CAS

Bart heeft naast zijn normale schoolprogramma, ook het CAS programma. We zijn hier uitermate slecht over geïnformeerd. Je kon je aan het begin van het schooljaar je aanmelden voor diverse CAS activiteiten. We wisten niet wat het was en hebben aangenomen dat het alleen maar om extra activiteiten ging. Men heeft ons indertijd niet vertelt dat je een minimaal aantal CAS punten moet halen om over te gaan. De drie letters CAS staan voor Creatief, Actief, en  Service. Vandaag hebben we wat Service punten proberen te verzamelen om over te gaan. Bart en ik zijn naar Sister geweest, dit is de missie zuster waar Gerlinde iedere vrijdag heen gaat. Gerlinde had voor Bart een klus bedacht, ik ging mee als morele ondersteuning. We konden gaan schilderen. Bart had een beetje moeite om op te staan om 7:30 uur, hij was gisteravond wezen feesten omdat zijn examens voor DP1 er op zaten. Hij kwam ergens tussen 4 en 5 terug, dus dat je moeite hebt om om 7:30 op te staan is niet zo gek. Bij Sister aangekomen hebben we een kopje koffie gehad met een lekker plakje koek. Daarna zijn we naar verblijfplaatsen gegaan welke wellicht voor de deelnemers zijn van de opleiding. De kamertjes konden wel een verf beurt gebruiken. We kregen wat schuurpapier en een paar potten verf. We begonnen fanatiek te schuren, waarna Bart vroeg wat voor stof er nou eigenlijk op de muur zat. Ik heb uitgelegd dat dit kalk is, ik herinner me dit nog van vroeger de muren moesten 1 keer per jaar gewit worden met kalk. Na een paar jaar heb je dan een hele dikke laag kalk. Nou in India doen ze dit net zo vaak. Toen het schuren klaar was werd het tijd voor de verf. We hebben de pot open gemaakt en zagen een hele dikke klonterige massa. Ik dacht dat schuren hadden we beter achterwege kunnen laten. We hadden een water fles meegenomen, hiermee hebben we de verf verdunt. We hadden echter nog wel een roer stokje nodig. Ik ben maar naar buiten gegaan en heb een tak afgebroken. Na 5 minuten roeren zag het er nog niet veel beter uit. Toen kwamen een paar lokale mannen kijken hoe we aan het prutsen waren. Hij nam het roer stokje over. Maar concludeerde al snel dat zijn horloge af moest. Bart dacht hij is zeker bang dat er een spetter op komt. Maar nee nadat het horloge af was gedaan ging zijn hele arm in de pot met verf om de klonten en het water te mengen. Dit werkte wel, maar ik had dit nooit bedacht. Daarna ging hij zijn arm afschrapen aan de rand, zijn maatje had inmiddels een emmer water gehaald. Vervolgens ging zijn hand weer in het verf blik om verf uit de pot te scheppen en in een ander emmertje te doen, waarna dit weer met water werd verdunt. Ik dacht hier krijgen we dat muurtje nooit dekkend mee geschilderd, zoveel water, het zal wel Indiase zuinig heid zijn.
Daarna gingen we schilderen, in het begin druipte de helft van de kwast voordat we de kwast op de muur hadden, het was bijna water , en dit blijft niet in een kwast hangen. Na een paar vierkante meter te hebben geklodderd kwam ik erachter dat je de kwast een heel klein stukje in de verf moest dopen. Na twee muurtjes moesten we stoppen want ik moet nog voor mijn werk in de namiddag naar Roemenie. We zijn weer een hele ervaring rijker. In bussum ben ik altijd een beetje trots op het werk, als ik klaar ben, om eerlijk te zijn zag dit werk er niet uit. Hobbels, bobbels van de loslaten de kalk en een slecht gedekte laag waardoor de kleur niet egaal is, rond de deur een zwart doorschijnende verflaag omdat de verf niet hecht op al het vuil van de vieze handen van vorige jaren, en de kleur was ook foeilelijk, maar ja die had Sister uitgezocht. Een troost de meisjes die er gaan slapen zien het toch niet want die zijn niet anders gewend.