Magic Bus

Een uur geleden is Bart vertrokken met de bus. Hij heeft een introductie uitje van het nieuwe schooljaar. Het duurt vier dagen en het heet Magic schoolbus. Vanochtend hebben we samen de tas gepakt, Bart heeft uitzonderlijk veel kleren mee, hij weet uit ervaring van vorig jaar dat het een modderpoel is en dat er veel buiten activiteiten zijn.

Ik voel me alleen, ik ben ook alleen, Gerlinde, Anne-Marie en Thomas in Nederland en Bart op kamp. Het is vandaag Independence day, ik heb Santosh een dag vrij gegeven. Gisteren gunde ik hem dat wel, vandaag denk ik waarom heb ik dit gedaan. Ik ben alleen en ik heb niets gepland voor vandaag. Stom van me. Na een uur alleen vliegen je gedachten alle kanten op. Ik heb het gevoel dat de afstand tot Nederland groter wordt. Het voelt anders dan het eerste jaar. Tijdens het eerste jaar buiten Nederland denk je dat iedereen min of meer met je mee leeft. Als je in Nederland bent dan valt je op dat iedereen heel erg geïnteresseerd is in je verhaal, maar je realiseert je ook dat er maar een enkeling is die met je mee leeft. Dit is natuurlijk ook niet zo gek.
Nu alleen in India realiseer je je dat de afstand het komende jaar alleen maar groter wordt. Je moet het loslaten. Ik hoop dat ik vrijdag mijn Visum krijg, dan kan daarna Gerlinde haar visum regelen en weer bij me komen.
Ik ga vandaag lekker sporten, afleiding is de beste remedie.
Als Bart terug komt heb ik in ieder geval voldoende te doen, een tas vol met was, tja dit is iets waar ik niet bij stil stond toen Gerlinde bij me was.