De ongelukken hebben ook invloed op Santosh. Zo kuste hij altijd zijn hand als we langs een tempel gingen. Hij kijkt dan ook altijd even opzij, ik denk dan altijd houd je ogen nou op de weg, dat is veiliger.
De laatste week begint hij iedere ochtend met een soort schietgebed voor we wegrijden. En gisterochtend toen we naar kantoor wilden stond de motorkap open. Santosh vroeg of ik kwam. Toen ik voor de auto stond werd er een krant te voorschijn gehaald met elastiekjes erom. Er kwam een heel pakket uit, wierook, lucifers, poedertjes.
Santosh begon het ritueel, eerst een zakje geel poeder, werd leeg geschud op de motor, op de voor bumper op de velgen en zo ging Santosh de auto rond. Weer aan de voorkant aangekomen deed hij hetzelfde met het rode poeder. Ik dacht zonde van dat mooie schone motorblok.
Daarna werd de wierook aangestoken, Santosh gaf de stokjes aan mij en deed voor welke bewegingen ik moest maken. Best grappig om van zo'n ritueel deel uit te maken, van de andere kant dacht ik hoe lang moet ik hier nog mee doorgaan. Santosh gaf aan dat het genoeg was en dat ik de stokjes tussen de planten van onze buren kon werpen net als de plastic zakjes welke Santosh tot nu toe had geleegd. Tot slot werd een bloemen slinger uit de krant gehaald. de krant verdween ook tussen de planten. We hebben samen de slinger aan de voorkant van de auto bevestigd. Een paar losse bloemetjes werden op de motor gelegd.
Ik liep al naar de auto om te vertrekken, maar toen kwam Santosh met een plastic zak waar een kokosnoot in zat. Santosh deed een beweging voor en na een tijdje had ik door dat hij wilde dat ik de noot op de grond moest stuk gooien. We hebben een tijd geleden eens een noot proberen te kraken en dat viel toen niet mee. Ik dacht laat ik maar hard gooien, gelukkig ging hij stuk.
Santosh raapte de stukken kokosnoot op en stopte ze weer in het plastic zakje. In eerste instantie dacht ik: waarom die opruim actie ineens.
In de auto vraag ik hem of hij het zakje in de rivier gaat gooien. Ja zei hij vol trots, de rivier is god.
De laatste week begint hij iedere ochtend met een soort schietgebed voor we wegrijden. En gisterochtend toen we naar kantoor wilden stond de motorkap open. Santosh vroeg of ik kwam. Toen ik voor de auto stond werd er een krant te voorschijn gehaald met elastiekjes erom. Er kwam een heel pakket uit, wierook, lucifers, poedertjes.
Santosh begon het ritueel, eerst een zakje geel poeder, werd leeg geschud op de motor, op de voor bumper op de velgen en zo ging Santosh de auto rond. Weer aan de voorkant aangekomen deed hij hetzelfde met het rode poeder. Ik dacht zonde van dat mooie schone motorblok.
Daarna werd de wierook aangestoken, Santosh gaf de stokjes aan mij en deed voor welke bewegingen ik moest maken. Best grappig om van zo'n ritueel deel uit te maken, van de andere kant dacht ik hoe lang moet ik hier nog mee doorgaan. Santosh gaf aan dat het genoeg was en dat ik de stokjes tussen de planten van onze buren kon werpen net als de plastic zakjes welke Santosh tot nu toe had geleegd. Tot slot werd een bloemen slinger uit de krant gehaald. de krant verdween ook tussen de planten. We hebben samen de slinger aan de voorkant van de auto bevestigd. Een paar losse bloemetjes werden op de motor gelegd.
Ik liep al naar de auto om te vertrekken, maar toen kwam Santosh met een plastic zak waar een kokosnoot in zat. Santosh deed een beweging voor en na een tijdje had ik door dat hij wilde dat ik de noot op de grond moest stuk gooien. We hebben een tijd geleden eens een noot proberen te kraken en dat viel toen niet mee. Ik dacht laat ik maar hard gooien, gelukkig ging hij stuk.
Santosh raapte de stukken kokosnoot op en stopte ze weer in het plastic zakje. In eerste instantie dacht ik: waarom die opruim actie ineens.
In de auto vraag ik hem of hij het zakje in de rivier gaat gooien. Ja zei hij vol trots, de rivier is god.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten