zaterdag 11 augustus 2012

Bezoek

Janny, Robert-Jan, Leonie en Anne-Sophie zijn afgelopen dagen op bezoek geweest. Ik heb donderdag en vrijdag vrij genomen zodat we leuke dingen konden doen. Ze zouden op woensdag om 16:00 uur aankomen. Ze waren al om 13:00 uur in Pune, ik was op kantoor en Santosh probeerde me duidelijk te maken dat ze er al waren, ik ben even meegegaan, heb ze gedag gezegd en duidelijk gemaakt dat Santosh ze naar ons huis moest begeleiden. Bart heeft zijn taak als ontvangst heer prima uitgevoerd. Donderdag was Anne-Sophie jarig, ik ben met Robert-Jan op de fiets ontbijt gaan halen. Nou petje af zoals Robert-Jan relaxed met me mee fietst. De helft van de winkels was nog gesloten. Na het ontbijt zijn we naar Alandi gereden, ik heb vertelt over mijn pijnlijke zwempartij tijdens ons vorige bezoek. Zoals altijd moeten we op de foto, en zeker met twee blonde meiden bij je wordt dit effect vergroot. Maar wij hebben ook leuke foto's gemaakt.


Na het bezoek aan Alandi zijn we naar Sisters plekje gegaan en hebben ook even bij de kliniek gekeken. Sister was niet thuis, maar we hebben even gesproken met de meisjes die koekjes aan het bakken waren. Een van de meisjes sprak engels. De kliniek was gesloten maar Janny heeft toch een indruk gekregen hoe een zuster soroptimisten groep in India aan het werk is.
Vrijdag hadden we Kasba Peth op het programma staan, ik heb dit een aantal weken geleden ook met Aad en Margriet gedaan. Rashid de gids dacht dat ik alles nog wist van de vorige keer. persoonlijk hoop ik dat in nu na een tweede keer de helft kan onthouden van wat hij vertelt heeft. Het was dus ook voor mij absoluut niet saai. Janny en haar gezin hebben ook enorm genoten. We hadden een programma wat niet te vol was, en we hadden voldoende tijd om alles tot ons door te laten doordringen.

Wel vreemd dat Gerlinde, Anne-Marie en Thomas er niet bij zijn. De kinderen in Kasba Peth hoefden vrijdag niet naar school. Er was het Krisna festival, bij het Krisna festival worden er menselijk piramides gebouwd, de bovenste een kind moet een pot stuk slaan. Rashid vertelde dat Krisna vroegen een kwajongen was, en dat hij op de meest onmogelijke plaatsen boter probeerde te stelen. Dit heeft men in het Festival vertaalt naar een Pot met geld die men hoog ophangt, met een menselijke piramide moet men die dan legen. Het gaat trouwens niet om geringe bedragen, de topper in Pune zit 22 lac Rupee in, dit komt toch ongeveer overeen met 33000 Euro. Tja eigenlijk is het in Kasba Peth minstens zo leuk, waar kinderen een pot ophangen waar ze bij kunnen als ze op elkaars schouders gaan staan.
Na de rondwandeling hebben we geluncht bij Ram Krisna restaurant, een aanrader van Rashid, en inderdaad we hebben lekker gegeten voor zeer weinig geld. Vervolgens was het plan om naar Aga Khan Palace te gaan, maar op North Main Road werden we heel hard van achter aangereden. We hadden alle 5 een stijve nek. Auto was beschadigd, achter klep wilde niet meer open. Als afleiding heb ik de fam Dil maar meegenomen naar het favoriete sieraden winkeltje van Gerlinde. Ik weet niet of Robert-Jan er blij mee was maar ik weet zeker dat de dames hebben genoten. Wat Rupees armer melde Santosh dat er een vervangende auto was. Aga Khan was inmiddels gesloten dus zijn we maar naar huis gegaan.
s'Avonds maar wat wijntjes naar binnen gewerkt, dit helpt goed om je te ontspannen, en het stijve nek gevoel verdween. 

Zaterdag heeft Santosh ons afgezet bij Chaturshrungi temple.  Vanaf de tempel zijn we naar huis gelopen, deze wandeling heb ik een paar weken geleden ook gemaakt. Toen we bijna boven waren begon het waanzinnig te regenen, op de top stond een bewaker, de beste man wilde ons terug sturen, hij melde dat het gevaarlijk was. Na wat aanhouden zei hij dat het goed was dat we door liepen, weliswaar op eigen risico, we zijn niemand tegen gekomen en hebben genoten van de wandeling.

Lekker badderen

Groot insekt, ±2cm

Vogel nestje hangend aan een tak

Eenmaal aangekomen in Sindh Society zijn we via het park terug gelopen naar huis. We hebben geluncht nog wat nagepraat en toen was het al weer tijd om afscheid te nemen.
Erg leuk om je zus met haar familie te laten zien waar je leeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten