen was de afstand iets langer dan dat ik had ingeschat, dus de laatste 4 km voelde het als pap in mijn benen. Gisteren stond er een tempo 1 op het programma, normaal is dat heerlijk relaxed, mijn hartslag band is weg en ik loop nu dus op snelheid ipv hartslag. Beetje kijken hoe hard ik ongeveer ging voordat ik de band kwijt was. Als ik even niet oplette zakte mijn snelheid, dit heb ik de afgelopen tijd niet gehad met tempo1, over het algemeen is het inhouden inhouden en nog eens inhouden. Ik heb een nieuwe band bestelt, ik kijk ernaar uit dat Claas en Anneke hem meenemen begin Januari. Vandaag was het tempo 2, ik kon mijn snelheid niet vinden dan te hard dan weer te langzaam, over het algemeen was de snelheid wel goed. Thomas is vanmorgen met me meegefietst, hij heeft me wel dertig keer gevraagd hoe ver het nog was, en waarom ik dit deed. Tja leg dat maar eens uit. Morgen staat er een lange op programma, ik ben benieuwd hoe die gaat. Het wordt mijn langste afstand ooit die ik heb gelopen.

FDI

De krant staat de laatste dagen vol over FDI. FDI staat voor Foreigner Direct Investment. De politici discusseren over het verruimen van de mogelijkheden dat buitenlandse bedrijven mogen investeren in Indiase supermarkten etc. Er is een partij die problemen ziet voor de kleine ondernemer en voor de boeren. Zij willen het liefst alles hetzelfde houden, waarschuwen voor werkeloosheid, en dat de boeren hun producten niet kwijt kunnen, en blijven zitten met de producten van iets minder kwaliteit. Als voorbeeld wordt Mc Donalds aangehaald die zijn aardappelen importeert en de boeren kunnen dus hun aardappelen niet verkopen. Er wordt geschreven dat Mc Donalds een paar verkeerde aardappelen heeft aangetroffen en dus de hele partij heeft afgekeurd. Men schrijft dat dit met de huidige handel geen probleem is. Nou geen probleem ben ik het niet helemaal mee eens. In Nederland heb je in de winkel zakken met diverse aardappelen, vastkokend, kruimig etc. In India is er maar 1 soort aardappelen te koop, echter als je ze schilt dan is de 1 geel en de ander wit, als je ze kookt dan valt de helft uit elkaar en de andere helft is nog niet gaar. Kortom er zijn wel verschillende aardappelen, echter worden ze niet gescheiden verbouwd en verkocht. Ik kan me heel goed voorstellen dat Mc Donalds de eisen iets hoger legt.
Verder wordt er gediscuseerd over de tussenhandelaar, nou dit is ook iets Indiaas, de gids die we hadden in Jaipur had het ook uitgebreidt over de tussenhandelaar, hij betaalt graag wat meer met een tussenhandelaar omdat hij dan overtuigd is dat hij kwaliteit krijgt. Ik snap dit niet zo goed, maar als dit zijn ervaring is zal er wel een waarheid achter schuilen. Maar ja ik ben gewend aan een supermarkt die de kwalitiets eisen al bij hun inkoop regelt. Als je nou als Indiase tussen handelaar de rotte appels niet inkoopt dan gebeurd er toch hetzelfde en blijft de boer hier toch ook mee zitten.
Ja nou zie je maar ik ben net als al die politici lekker afgedwaald, want wat is nou de link tussen buitenlandse investeerders en schaalvergroting. Zijn er dan geen Indiaase investeerders die dit ook willen.
Misschien willen ze wel het liefst een beetje in de middeleeuwen blijven leven, of is er toch een hele andere politieke agenda.

halve marathon van Pune

Gisteren aan Santosh gevraagd of hij tussen 5:20 en 5:30 uur bij me kon zijn om me op te halen. Vanochtend om 5:00 gaat mijn wekker, pfff dat is wel erg vroeg, ik sleur me naar de badkamer en probeer me wakker te krijgen. Snel een boterham smeren, die kan ik wel in de auto opeten, nog even naar de WC, nog een keer gecontroleerd heb ik alles bij me. Het is bijna 5:30 Santosh had gezegd dat het drie kwartier rijden was, en er stond nadrukkelijk in de brief als je je niet meldt voor 6:20 uur dat je gediskwalificeerd zou worden.
Waar is de poort sleutel, hij ligt niet op de vaste plaats, onrust. Hij eindelijk ik heb de sleutel, naar de poort, doe ik open zie ik Santosh niet. Snel weer naar binnen, Santosh bellen, 2 minutes Sir, OK dat valt mee. Santosh heeft het gevoel dat hij wat goed moet maken verhoogt de snelheid. Dan vraagt hij me hoe laat ik er moet zijn, ik zeg 6:20 uur, hij rijdt rustig verder. Om 5:45 zijn we op de plaats van bestemming, onrust was dus voor niets. Ik vraag aan diverse mensen waar ik het start bewijs moet inleveren, ik ontmoet een aardige man uit Bahrein, hij loopt ook te zoeken. Ik leg hem uit dat het in India altijd goed komt en dat je je niet druk moet maken over tijd. Beetje hypocriet als ik naar mezelf keek een uurtje terug. Het is 6:15 nog steeds geen plek waar je je briefje in kan leveren, ik moet naar de WC, ik weet als ik niet ga dan loop ik heel slecht. Er zijn geen dixies oid. de man uit Bahrein had me verteld dat hij in een hotel 2 min van de start verbleef. Het is 6:22 nog steeds geen plek om het start bewijs in te leveren, ik besluit op zoek te gaan naar een WC. Ik loop het hotel binnen, het was geen luxe hotel alleen kamer deuren geen WC deur. Ik besluit weer naar buiten te gaan, ik kom de man uit Bahrein tegen, ik vertel hem dat ik op zoek ben naar een WC, hij biedt de WC op zijn kamer aan, daarna kreeg ik nog een banaan van hem. Samen naar de start gelopen, het was 6:45 en opeens klinken er fluitjes en wordt de mensen massa in de start locatie gemanoeuvreerd. De mensen met fluitjes nemen ook de start bewijzen in ontvangst. Ik zie mede punerunning club mensen nog steeds met de start bewijzen rond lopen, ik vertel ze waar ze ze kunnen inleveren, nonchalant zeggen ze ach daar doen ze toch niks mee en ze leveren ze gewoon niet in. Pfff wat een stress voor niets. De race start volgens plan om 7:10. Het is altijd goed dat je een beetje op tijd opstaat als je wilt presteren, maar 2 uur en 10 minuten terwijl het 15 minuten van je huis is, is wel een beetje veel.
Daarna prachtige race gelopen en geëindigd met een PR.

Verkouden

Ik ben een beetje verkouden, ik hoest een beetje maar ik voel me verder niet ziek. Santosh vroeg of ik naar de dokter ga. Ik zei nee ik ben gewoon een beetje verkouden. Ik vertelde dit aan Gerlinde, zij legde me uit dat het gebruikelijk is in India om altijd naar de dokter te gaan. Men verwacht dan minstens pillen van de dokter en men hoopt op een spuit want dit werk het best.
Ik hoop toch niet dat de dokter altijd antibiotica voorschrijft anders worden die bacteriën wel heel snel resistent. Gerlinde verwacht dat ze gewoon wat vitamine pillen krijgen.
Het is wel vreemd als ik medicijnen voor mijn psoriasis haal kan ik dat zonder recept gewoon kopen bij een drug store, dit kan in Nederland alleen op dokters advies. En dan ga je voor wat vitamine pillen naar de dokter en hoopt op een injectie.

Veelzijdig

Santosh koopt iedere dag een krant voor me. Soms vergeet hij er een te kopen en dan koopt hij er 1 onderweg voor 3 rupee van het jongetje dat dagelijks staat te venten bij verkeerslichten op banerroad. Voor 3 rupee kun je natuurlijk niet zoveel verwachten, en dat klopt het is hoofdzakelijk reclame. Santosh koopt eigenlijk iedere dag wat anders. Dit maakt me wel veelzijdig, ook al interesseert me het geen bal, als je niks anders te doen hebt ga je het toch maar lezen. Over het algemeen koopt hij times of India, vooral Indiaas nieuws, met 1 pagina internationaal nieuws, en op de laatste pagina sport, meestal cricket en een beetje voetbal uit Engeland of Spanje. Hij koopt ook wel eens 365, dit is eigenlijk geen krant, er staat geen nieuws in, er staan leuke reis adviezen in en op 1 pagina allerlei filosofische gedachten kronkels van een paar Goeroes. Ik verbaas me met regelmaat over hun redeneringen. Vandaag had hij de financial times, tja ik heb me dus maar eens verdiept in de Indiase economie, beste groei als ik als niet deskundige het mag oordelen. Tot slot stond er een verhaal over virtueel management. Erg interessant, ik heb deze bladzijde maar in mijn koffer gestopt, er stonden volgens mij goede tips in.

Suriname

Wist je dat er veel Indiase mensen naar Suriname zijn gehaald in de tijd van de slavenhandel. Ik kwam een tijd geleden iemand tegen die me dit vertelde. Ik wist dit niet, ik dacht altijd dat de slaven uit Afrika werden gehaald.
Nu las ik vanmorgen een krantenartikel over deze begraven geschiedenis.

Vreemd om in een krant in India te lezen over Nederlanders, en een dorp Marienburg in Suriname, waarschijnlijk afgeleid van Marienberg op steenworp afstand van Claas en Anneke. Wat is de wereld toch klein. 

Pruim tabak

In India zijn veel mensen die pruim tabak gebruiken.Vrouwen en mannen gebruiken het. Als op straat kijkt dan zit het weg oppervlak vol met bruine vlekken. Ik vind dit zo vies, dit heb ik wellicht van mijn moeder meegekregen. Ik kan me herinneren dat Jannie vroeger ooit eens in haar pubertijd van de trap naar beneden heeft gespuigd, ik heb mijn moeder nog nooit zo boos gezien. Als ik op de fiets zit dan rijd ik met een boog om de natte spuig heen. Laatst in Delhi was ik aan het hardlopen en toen spuigde iemand voor me op de grond, dan houd ik echt even in tot ik zeker weet dat er niet meer komt.
Gisteren stonden we even stil voor het verkeerslicht, zie ik een muur helemaal vol met bruine vlekken. Dit moet wel een plek zijn waar vrachtwagen chauffeurs pauzeren en dan uit het raam tuffen. Bah, het zal maar de omheining van je tuin zijn.

Nashik

We zijn afgelopen weekend naar Nashik geweest. In Nashik is de Sula Vinyard. We gingen samen met Reinhart en Annette en hun twee dochtertjes. Nashik ligt 200km ten noord westen van Pune. Het koste ons zes uur om er naar toe te rijden, Bij aankomst vertelde men ons bij de receptie dat het een alcohol vrije dag was. We waren met stomheid geslagen, dat kan toch niet waar zijn, kom je bij een vinyard om wijn te proeven en wordt er geen wijn geschonken. De tour ging wel door, het was een korte uitleg over hoe men wijn en mouserende wijn maakt, witte en rode en rose. Men gaf aan dat er een official was van de overheid en dat het wijnproeven uitgesteld was tot de volgende morgen. We wilden om 11:00 uur s'ochtend vertrekken, ik ben zo vroeg nog niet zo in de mood voor wijn. Terug bij ons Hotel 3km verderop, hebben we gevraagd of we echt niet een wijnproeverij konden hebben in het hotel. Uiteindelijk heeft men dit toegezegd, na een paar keer vragen of we dan misschien droge wijn konden krijgen op deze "dry day" kregen we ook een fles wijn bij het eten, en s'avonds kwamen ze ook nog een paar flessen mouserende wijn brengen. Al met al meer alcohol gehad dan goed voor me is. Thomas en de meisjes hebben lekker gezwommen in het zwembad. Het uitzicht vanuit het hotel was prachtig, wijnranken en in de verte een meer, met daarachter bergen.

We zagen nog een mooie grote kever. Het zou een meikever kunnen zijn. Hij was denk ik een centimeter of 3 a 4.

 De volgende morgen ben ik gaan hardlopen, de eerste kilometers voelden mijn benen zwaar. Na een poosje kwam ik in een prachtig gebied, opeens zag ik een hele grote vogel de zon was net op en scheen een beetje van onder tegen de vogel. prachtig zo'n grote zwarte vogel en aan de randen van zijn vleugels bruin. Het paadje werd kleiner, ik zag de mensen met verbasing naar me kijken, Op eens zag ik in de bosjes een groepje identieke tentjes gebouwd. ongeveer 1 meter hoog, 1 meter breed en 1.5 m lang, er stonden er ongeveer 8, klein paadje er tussen van 1 meter, waar mensen zaten het eten te bereiden. Het was zo kneuterig, moeilijk voor te stellen dat mensen zo wonen, maar het zag er wel gezellig uit.
Terug bij het hotel lekker ontbeten, we hebben nog wat dozen wijn ingeslagen en vervolgens weer in de auto (6 uur later waren we thuis.) Dit is wel erg veel auto rijden voor 1 weekend. Onvoorstelbaar dat je 6 uur rijdt over 200km, dat is nog geen 35 km/hr. 

Anders

Afgelopen week waren er twee berichten in de krant wat me toch wel even liet nadenken. Als eerste was er een bericht dat er twee meisjes in de gevangenis terecht waren gekomen nadat ze waren gearresteerd omdat ze iets op facebook hadden gepubliceerd. En als je dan leest wat ze geschreven hadden lijkt het op het eerste gezicht onschuldig. Je gaat je dan afvragen waarom die actie om ze vast te zetten en het facebook account te verwijderen, Ik ben tot de conclusie gekomen dat er maar 1 echte reden kan zijn en dat is angst. Angst voor rellen en ongeregeldheden, ze hadden namelijk gepost dat ze het vreemd vonden dat heel Mumbai was afgesloten voor een crematie van een oud minister. Als eerste is het al vreemd dat je een miljoenen stad ontregeld, en dan zo'n op het oog overdreven reactie. Wellicht is de kans op ongeregeldheden veel groter dan dat ik me realiseer. Wat je dan een dag later in de krant ziet geeft me ook een oncomfortabel gevoel, men plaatst gewoon een foto van het brandende lijk in de krant.
Het tweede bericht van afgelopen week was dat een terrorist is opgehangen in Pune. Tja dan denk je onmiddellijk dat is iets barbaars. Dat ken je niet in Nederland, en als een collega dan op eens tegen je zegt, ze hebben hem zojuist opgehangen, dan voelt dat toch heel raar. In de krant stonden alle doodstraffen van de afgelopen 30 jaar genoemd, het gebeurd in India ook niet zo vaak, je kunt ze op 1 hand tellen.
Ja het is toch anders als in Nederland, waar vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel staat en waar de doodstraf al heel lang niet meer bestaat.

Diverse vakantie foto's

Aapjes op de rand van het fort in Rantambore

 Vuurwerk tijdens Diwali

 He blauwe stip in onze ooghoek, ha het is een kingfisher.

 Mangoer

 We zijn bij deze mensen thuis geweest, kennisen van de gids, men voelde zich erg opgelaten men was bezig met Diwali rituelen, alle vrouwen liepen met een schaal vol brandende olie kommetjes van hun huis naar de tempel. De kommetjes worden gevuld met Ghee. Men wilde ons wel iets aanbieden, en ook wij hadden suikergoed meegenomen, maar men was aan het vasten, men vroeg of we de volgende ochtend terug wilden komen voor het ontbijt, dit paste helaas niet in ons schema.

 Families zijn uit het natuurreservaat gehaald, men geeft de werk en opleiding tot kleden wevers.

 Thomas bommetje

 Vogeltje

 Ander vogeltje, ik wilde even vogeltjes spotten buiten de deuren van het resort, jongens kwamen achter me aan lopen, vroegen naar mijn naam, ik een paar woorden Hindi, zei twee woorden engels, leuk, maar ze bleven maar kletsen, ze wilden geld, ik had niets bij me, ik dacht vogeltjes spotten wordt niets. We liepen langs de vader van de jongens, mijn Hindi was net voldoende om te begijpen dat de vader aan de jongens vroeg hoeveel geld ze me hadden afgetroffeld. Toen was ik heel blij dat ik mijn portemonee op de kamer had laten liggen.

 Terug in het resort zag ik dit vogeltje in het gras.

 Zonsondergang

De kameel staat op, Oeps ik val zelf bijna.

 In de zandduinen in de woestijn

 Vrouwtjes pauw met jong

 We hadden al een tijdje de sporen in het zand van de woestijn gezien, ik dacht dat het van een vogeltje was, maar het was een dikke tor.

 Vogeltje, als hij de vleugels opende was hij mooi blauw, de gids klapte in zijn handen en ik kon toen net een foto maken.

Desert camp

Na het bezoek aan Jaipur zijn we naar het Desert Resort gereden. De weg ging door een gebied waar veel steengroeven waren. Het was een stoffige weg. Het Desert Resort was een luxe verblijfplaats waar we onze lunch hebben genuttigd. Daarna even relaxen, onze koffers met zwem-kleren waren al vertrokken naar het Desert Camp, we konden helaas geen duik in het zwembad nemen. Gerlinde heeft een tulband gekocht, deze moest ter plekke gemaakt worden van een lap stof die minstens 6 meter lang is. Er was geen tulband expert in de winkel dus werd er een kok achter zijn fornuis vandaan gehaald. Hij heeft ongeveer 6 minuten staan wikkelen. Daarna was het tijd om in de jeep te stappen. Via wat kronkel paadjes kwamen we verschillende dieren tegen, kleine impala’s, een hagedis van 80 cm en de grootste soort Impala’s van Azië  Twee van deze Impala’s gingen vechten, prachtig een grote stofwolk met  twee strijdende bokken. We kwamen diverse vogeltjes tegen.

Plots waren we weer op de doorgaande weg, vreemd ik had het gevoel dat we ver van de bewoonde wereld waren, even later stopten we bij de smid. In een klein hutje zat hij samen met zijn vrouw te smeden, zijn vrouw aan een blaasbalg en hij aan het smeden, de kinderen zaten in de hoek te spelen. We hebben een klein belletje gekocht wat de geiten en kamelen om hun nek dragen.

Thomas vroeg steeds hoe de tent eruit zou zien, we hadden geen idee, Gerlinde wel want die had het foldertje bekeken, ze hield wijs haar mond. Bij het kamp aangekomen hebben we de tenten bekeken, nou dit had weinig overeenkomst met het kamperen dat we een paar jaar geleden deden. Deze tent had een bed, nachtkastjes met lampjes, een douche, een marmeren wasbak en een WC, en de binnenkant was met prachtig gedecoreerde stof bekleed, het geheel stond op een betonnen vloer. 

s’Avonds hebben we van lokale muziek “genoten”, het is niet echt mijn stijl,er werden wat hapjes geserveerd, we hebben naar de hemel gekeken, zoveel sterren prachtig. Toen kwam er een stroom storing, het was verbazingwekkend hoeveel meer sterren er te voorschijn kwamen, je ziet de melkweg.

Toen ik in bed wilde gaan zag ik een kakkerlak weg rennen over mijn kussen, ik heb wijs mijn mond gehouden, ik had daarvoor net een miniem spinnetje bij Anne-Marie verwijderd omdat ze anders niet kon slapen. Toen ik dit de volgende morgen aan het ontbijt vertelde, zei Gerlinde ik voelde vannacht wel iets kleins over mijn gezicht lopen. Tja was het zo klein als ze dacht, nou ja in ieder geval niet die Lizard van een kleine meter.

s’Ochtends was het tijd voor een kameel ritje, om van de zonsopgang te genieten, hobbel de hobbel slof slof de berg op, na zonsopgang weer terug, we zagen nog een paar uilen in een holle boom. 

Daarna ontbijt en terug met de jeep naar Desert resort. Onze chauffeur stond al klaar, bagage over geladen en opweg naar het vliegveld. Gerlinde zoekt iets in haar tas, oeps zegt ze er zit een kakkerlak in, ze haalt alle spullen uit haar tas zodat ze het beestje buiten de auto kan zetten. Zo pakt ze ook het belletje wat we bij de smid hebben gekocht. Het klingelt, de chauffeur kijkt verschrikt om alsof er een geit op de achterbank zit.