Jaipur en Jodhpur

Op weg naar Jaipur kregen we een klapband, de chauffeur was aardig bedreven in het verwisselen van banden en we konden dus snel weer verder.

Het eerste wat ons opviel toen we Jaipur in reden waren de muren van de stad versiert met de balkons. Ons hotel was een havelli, een havelli is een groot huis waar vroeger een hele familie woonde, opa, oma, broers zussen, ooms, tantes en neefjes en nichtjes. Het was een prachtig gebouw in onze kamer was het slaapgedeelte van het zit gedeelte gescheiden door een rij van pilaren met versierde bogen. Wat me ook opviel dat alle huizen waren versiert met mooi schilderwerk van bloemen en sier figuren. Thomas heeft even gezwommen, het zwembad lag in de schaduw en was steenkoud, totaal verkleumd is hij onder een warme douche weer opgewarmd.

Onze kamer in de havelli

We hebben Jaipur bekeken, de gids was een aardige man die precies genoeg vertelde en ons zo af en toe even alleen liet om wat te bekijken, de man was al wat ouder en vermeed hiermee dat hij veel trappen op en af moest, ik vond dit heerlijk ook zo af en toe even de tijd voor jezelf. Jaipur is opgericht door Jai Singh, Pur betekend stad en de stad is dus naar hem vernoemd, de man was intelligent en heeft een mooi straten plan bedacht, en dit al honderden jaren geleden, het is lekker vierkant, ik ben s’ochtends een rondje gaan rennen en kon de weg terug vinden zonder mijn GPS te gebruiken.

We gingen op de olifant naar het fort

Het fort

Prachtig beschilderde poort

De maharadja nam zijn eigen water mee op reis, deze water fles staat in het Guinnes book of records

Maharadhja Jai Singh was ook geïnteresseerd in astrologie, en heeft een plein vol met meet instrumenten gemaakt, naast de tijd kun je ook het juiste moment bepalen om iets in je leven te doen op basis van de sterrenbeeld.

Blok stempel kunst, Thomas kreeg instructies, vooral hard slaan.

Op weg naar Jodhpur hebben we een stop gemaakt in Adjmer, dit is een stad waar belangrijke moskeeën staan, als eerste stopten we bij een moskee, we liepen er omheen en konden een bezoekje brengen aan een soort madurodam, alles was goudkleurig bekleed, entree prijs was 10 rupee per persoon, it is nog een goedkoop vermaak. We wilden lunchen, we leiden de chauffeur een veel te kleine weg in met onze GPS app op de telefoon, bij de volgende afslag vroeg hij of we niet konden lopen. De steegjes waren smal, fel toeterende brommers verstoorden ons genieten, het werd drukker en drukker, het aantal witte jurken en hoedjes nam toe, we werden plat gedrukt, het was nog slechts 100 meter tot ons eindbestemming “het restaurant”. Er kwam politie die ons terug stuurde, ik denk op basis van huidskleur of op basis van het ontbreken van ons witte hoofddeksel. Via een klein zijsteegje konden we aan de drukte  ontsnappen, even later waren we op een grotere straat, ook hier werden we terug gestuurd, dan maar naar een ander restaurant. Na het eten wilden we naar buiten, dit mocht niet, de hele straat was bedekt met kranten met daarop biddende mannen. Tja dan nog maar een ijsje bestellen, het zou nog minstens een uur duren, maar opeens komt de ober naar ons toe en zegt snel snel je kan weg. Op een smalle strook van de straat is het geoorloofd om te lopen, er is een korte pauze, ik hoop dat we het eind van de straat bereiken voordat men het bidden hervat. We kunnen via een zijstraat weg waar fiets riksja's staan, we nemen de fiets riksja, het schriele mannetjes probeert ons vooruit te krijgen, met zijn volle gewicht om één trapper komt de fiets langzaam op gang. Ik heb medelijden met de man, ik had de neiging om hem aan te bieden om te wisselen, maar ja dat zal wel een enorme belediging zijn. Hij fietste toen ook nog naar de verkeerde plek, het bus station in plaats van het trein station. Ik heb hem bij aankomst maar een flinke tip gegeven.