Thomas is vanmorgen weer naar voetballen geweest. Als warming up moeten ze een blokje om rennen, ik denk dat het 300 m is. Thomas had niet zoveel zin, dus ik ben even meegelopen. Ja lopen want rennen doen ze niet. Toen ik ze een beetje aanmoedigde rende men even en vervolgens gingen de jongens zich zorgen maken dat ze niet konden afsnijden zoals ze altijd doen. Mohan de trainer neemt niet de moeite om met ze mee te gaan. Ik heb een beetje met ze zitten dollen dat ze extra moesten rennen, maar dat helpt niet ze doen gewoon waar ze zelf zin in hebben. Bij terugkomst heb ik het nog via Mohan proberen te spelen maar die nam ook geen enkele actie. Vervolgens heb ik me maar bij de rest van de vaders aangesloten.
Ze hebben het bijna allemaal over hun volgende bestemming na de zomer, de een vertrekt over 3 weken de ander over 6 en nog weer een ander eind juli. Tja vreemd, heb je net een groepje mensen waar je het goed mee kan vinden en dan vertrekt iedereen. Ik werd er denk ik een beetje stil van, Nick vroeg aan me of het goed met me ging, waarna ik hem zei dat ieder het had over zijn volgende bestemming, Nick heeft net drie jaar in Pune gewoond en gaat naar Zwitserland. Hij zei ja dit is ieder jaar het geval, de helft van de mensen die je kent vertrekt en er komen weer nieuwe terug. Dit is toch wel even wennen, dit is het expat leven.
Ze hebben het bijna allemaal over hun volgende bestemming na de zomer, de een vertrekt over 3 weken de ander over 6 en nog weer een ander eind juli. Tja vreemd, heb je net een groepje mensen waar je het goed mee kan vinden en dan vertrekt iedereen. Ik werd er denk ik een beetje stil van, Nick vroeg aan me of het goed met me ging, waarna ik hem zei dat ieder het had over zijn volgende bestemming, Nick heeft net drie jaar in Pune gewoond en gaat naar Zwitserland. Hij zei ja dit is ieder jaar het geval, de helft van de mensen die je kent vertrekt en er komen weer nieuwe terug. Dit is toch wel even wennen, dit is het expat leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten