Verkouden

Ik ben een beetje verkouden, ik hoest een beetje maar ik voel me verder niet ziek. Santosh vroeg of ik naar de dokter ga. Ik zei nee ik ben gewoon een beetje verkouden. Ik vertelde dit aan Gerlinde, zij legde me uit dat het gebruikelijk is in India om altijd naar de dokter te gaan. Men verwacht dan minstens pillen van de dokter en men hoopt op een spuit want dit werk het best.
Ik hoop toch niet dat de dokter altijd antibiotica voorschrijft anders worden die bacteriën wel heel snel resistent. Gerlinde verwacht dat ze gewoon wat vitamine pillen krijgen.
Het is wel vreemd als ik medicijnen voor mijn psoriasis haal kan ik dat zonder recept gewoon kopen bij een drug store, dit kan in Nederland alleen op dokters advies. En dan ga je voor wat vitamine pillen naar de dokter en hoopt op een injectie.

Veelzijdig

Santosh koopt iedere dag een krant voor me. Soms vergeet hij er een te kopen en dan koopt hij er 1 onderweg voor 3 rupee van het jongetje dat dagelijks staat te venten bij verkeerslichten op banerroad. Voor 3 rupee kun je natuurlijk niet zoveel verwachten, en dat klopt het is hoofdzakelijk reclame. Santosh koopt eigenlijk iedere dag wat anders. Dit maakt me wel veelzijdig, ook al interesseert me het geen bal, als je niks anders te doen hebt ga je het toch maar lezen. Over het algemeen koopt hij times of India, vooral Indiaas nieuws, met 1 pagina internationaal nieuws, en op de laatste pagina sport, meestal cricket en een beetje voetbal uit Engeland of Spanje. Hij koopt ook wel eens 365, dit is eigenlijk geen krant, er staat geen nieuws in, er staan leuke reis adviezen in en op 1 pagina allerlei filosofische gedachten kronkels van een paar Goeroes. Ik verbaas me met regelmaat over hun redeneringen. Vandaag had hij de financial times, tja ik heb me dus maar eens verdiept in de Indiase economie, beste groei als ik als niet deskundige het mag oordelen. Tot slot stond er een verhaal over virtueel management. Erg interessant, ik heb deze bladzijde maar in mijn koffer gestopt, er stonden volgens mij goede tips in.

Suriname

Wist je dat er veel Indiase mensen naar Suriname zijn gehaald in de tijd van de slavenhandel. Ik kwam een tijd geleden iemand tegen die me dit vertelde. Ik wist dit niet, ik dacht altijd dat de slaven uit Afrika werden gehaald.
Nu las ik vanmorgen een krantenartikel over deze begraven geschiedenis.

Vreemd om in een krant in India te lezen over Nederlanders, en een dorp Marienburg in Suriname, waarschijnlijk afgeleid van Marienberg op steenworp afstand van Claas en Anneke. Wat is de wereld toch klein. 

Pruim tabak

In India zijn veel mensen die pruim tabak gebruiken.Vrouwen en mannen gebruiken het. Als op straat kijkt dan zit het weg oppervlak vol met bruine vlekken. Ik vind dit zo vies, dit heb ik wellicht van mijn moeder meegekregen. Ik kan me herinneren dat Jannie vroeger ooit eens in haar pubertijd van de trap naar beneden heeft gespuigd, ik heb mijn moeder nog nooit zo boos gezien. Als ik op de fiets zit dan rijd ik met een boog om de natte spuig heen. Laatst in Delhi was ik aan het hardlopen en toen spuigde iemand voor me op de grond, dan houd ik echt even in tot ik zeker weet dat er niet meer komt.
Gisteren stonden we even stil voor het verkeerslicht, zie ik een muur helemaal vol met bruine vlekken. Dit moet wel een plek zijn waar vrachtwagen chauffeurs pauzeren en dan uit het raam tuffen. Bah, het zal maar de omheining van je tuin zijn.

Nashik

We zijn afgelopen weekend naar Nashik geweest. In Nashik is de Sula Vinyard. We gingen samen met Reinhart en Annette en hun twee dochtertjes. Nashik ligt 200km ten noord westen van Pune. Het koste ons zes uur om er naar toe te rijden, Bij aankomst vertelde men ons bij de receptie dat het een alcohol vrije dag was. We waren met stomheid geslagen, dat kan toch niet waar zijn, kom je bij een vinyard om wijn te proeven en wordt er geen wijn geschonken. De tour ging wel door, het was een korte uitleg over hoe men wijn en mouserende wijn maakt, witte en rode en rose. Men gaf aan dat er een official was van de overheid en dat het wijnproeven uitgesteld was tot de volgende morgen. We wilden om 11:00 uur s'ochtend vertrekken, ik ben zo vroeg nog niet zo in de mood voor wijn. Terug bij ons Hotel 3km verderop, hebben we gevraagd of we echt niet een wijnproeverij konden hebben in het hotel. Uiteindelijk heeft men dit toegezegd, na een paar keer vragen of we dan misschien droge wijn konden krijgen op deze "dry day" kregen we ook een fles wijn bij het eten, en s'avonds kwamen ze ook nog een paar flessen mouserende wijn brengen. Al met al meer alcohol gehad dan goed voor me is. Thomas en de meisjes hebben lekker gezwommen in het zwembad. Het uitzicht vanuit het hotel was prachtig, wijnranken en in de verte een meer, met daarachter bergen.

We zagen nog een mooie grote kever. Het zou een meikever kunnen zijn. Hij was denk ik een centimeter of 3 a 4.

 De volgende morgen ben ik gaan hardlopen, de eerste kilometers voelden mijn benen zwaar. Na een poosje kwam ik in een prachtig gebied, opeens zag ik een hele grote vogel de zon was net op en scheen een beetje van onder tegen de vogel. prachtig zo'n grote zwarte vogel en aan de randen van zijn vleugels bruin. Het paadje werd kleiner, ik zag de mensen met verbasing naar me kijken, Op eens zag ik in de bosjes een groepje identieke tentjes gebouwd. ongeveer 1 meter hoog, 1 meter breed en 1.5 m lang, er stonden er ongeveer 8, klein paadje er tussen van 1 meter, waar mensen zaten het eten te bereiden. Het was zo kneuterig, moeilijk voor te stellen dat mensen zo wonen, maar het zag er wel gezellig uit.
Terug bij het hotel lekker ontbeten, we hebben nog wat dozen wijn ingeslagen en vervolgens weer in de auto (6 uur later waren we thuis.) Dit is wel erg veel auto rijden voor 1 weekend. Onvoorstelbaar dat je 6 uur rijdt over 200km, dat is nog geen 35 km/hr. 

Anders

Afgelopen week waren er twee berichten in de krant wat me toch wel even liet nadenken. Als eerste was er een bericht dat er twee meisjes in de gevangenis terecht waren gekomen nadat ze waren gearresteerd omdat ze iets op facebook hadden gepubliceerd. En als je dan leest wat ze geschreven hadden lijkt het op het eerste gezicht onschuldig. Je gaat je dan afvragen waarom die actie om ze vast te zetten en het facebook account te verwijderen, Ik ben tot de conclusie gekomen dat er maar 1 echte reden kan zijn en dat is angst. Angst voor rellen en ongeregeldheden, ze hadden namelijk gepost dat ze het vreemd vonden dat heel Mumbai was afgesloten voor een crematie van een oud minister. Als eerste is het al vreemd dat je een miljoenen stad ontregeld, en dan zo'n op het oog overdreven reactie. Wellicht is de kans op ongeregeldheden veel groter dan dat ik me realiseer. Wat je dan een dag later in de krant ziet geeft me ook een oncomfortabel gevoel, men plaatst gewoon een foto van het brandende lijk in de krant.
Het tweede bericht van afgelopen week was dat een terrorist is opgehangen in Pune. Tja dan denk je onmiddellijk dat is iets barbaars. Dat ken je niet in Nederland, en als een collega dan op eens tegen je zegt, ze hebben hem zojuist opgehangen, dan voelt dat toch heel raar. In de krant stonden alle doodstraffen van de afgelopen 30 jaar genoemd, het gebeurd in India ook niet zo vaak, je kunt ze op 1 hand tellen.
Ja het is toch anders als in Nederland, waar vrijheid van meningsuiting hoog in het vaandel staat en waar de doodstraf al heel lang niet meer bestaat.

Diverse vakantie foto's

Aapjes op de rand van het fort in Rantambore

 Vuurwerk tijdens Diwali

 He blauwe stip in onze ooghoek, ha het is een kingfisher.

 Mangoer

 We zijn bij deze mensen thuis geweest, kennisen van de gids, men voelde zich erg opgelaten men was bezig met Diwali rituelen, alle vrouwen liepen met een schaal vol brandende olie kommetjes van hun huis naar de tempel. De kommetjes worden gevuld met Ghee. Men wilde ons wel iets aanbieden, en ook wij hadden suikergoed meegenomen, maar men was aan het vasten, men vroeg of we de volgende ochtend terug wilden komen voor het ontbijt, dit paste helaas niet in ons schema.

 Families zijn uit het natuurreservaat gehaald, men geeft de werk en opleiding tot kleden wevers.

 Thomas bommetje

 Vogeltje

 Ander vogeltje, ik wilde even vogeltjes spotten buiten de deuren van het resort, jongens kwamen achter me aan lopen, vroegen naar mijn naam, ik een paar woorden Hindi, zei twee woorden engels, leuk, maar ze bleven maar kletsen, ze wilden geld, ik had niets bij me, ik dacht vogeltjes spotten wordt niets. We liepen langs de vader van de jongens, mijn Hindi was net voldoende om te begijpen dat de vader aan de jongens vroeg hoeveel geld ze me hadden afgetroffeld. Toen was ik heel blij dat ik mijn portemonee op de kamer had laten liggen.

 Terug in het resort zag ik dit vogeltje in het gras.

 Zonsondergang

De kameel staat op, Oeps ik val zelf bijna.

 In de zandduinen in de woestijn

 Vrouwtjes pauw met jong

 We hadden al een tijdje de sporen in het zand van de woestijn gezien, ik dacht dat het van een vogeltje was, maar het was een dikke tor.

 Vogeltje, als hij de vleugels opende was hij mooi blauw, de gids klapte in zijn handen en ik kon toen net een foto maken.

Desert camp

Na het bezoek aan Jaipur zijn we naar het Desert Resort gereden. De weg ging door een gebied waar veel steengroeven waren. Het was een stoffige weg. Het Desert Resort was een luxe verblijfplaats waar we onze lunch hebben genuttigd. Daarna even relaxen, onze koffers met zwem-kleren waren al vertrokken naar het Desert Camp, we konden helaas geen duik in het zwembad nemen. Gerlinde heeft een tulband gekocht, deze moest ter plekke gemaakt worden van een lap stof die minstens 6 meter lang is. Er was geen tulband expert in de winkel dus werd er een kok achter zijn fornuis vandaan gehaald. Hij heeft ongeveer 6 minuten staan wikkelen. Daarna was het tijd om in de jeep te stappen. Via wat kronkel paadjes kwamen we verschillende dieren tegen, kleine impala’s, een hagedis van 80 cm en de grootste soort Impala’s van Azië  Twee van deze Impala’s gingen vechten, prachtig een grote stofwolk met  twee strijdende bokken. We kwamen diverse vogeltjes tegen.

Plots waren we weer op de doorgaande weg, vreemd ik had het gevoel dat we ver van de bewoonde wereld waren, even later stopten we bij de smid. In een klein hutje zat hij samen met zijn vrouw te smeden, zijn vrouw aan een blaasbalg en hij aan het smeden, de kinderen zaten in de hoek te spelen. We hebben een klein belletje gekocht wat de geiten en kamelen om hun nek dragen.

Thomas vroeg steeds hoe de tent eruit zou zien, we hadden geen idee, Gerlinde wel want die had het foldertje bekeken, ze hield wijs haar mond. Bij het kamp aangekomen hebben we de tenten bekeken, nou dit had weinig overeenkomst met het kamperen dat we een paar jaar geleden deden. Deze tent had een bed, nachtkastjes met lampjes, een douche, een marmeren wasbak en een WC, en de binnenkant was met prachtig gedecoreerde stof bekleed, het geheel stond op een betonnen vloer. 

s’Avonds hebben we van lokale muziek “genoten”, het is niet echt mijn stijl,er werden wat hapjes geserveerd, we hebben naar de hemel gekeken, zoveel sterren prachtig. Toen kwam er een stroom storing, het was verbazingwekkend hoeveel meer sterren er te voorschijn kwamen, je ziet de melkweg.

Toen ik in bed wilde gaan zag ik een kakkerlak weg rennen over mijn kussen, ik heb wijs mijn mond gehouden, ik had daarvoor net een miniem spinnetje bij Anne-Marie verwijderd omdat ze anders niet kon slapen. Toen ik dit de volgende morgen aan het ontbijt vertelde, zei Gerlinde ik voelde vannacht wel iets kleins over mijn gezicht lopen. Tja was het zo klein als ze dacht, nou ja in ieder geval niet die Lizard van een kleine meter.

s’Ochtends was het tijd voor een kameel ritje, om van de zonsopgang te genieten, hobbel de hobbel slof slof de berg op, na zonsopgang weer terug, we zagen nog een paar uilen in een holle boom. 

Daarna ontbijt en terug met de jeep naar Desert resort. Onze chauffeur stond al klaar, bagage over geladen en opweg naar het vliegveld. Gerlinde zoekt iets in haar tas, oeps zegt ze er zit een kakkerlak in, ze haalt alle spullen uit haar tas zodat ze het beestje buiten de auto kan zetten. Zo pakt ze ook het belletje wat we bij de smid hebben gekocht. Het klingelt, de chauffeur kijkt verschrikt om alsof er een geit op de achterbank zit.

Jaipur en Jodhpur

Op weg naar Jaipur kregen we een klapband, de chauffeur was aardig bedreven in het verwisselen van banden en we konden dus snel weer verder.

Het eerste wat ons opviel toen we Jaipur in reden waren de muren van de stad versiert met de balkons. Ons hotel was een havelli, een havelli is een groot huis waar vroeger een hele familie woonde, opa, oma, broers zussen, ooms, tantes en neefjes en nichtjes. Het was een prachtig gebouw in onze kamer was het slaapgedeelte van het zit gedeelte gescheiden door een rij van pilaren met versierde bogen. Wat me ook opviel dat alle huizen waren versiert met mooi schilderwerk van bloemen en sier figuren. Thomas heeft even gezwommen, het zwembad lag in de schaduw en was steenkoud, totaal verkleumd is hij onder een warme douche weer opgewarmd.

Onze kamer in de havelli

We hebben Jaipur bekeken, de gids was een aardige man die precies genoeg vertelde en ons zo af en toe even alleen liet om wat te bekijken, de man was al wat ouder en vermeed hiermee dat hij veel trappen op en af moest, ik vond dit heerlijk ook zo af en toe even de tijd voor jezelf. Jaipur is opgericht door Jai Singh, Pur betekend stad en de stad is dus naar hem vernoemd, de man was intelligent en heeft een mooi straten plan bedacht, en dit al honderden jaren geleden, het is lekker vierkant, ik ben s’ochtends een rondje gaan rennen en kon de weg terug vinden zonder mijn GPS te gebruiken.

We gingen op de olifant naar het fort

Het fort

Prachtig beschilderde poort

De maharadja nam zijn eigen water mee op reis, deze water fles staat in het Guinnes book of records

Maharadhja Jai Singh was ook geïnteresseerd in astrologie, en heeft een plein vol met meet instrumenten gemaakt, naast de tijd kun je ook het juiste moment bepalen om iets in je leven te doen op basis van de sterrenbeeld.

Blok stempel kunst, Thomas kreeg instructies, vooral hard slaan.

Op weg naar Jodhpur hebben we een stop gemaakt in Adjmer, dit is een stad waar belangrijke moskeeën staan, als eerste stopten we bij een moskee, we liepen er omheen en konden een bezoekje brengen aan een soort madurodam, alles was goudkleurig bekleed, entree prijs was 10 rupee per persoon, it is nog een goedkoop vermaak. We wilden lunchen, we leiden de chauffeur een veel te kleine weg in met onze GPS app op de telefoon, bij de volgende afslag vroeg hij of we niet konden lopen. De steegjes waren smal, fel toeterende brommers verstoorden ons genieten, het werd drukker en drukker, het aantal witte jurken en hoedjes nam toe, we werden plat gedrukt, het was nog slechts 100 meter tot ons eindbestemming “het restaurant”. Er kwam politie die ons terug stuurde, ik denk op basis van huidskleur of op basis van het ontbreken van ons witte hoofddeksel. Via een klein zijsteegje konden we aan de drukte  ontsnappen, even later waren we op een grotere straat, ook hier werden we terug gestuurd, dan maar naar een ander restaurant. Na het eten wilden we naar buiten, dit mocht niet, de hele straat was bedekt met kranten met daarop biddende mannen. Tja dan nog maar een ijsje bestellen, het zou nog minstens een uur duren, maar opeens komt de ober naar ons toe en zegt snel snel je kan weg. Op een smalle strook van de straat is het geoorloofd om te lopen, er is een korte pauze, ik hoop dat we het eind van de straat bereiken voordat men het bidden hervat. We kunnen via een zijstraat weg waar fiets riksja's staan, we nemen de fiets riksja, het schriele mannetjes probeert ons vooruit te krijgen, met zijn volle gewicht om één trapper komt de fiets langzaam op gang. Ik heb medelijden met de man, ik had de neiging om hem aan te bieden om te wisselen, maar ja dat zal wel een enorme belediging zijn. Hij fietste toen ook nog naar de verkeerde plek, het bus station in plaats van het trein station. Ik heb hem bij aankomst maar een flinke tip gegeven.

Van Agra naar Rantambhore

Onderweg van Agra naar Rantambhore kwamen we weer het echte India tegen.

Steenfabriek

Wagen met te veel ???

Brede asfalt weg veranderd opeens in een grint pad vol met kuilen, alles rond de weg zit onder een hele dikke laag stof.

We kwamen 1 dorp tegen waar veel van dezelfde soort voertuigen waren, een motorkap ontbrak, lijkt me erg gevaarlijk met al die losse lange kleren, als dat tussen de draaiende delen komt, hhhr

Vervoer van een geit

We moesten wachten totdat de chauffeur de papieren in orde had gemaakt. Naast de auto waren kinderen aan het spelen, een van de kindjes plaste even 2 meter van het groepje vandaag en speelde vervolgens verder.

Tijger safari

We hebben twee nachten in een hotel overnacht dat in de buurt was van een tijger reserve. Vrienden uit Pune hadden toevallig ook op exact dezelfde datum dit hotel geboekt. Erg gezellig, lekker gegeten en s'avonds een biertje gedronken, Tim en Thomas hebben continu met elkaar gespeeld. De volgende ochtend was het tijd voor Safari, we zagen wat herten en antilopen  de gids concludeerde dat er dan geen tijgers waren anders waren deze beestjes wel gevlucht. klinkt logisch, toen zagen we een spoor van een tijger, de gas pedaal werd ingetrapt, we moesten ons erg goed vasthouden. We hebben uiteindelijk geen tijger gezien.

Jonge Impala, de gids noemde dit Tiger chocolats

Tijger voet afdruk

Terug bij het hotel kwamen we onze vrienden weer tegen, ze hadden een tijger gezien, de tijger had jonge welpen, de welpen gingen met een grote python spelen, waarna moeder tijger de python aanviel en dode. Wauw wat een verhaal, dan word je toch wel een beetje jaloers.