Vandaag 16km gerend in Jaipur. Ik raakte de weg kwijt, kwam in achterstandwijken De mensen keken vreemd, kinderen renden met me mee, mensen moedigden me aan. Uiteindelijk kwam ik bij een bergpad, kinderen riepen,"where are you going?", ik had geen idee, dus zei ik Jaipur. No not good, ze renden achter me aan, sir no good, na een paar honderd meter de bergen in gaven ze op. Boven kwam ik op een weg, links of rechts?
Ik heb links geprobeerd, na 500m kwam ik een scooter met twee jongens tegen. Ik vroeg welke kant Jaipur was, ze keken verbaast, en ik zag ze denken arme man volledig de weg kwijt zonder vervoermiddel. Ze zeiden dat ik de verkeerde kant opliep, Ik ben omgedraaid, de jongens haalden me in en gingen een stukje verder van het uitzicht genieten. Daarna boden ze me hulp aan, ik gaf aan dat ik wilde hardlopen. Bij het fort aangekomen hadden de jongens voor mij aan de guard bij de poort de weg naar Jaipur gevraagd, en boden vervolgens weer hun hulp aan. Ontzettend aardig en bezorgd. Ik vond het pad naar beneden, het was een slingerend steil weggetje, te steil om te hard te lopen. Beneden maar een op mijn horloge gekeken welke kant het hotel was, best handig een horloge met GPS, de peil wees me weer door prachtige smalle straatjes, mooi versiert met de middelen die men heeft. Een straat was versiert met TL balken welke ritmisch tussen de huizen waren gespannen. Mijn horloge gaf aan dat het hotel 200 m naar links was, ik liep de ene na de andere doodlopende straat in, wederom kwam hulp van een jongen op een brommer welke me uit de wijk heeft geleid.
Deze ontzettende behulpzaamheid kenmerkt de mensen in India, fantastisch.
Ik heb links geprobeerd, na 500m kwam ik een scooter met twee jongens tegen. Ik vroeg welke kant Jaipur was, ze keken verbaast, en ik zag ze denken arme man volledig de weg kwijt zonder vervoermiddel. Ze zeiden dat ik de verkeerde kant opliep, Ik ben omgedraaid, de jongens haalden me in en gingen een stukje verder van het uitzicht genieten. Daarna boden ze me hulp aan, ik gaf aan dat ik wilde hardlopen. Bij het fort aangekomen hadden de jongens voor mij aan de guard bij de poort de weg naar Jaipur gevraagd, en boden vervolgens weer hun hulp aan. Ontzettend aardig en bezorgd. Ik vond het pad naar beneden, het was een slingerend steil weggetje, te steil om te hard te lopen. Beneden maar een op mijn horloge gekeken welke kant het hotel was, best handig een horloge met GPS, de peil wees me weer door prachtige smalle straatjes, mooi versiert met de middelen die men heeft. Een straat was versiert met TL balken welke ritmisch tussen de huizen waren gespannen. Mijn horloge gaf aan dat het hotel 200 m naar links was, ik liep de ene na de andere doodlopende straat in, wederom kwam hulp van een jongen op een brommer welke me uit de wijk heeft geleid.
Deze ontzettende behulpzaamheid kenmerkt de mensen in India, fantastisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten