Als je uit India komt, en je loopt 1 dag rond in Roemenië dan zie je de gedrevenheid van mensen om iets gedaan te krijgen. Ik liep gisteren langs drie mensen die een tuin aan het onderhouden waren. Er stond niemand te kijken, ze waren alle drie hard aan het werk, de een was de heg aan het knippen de ander was het afgeknipte aan het opruimen en de derde liep met een grote mand met tuin afval. Ze liepen alle drie even snel om maar voortgang te boeken. Vanavond in het restaurant zie je slechts 4 man personeel, welke allemaal in een hoog tempo lopen om alle tafeltjes te bedienen (ik heb ze niet geteld maar het waren er veel). De wachttijd was niet lang, men had alles goed onder controle. Op mijn werk hoor ik een paar Roemeense collega's klagen over het samen werken met de Indiërs, ze ergeren zich dood, als er iets gedaan moet worden en een Roemeen vraagt aan een Indiër om het op te pakken dan vragen ze het altijd aan een ander, zo wordt de vraag drie keer doorgespeeld en komt hij uiteindelijk bij de Roemeen terug zonder dat er iets is gebeurd.
Als je in India mensen in de tuin bezig ziet, dan zijn ze de hele dag bezig zijn met een bezem zonder steel en je ziet nauwelijks vooruitgang. In een restaurant zie je 10 man personeel om twee tafeltjes te bedienen, ze staan dus met zijn allen te kijken, als er dan opgeschept moet worden heb je opeens 3 mensen rond je tafeltje. Op het kantoor zijn er altijd veel mensen betrokken bij een klus.
Het zet me wel weer aan het denken, zou het mogelijk zijn om hier iets aan te veranderen, of heb ik te maken met een value. zie blog http://vogelzang-india.blogspot.in/2011/10/cultural-differences.html
Ik sprak onlangs met een werknemer op ons kantoor in India met betrekking tot dit onderwerp van delegeren. Hij vertelde me dat het streven van een Indiër is om zo rond je 40 - 45 jaar niets meer zelf te doen, dan moet je alleen nog maar delegeren. Ik ben hem erg dankbaar voor deze input. Ik heb hem ook vertelt dat in het kantoor in Amsterdam dit anders gaat, dat je dan met zijn allen de schouders er onder zet om een klus gedaan te krijgen en dat de lead engineer net zo hard meewerkt om wat dan ook gedaan te krijgen. Of dit nou het aansluiten van wat kabels is of de configuratie nog een keer nalopen het maakt niet uit hij voelt zich verantwoordelijk om de klus gedaan te krijgen. Hij keek me met een glimlach aan en vroeg zich oprecht af of dit de bedoeling was.
Als je in India mensen in de tuin bezig ziet, dan zijn ze de hele dag bezig zijn met een bezem zonder steel en je ziet nauwelijks vooruitgang. In een restaurant zie je 10 man personeel om twee tafeltjes te bedienen, ze staan dus met zijn allen te kijken, als er dan opgeschept moet worden heb je opeens 3 mensen rond je tafeltje. Op het kantoor zijn er altijd veel mensen betrokken bij een klus.
Het zet me wel weer aan het denken, zou het mogelijk zijn om hier iets aan te veranderen, of heb ik te maken met een value. zie blog http://vogelzang-india.blogspot.in/2011/10/cultural-differences.html
Ik sprak onlangs met een werknemer op ons kantoor in India met betrekking tot dit onderwerp van delegeren. Hij vertelde me dat het streven van een Indiër is om zo rond je 40 - 45 jaar niets meer zelf te doen, dan moet je alleen nog maar delegeren. Ik ben hem erg dankbaar voor deze input. Ik heb hem ook vertelt dat in het kantoor in Amsterdam dit anders gaat, dat je dan met zijn allen de schouders er onder zet om een klus gedaan te krijgen en dat de lead engineer net zo hard meewerkt om wat dan ook gedaan te krijgen. Of dit nou het aansluiten van wat kabels is of de configuratie nog een keer nalopen het maakt niet uit hij voelt zich verantwoordelijk om de klus gedaan te krijgen. Hij keek me met een glimlach aan en vroeg zich oprecht af of dit de bedoeling was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten