Het was vandaag een vrije dag (labour day). Ik wist het niet zeker maar ik verwachte dat de sportschool gesloten zou zijn. Ik had toch zin om iets actief te doen. Ik besloot om een rondje te fietsen. Ik heb 41 km gefietst. Echt relaxen is er niet bij, dit komt van de ene kant omdat ik de weg niet goed ken, en van de andere kant is het verkeer erg onvoorspelbaar. Ik heb dus hoofdzakelijk op drukke doorgaande wegen gefietst. In het begin fietste ik rustig, dan heb je voldoende tijd om te anticiperen. Na een tijdje ging ik heuvel af en dus iets harder dan moet je goed opletten, het komt met regelmaat voor dat er een brommer tegen het verkeer in rijd op de verkeerde weghelft dus. Dit doen ze vooral aan de zijkant, daar waar ik dus fiets. En als je deze dan hebt ontweken dan rijden auto's welke langs de kant van de weg staan spontaan weg en snijden je af. Dit doet onze chauffeur Santosh ook, die zie ik nooit over zijn schouder kijken of hij wel de weg op kan rijden. Als je dan een redelijk vaartje hebt omdat je berg af gaat dan moet je verdomt snel reageren, dus niet lekker relaxed de berg af glijden. Na een tijdje zag ik een weggetje naar rechts, het was een mooi geasfalteerd rustig weggetje. Ik ben hier in gefietst, na ongeveer 2 kilometer stopte de weg, er liep een trein rails. De enige manier om mijn weg te vervolgen was over een hobbelig onverhard pad. Ik zag 500m verder huizen dus ik heb dit toch maar gedaan. Tja en dan ga je denken stel dat mijn band lek wordt door zo'n scherpe steen, hoe kan ik Gerlinde uitleggen waar ik ben zodat ze me op kan halen. Dat gaat dus niet, dan maar goed opletten dat ik alle scherpe voorwerpen ontwijk. Een eindje verder bij de huizen is er weer een weg. Er spelen kinderen op de weg, ze moeten hard lachen om mijn fiets met roze voorkant. Ik heb de fiets van Anne-Marie bij me dit is de enige met versnellingen, en dit is toch wel prettig in dit heuvelachtige terrein. En dan wordt het tijd om de weg terug naar huis te vinden, gelukkig helpt mijn Garmin Horloge mee. Even klikken "Ga Naar" Thuis, en je kan simpel de pijl volgen. Na een paar kilometer zie ik het nieuwe Pune Cricket stadion, dan realiseer ik me waar ik ben. Ik moet ergens verkeerd zijn gefietst, oorspronkelijk wilde ik naar Maan fietsen. dit is niet gelukt. Heb ik nog een leuk doel voor een volgende keer. Eenmaal thuis voel ik mijn armen, die hebben een beetje te veel zon gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten