Rest and Relaxation

Op dit moment zitten we met het gezin in Singapore. Ter compensatie van de omstandigheden in India hebben we zo af en toe een weekje rest and relaxation. We hebben een lekker luxe hotel geboekt in Singapore. De eerste dag hebben we de omgeving verkent. De tweede dag zijn we naar een dierentuin geweest en daar aan vast hebben we een nacht safari gedaan. Gisteren zijn we naar universal studios geweest. universal studio singapore Ik ben niet zo'n pretpark mens maar ik heb me er maar eens overheen gezet. Cyclons, Galaxi fighters, Egyptische graftombes, special effects studio's, Pinguins Madagastar en nog een paar andere attracties. Met regelmaat voelde ik mijn hoofd duizelen of mijn maag omkeren, maar ik moet zeggen dat ik wel enorm onder de indruk was. Als slot hebben we een waterworld show gekeken, een groot gevecht met veel water, we hadden een plekje gekozen in de splash zone, dus we hebben het vol op beleefd. 's avonds in bed wiel ik iets minder snel in slaap dan normaal, ik was nog steeds allerlei halsbrekende toeren aan het ondernemen.
Ik geloof dat de rest van het gezin ook ontzettend heeft genoten. Vandaag een rustig dagje in China Town, erg veel prullen winkeltjes gezien en een enorm grote boedistische tempel met zeer veel glimmende beelden.

Tot slot kwamen we in een Belgische kroeg tegen, we zagen dat ze bitterballen hadden op het menu, en Belgisch bier. Toen we de bitterballen wilden bestellen zei men dat het nog te vroeg was en dat de keuken pas over een uur open ging. we zijn dus maar even blijven hangen en nog een extra leffe gedronken. Heerlijk.

Karla caves

Vandaag naar de Karla Caves geweest. De caves liggen ongeveer 50 km van ons huis. We hebben twee locaties bezocht welke ongeveer 5 km van elkaar liggen. Voor beide locaties moesten we een wandeling berg op maken van ongeveer 20 minuten. De caves zijn Boeddhistische tempels en dateren uit de tweede eeuw voor Christus. Beide tempels hebben een grote gebedsruimte (chaitya) met daarnaast sobere leef ruimtes viharas welke bestaan uit een vierkant uitgehakt kamertje waar je net kan liggen.
Een van de verschillen tussen Boeddhisme en Hindoeïsme is dat Boeddhisten een gemeenschappelijke gebedsruimte hebben en Hindoes niet.
De ligging van de tempels is zorgvuldig uitgekozen, namelijk ver genoeg weg van alle drukte om in alle rust te kunnen bidden, maar niet zo ver dat niemand de moeite neemt om er naar toe te gaan. Ze zijn destijds gebouwd langs een handelsroute. Ik denk dat dit nu de huidige oude national highway van Mumbai naar Pune is.

Ik heb gelezen dat men bij het plafond is begonnen met uit hakken en zo langzaam naar beneden. Dit is best wel slim, dan heb je geen steigers nodig. De rosten heeft men los gemaakt door hout in spleten te stoppen, en vervolgens het hout nat te maken zodat het uitzet. Al met al een indrukwekkend bouwwerk. 

Water

Het is een bekend feit dat je geen water uit de kraan moet drinken in India. Toen Gerlinde en ik de aller eerste keer in India waren hebben we een aantal keren water uit een kannetje gedronken. Dit was in een uitermate net Hotel, dus verwacht je dat het wel goed zit. Helaas was dit niet het geval en we hebben allebei de hele week last van onze darmen gehad. Ideaal als je wilt afvallen, maar verder uitermate vervelend. Nu thuis hebben we twee kranen in de keuken, 1 met bruin water, en 1 met helder water. De waterleiding met helder water is aangesloten op een purifier. Het water uit de purifier smaakt goed en je wordt er niet ziek van. Het water uit de douche ruikt zo af en toe als slootwater, met wat shampoo erbij heb je toch het gevoel dat je schoon wordt.
Nu las ik vandaag een krantenbericht dat je toch wel weer aan het twijfelen brengt. Men loost hier ongezuiverd riool water in de rivier en een paar kilometer verder op neemt men weer water uit de rivier om te gebruiken als kraanwater. En het ergste van alles, men realiseert zich dat dit het geval is en men besluit er de komende 12 jaar niets aan te doen.
Wat zijn het toch een viezeriken. (Gele stukje tekst)

Sportschool

Ik heb de ideale sportschool gevonden. Op de sportschool waar Bart en ik trainen is het verboden om moe te worden. Je mag namelijk niet hardlopen op het atletiek baantje. Er worden potten met poedertjes aanbevolen. Zie foto.

Geintje, Bart en ik komen iedere keer totaal uitgeput thuis. Maar ik vind het gele bordje met al die potten op de achtergrond zo komisch.

Poes

Een paar maanden geleden troffen we een moeder poes met drie jonge katjes aan op onze tuinstoelen. Toen we de tuindeur open maakten rende moeder poes weg en de jonge katjes renden er achteraan. Twee katjes waren niet in staat om moeder poes te volgen, ze deden vele pogingen om over de schutting te klimmen maar vielen steeds naar beneden. Na dit voorval hebben we de poesen familie nog een paar keer gezien. Na een tijdje was er nog 1 jonge poes over, we gaven moeder poes en het jonge katje wat melk en een week later zijn we overgegaan op katte brokjes. De poesen gingen er beter uit zien, het jonge katje was afgelopen week continu op ons terras te vinden. Het eten deed hem goed, hij begon steeds enthousiaster te spelen. Tot een paar dagen terug, Anne-Marie hoorde gejammer op het terras. Het katje zat klem tussen de spijlen van de rotan stoel. Anne-Marie heeft de oven wanten aangedaan om zichzelf te beschermen en het katje te redden. Het lukte haar niet, en ze belde Gerlinde, Gerlinde was in de stad aan het shoppen, en het duurde nog een half uur voordat ze thuiskwam. Gerlinde heeft nog wat harder aan het beestje getrokken maar kreeg het niet los. Ze heeft de hulp van de buurman gevraagd, de arme man was net aan het genieten van een middag dutje, na een paar pogingen met de oven wanten besloot hij het met zijn blote handen te doen. Hij trok zo hard tot hij de rotan stoel optilde maar het beestje kwam niet los. Vervolgens een voet op de stoel en nog harder trekken, en ja het was gelukt. Het poesje beet als dank de buurman hard in zijn duim en rende hard weg.
We hebben het beestje een dag niet gezien. Maar vanmorgen was hij er toch weer om wat te eten.

Op weg naar huis

Afgelopen maanden zag ik onderweg naar kantoor dat men een brug aan het bouwen was. De brug lag 50 meter naast een andere brug. Ik hoef niet over de brug, maar alle verkeer vanaf de brug zorgt dagelijks voor een opstopping. Ik vermoede dat het met de nieuwe brug zou verslechteren omdat er nog een extra knooppunt op mijn route bij kwam. Het tegendeel is waar, het is een hele verbetering, geen opstopping meer. Ik maak nu alleen dagelijks een ommetje, daar waar ik vroeger rechtdoor ging ga ik nu links de oude brug op, om vervolgens aan de overkant weer terug te gaan via de nieuwe brug en de oude route te vervolgen. Hoe het kan dat dit beter door rijdt is een wonder. Ik denk dat de Indiërs het ook niet snappen, waardoor ze nog niet hebben ontdekt hoe men iemand kan afsnijden en vervolgens weer het hele verkeer te blokkeren.

Pepernoten

Afgelopen week was het 5 december, ik heb kadootjes gekocht in Japan. Helaas vond ik voor Anne-Marie alleen spulletjes van stof. Het meisje was een beetje teleurgesteld dat ze alleen maar lapjes stof kreeg. Thomas was verbaast dat je Lego kon kopen in India, na de verklarende woorden; vliegtuig; Japan begreep hij het.
We hadden ook behoefte aan pepernoten, zoals je verwacht kun je deze niet kopen in India. Dus op zoek naar een recept. Ja je raadt het al er moeten speculaas kruiden in. Die zijn ook niet te krijgen. Dus opzoek naar een speculaas kruiden recept. En ja hoor alle ingrediënten zijn verkrijgbaar. In de meest natuurlijke vorm. Nootmuskaat in de vorm van een noot, kruid nagelen, en Cardamon juist geplukt. Noten met de hand raspen, alles in een vijzel gedaan, daarna door de pepermolen om uiteindelijk een poedertje te maken. De pepernoten waren heerlijk. Ik kan hier ontzettend van genieten. Het geeft je het gevoel dat je het echt helemaal zelf hebt gemaakt. Dit is het tegenovergestelde van een paar zakjes uit het schap, in een kom en een elektrische mixer. Het lijkt wel hoe meer moeite je ervoor moet doen, hoe meer je er van geniet.

Technische blog

Gisteren ben ik me wederom zorgen gaan maken over het niveau van de engineers op het kantoor. Het is een beetje een technisch verhaal, maar ik vind het toch interessant om het te delen met jullie. Er is een proces op kantoor om mensen te stimuleren mee te denken en goede ideeën vast te leggen. Deze "goede" ideeën worden geëvalueerd door een commissie waar ik ook deel van uitmaak. Gisteren had 1 van de commissie leden zelf een idee ingebracht. Dan verwacht je enig niveau, maar helaas. Ze had een verhaal van 3 pagina's gemaakt over flow compensatie. Dezelfde informatie staat in de handleiding van ons systeem, dus het is sowieso al een onzinnige actie om dit te doen. Maar goed iedereen in India verklaart mij voor gek en vindt dit nuttig.
Haar verhaal en ervaring wat ze wilde delen ging over de clamp limits "grenswaarden" van de compensatie factor in het flowcomp algoritme. Ze had ontdekt dat deze grenswaarden ervoor zorgden dat de uitkomst van de berekening ervoor zorgden dat de uitkomst van de berekening niet overeenkwam met haar verwachtingen. Toen had ze bedacht dat je met een wiskundig trucje grenswaarden kan uitrekenen voor de meest extreme waarden zodat de uitkomst altijd overeenkomt met haar originele verwachtingen. Met andere woorden de uitkomst van de berekening wordt nooit begrenst.
Toen ik de opmerking maakte waarom ze niet gewoon plus en min een miljoen invulde keek ze me verbaast aan.
Toen ik zei "het effect is hetzelfde want je wilt immers dat er geen grenswaarde", keek ze me weer zeer verbaast aan.
Toen ik vroeg "waarom denk je dat er grenswaarden aan de compensatie factor zit" snapte ze er helemaal niets meer van.
Na drie keer te hebben uitgelegd wat de functie is van deze grenswaarden, en heb uitgelegd dat ze een goed verhaal heeft geschreven maar dat het voorbeeld niet goed was, heeft ze de opdracht mee genomen om een beter voorbeeld te verwerken in het document.
Ik heb letterlijk gesouffleerd wat ze moest op schrijven, ik ben benieuwd naar het resultaat.
Zo heeft dit overleg toch nog enig nut, deze groep van 5 personen zal in de toekomst deze fout niet meer maken, maar wat met de rest van 600 engineers. Ik heb dit probleem maar bij de knowledge manager neergelegd.

PS:
compensated flow = uncompensated flow * Compterm.
Compterm wordt berekend op basis van het medium wat je wilt compenseren. Bij gas wordt compterm bepaalt door temperatuur en druk. De grenswaarden van compterm zijn aanwezig om ervoor te zorgen dat bij meetfouten van temperatuur of druk je niet een hele extreme compensated flow uitgerekend welke uiteindelijk bij het regelen van de flow voor een ongewenste verstoring zorgt. In het voorbeeld wat de engineer gaf had ze het totale meetbereik van temp en druk gebruikt als input variabelen.

De engineers zijn best slimme mensen, de meeste hebben een hogere opleiding dan ik. Het probleem is dat ze geen flauw idee hebben over de de uiteindelijke functie, wat is het doel, hoe wordt het uiteindelijk toegepast bij de klant.

Wat ook merkwaardig is dat ik in de afgelopen 20 jaar als engineer deze berekening nooit heb hoeven te maken. Heel zelden heeft een proces technoloog aan mij gevraagd om de standaard grenswaarden van 0.8 en 1.25 te veranderen naar bijvoorbeeld 0.9 en 1.1.
In hetzelfde overleg hebben we ook nog een ander onderwerp behandeld. Dit was iets minder knullig. Maar ook bij dit onderwerp bracht ik iets op tafel waar men nog nooit over nagedacht had. Dit ging wederom over hoe de klant ons systeem uiteindelijk wil gebruiken.

telefoon en internet

Ik heb een week geleden een telefoonaansluiting aangevraagd. We hebben nl in ons huis geen netwerkservice om mobiel te bellen. Ben dus regelmatig onbereikbaar en zodra ik gebeld wordt dan spoedt ik mij naar buiten. Guus was laatst naar de sportschool en kwam om 21.30 terug, de buren hadden de gate al met het hangslot afgesloten en ik was onbereikbaar... vandaar toch de aanvraag voor de landline.
plan 2 van deze landline is om broadband internet aan te vragen, lekker snel internet zonder datalimiet zoals we nu hebben... halverwege de maand hebben we nog maar de helft vd snelheid en die was al niet snel hmmm. Nu biedt deze telefoonaanbieder een abonnement aan met 8Mbps en een datalimiet van 60 GB, dat klinkt goed.

Maar goed eerst die telefoon, alle papieren mee, paspoort pasfoto, huurovereenkomst, elektriciteitsrekening FRO papieren etc. en een aansluiting regelen.
Dat je betaald wat je belt is hier in India niet de gewoonte. Je moet dus vantevoren vertellen hoeveel gesprekken per maand je wil hebben. hmmm lastig nou doe de minste maar, meer dan 120 telefoongesprekken per maand zullen het wel niet worden.
Verder vroeg ik voor de zekerheid of er wel internationale gesprekken mogelijk zijn, nou nee!
Ik moet dan eerst laten zien dat ik kredietwaardig ben en 6 maanden Indiase bankgegevens overhandigen, hoezo privacy, jeetje ik heb nogmaar 2 maanden een account, mag mijn nederlandse account? antwoord NEE, maar je kunt een kaart kopen waarmee je internationaal kunt bellen. Nou dan dat maar.
Gistermiddag kwam er een mannetje van BSNL de telefoondraad vanaf de weg doortrekken naar het huis. Hij is er lang mee bezig geweest. Hij heeft een leentoestel achtergelaten voor t weekend en komt deze maandag ophalen. Er zit geen stekker aan de telefoon, er steken gewoon 2 draadjes in de telefooncontactdoos! Hoe Indiaas!
Daarna met mijn chauffeur op zoek naar een telefoon, zo eentje waar mee je met een kaart internationaal kan bellen. We zijn een paar uur op stap geweest en zo,n 10 winkels bezocht zonder succes.
's Avonds kwam mijn landlord even langs en vertelde ik van de zoektocht. Hij vertelde mij dat ik een kaart kan kopen voor international calls en dat daarop code's staan die je tevoren moet intoetsen. OOOOH ik kan dus een gewone telefoon kopen!!!
Nou heb ik vandaag weer wat te doen.

Ga maandagmorgen naar het kantoor om de internet connectie aan te vragen, ben benieuwd hoe dit gaat.
Wordt vervolgd...
Groetjes, Gerlinde

japan

Guus is in Japan, Sendai. Het gebied dat ik mrt 2011 door de Tsunami is verwoest. Er is een olieraffinaderij die binnenkort weer moet opstarten.
Hieronder de berichtgeving van zijn ervaringen via de mail die ik met jullie wil delen:
MAIL 1
Ik ben aangekomen in Sendai.
Men spreekt hier nauwelijks engels
 Mijn Telefoon heeft geen ontvangst.
 Van mijn Hotel kamer kan ik niet internationaal bellen.
 De stekker van mijn laptop past niet in het stop contact.
 Dus ik type even snel iets totdat mijn baterij op is.,

MAIL 2
onmogelijke opgave, scope is niet duidelijk, japanners doen alles wat de klant vraagt
 tijdens ons laatste skype poging is mijn vmware met een blue screen of dead overleden
 ik heb bij honeywell india internationaal bellen aan gevraagd,
 ik ga zo nog even skype proberen te redden
Op het werk is veel druk

MAIL 3
Ik heb vandaag mijn eerste aardbeving meegemaakt.
Niks ernstig of gevaarlijks maar toch een heel bijzondere ervaring.
Alles schud voor je gevoel wel een halve meter heen en weer.
Jappanners springen in de benen om de monitor vast te houden zodat
hij niet omvalt.
Deze basic instinct heb ik niet.
Het gaat goed met me, maak nog steeds lange dagen.
Morgen ook werken
mogen een half uur later op.
Hoera hoera.
We hebben het schedule denk ik onder controle.
Wel een cultural gap met jappanners, ook hun begrijp ik zo af en toe
niet. Ik zie dat australiers hier ook mee worstelen

Groetjes Gerlinde

Race car

We zijn vandaag een dagje uit geweest. We hadden een leuke Geo Earth cache gevonden op internet. Toen we terug waren, zei ik tegen Bart, waar denk jij aan als ik zeg race car. Bart zei Ferrari, lamborgini, licht metalen velgen. Ik zei wij hebben een race car gezien met 2 licht houten velgen afgewerkt met een ijzeren rand, mooi afgewerkt met special handcraft art, en 2 BP (buffalo power).
We regen op de national highway, en haalden een vracht auto in. Onze chauffeur zag me verwonderlijk kijken, en zei race car. Hij bleef er even achter rijden, zodat ik het iets beter kon zien, vervolgens wenkte hij naar de mannen zodat ik een foto kon maken. De mannen gingen op de rand van de vrachtauto staan zodat ik de ossen ook op de foto kon zetten. In de vrachtauto zaten twee ossen, een paard een paar mannen en de race car hing in de top. Even later op de high way kwamen we nog een race team tegen.

De reis ging vervolgens door een landbouw gebied, uien, kool, bessen, suiker-riet, bessen struiken waarvan Anand alleen de Hindi naam kende. Na een paar uur rijden kwamen we op de locatie aan van de geo cache. Het was een riviertje dat vele potholes heeft uitgesleten in het landschap. De potholes ontstaan doordat wat steen gruis rondjes gaat draaien door de stroming. De potholes waren er in maten.

Ik voel me zo dom

Ik heb zo af en toe het gevoel van ben ik nou zo efficient, of jullie zo omslachtig. Ik heb vanavond geprobeerd te internet bankieren. Nou heeft het enige moeite gekost om mijn geld hier op de rekening te krijgen. Ik had de SWIFT code van Pune gebruikt, dit was fout, het moest de SWIFT code van Mumbai zijn, terwijl we het account hebben geopend in Pune. Als je dat aan een Indier vertelt dan vindt hij dit logisch. Nou heb ik eindelijk wat geld op mijn rekening en dacht ik "laat ik mijn betalingsachterstand wegwerken". Dus vol enthousiasme stort ik me op het Internet bankieren. Heb ik alle gegevens ingevuld, druk ik op next voor de vervolg actie. Komt de site terug met de melding dat ik mijn mobiel moet registreren. En dit registreren kan alleen persoonlijk bij de bank, met al je originele papieren. Het erge is dat ik mijn mobiele nummer al op een aantal formulieren heb ingevuld bij de aanvraag van het account. En men heeft dit al drie keer gecontroleerd. Ik zie er nu al weer tegen op hoe vaak ik terug gestuurd ga worden omdat ik een formulier ben vergeten. En als je dit aan een Indier vertelt dan vindt hij het volkomen logisch dat al deze handelingen moeten worden verricht.
Ik voel me dan zo dom. Het is net of ik de enige ben die het niet begrijpt.
Het wordt leuk op mijn werk om ze aan het verstand te peuteren dat het ook efficienter kan.

Heavy loaded

Vrachtauto´s in India zijn prachtig versierd. De meeste vrachtauto´s hebben ongeveer dezelfde afmetingen. Ik denk dat ze ongeveer 5 meter lang zijn en dat de voor en achter as 3 a 4 meter uit elkaar zit. De vrachtauto´s worden over het algemeen zo zwaar beladen, dat ze nog net vooruit komen als ze berg op moeten. Als je op de snelweg van Mumbai naar Pune zit dan rijden de meeste vrachtauto´s niet harder dan 20 km/hr. De chauffeurs van personen auto´s zijn daarom erg getraind om tussen deze vrachtauto´s door te slalommen. Zodat het toch nog lukt om de afstand van 160 km in 2 a 3 uur af te leggen. Voor de vrachtauto´s is het doel is blijkbaar om zoveel mogelijk vracht in 1 keer mee te nemen. Er zijn ook vrachtauto´s welke zijn verbouwt. Met een lasapparaat en wat creativiteit kom je een heel eind. Aan deze verbouwde auto´s zit geen enkel afgewerkt randje, het bestaat uit staalplaten en profielen welke zijn gelast op een onderstel van een gewone vrachtauto. Onlangs zag ik een vrachtauto waarvan de cabine een halve meter naar voren was geplaatst het laadruim was aan beide zeiden van de auto met een halve meter verbreed en het laadruim was met minstens 3 meter verlengt naar achteren. Het zag er heel bizar uit, ergens in het midden van een enorme laadbak zaten een paar wielen. Voor personen auto´s bestaat er een jaarlijkse keuring, ik twijfel of dit ook bestaat voor vrachtauto´s.

Gisteren zag ik een ander vracht vervoer middel. Het was een soort gemotoriseerde riksja met een laadbak. Dit soort voertuigen zie je heel veel. Maar die van gisteren had was zo zwaar beladen dat hij bleef steken in een kuiltje op de weg. Het hele verkeer staat dan direct vast. Het kuiltje was ongeveer 15 cm die en liep van link naar rechts over de weg. Normaal slalomt iedereen om de kuilen heen, maar deze was niet te ontwijken, hij lag over de volle breedte. Er had denk ik iemand een keer een kabeltje gelegd en iets te weinig zand terug geplaatst. Uiteindelijk wist het voertuig in de achteruit zich uit het geultje te wurmen. En vervolgens met een aanloop er door te stuiteren. Mijn chauffeur moest lachen, en zei daarna droog, heavy loaded.

Vogeltjes

In de kantine op mijn werk vliegen altijd een paar vogeltjes rond. Het zijn musjes of zo. Geen mens kijkt ervan op, dit is inmiddels normaal voor iedereen. Zo af en toe moet je er een ontwijken omdat hij anders tegen je op vliegt. Gisterochtend vloog er een duif door het kantoor. Dit wordt nog wel vreemd gevonden. Iedereen keek naar het arme beest. Zoals je wellicht weet vliegen duiven altijd een beetje moeizaam. De gewicht vleugel verhouding is bij duiven volgens mij een beetje aan de krappe kant. Een duif in een kantoor heeft het nog moeilijker. Zeker als hij door het raam probeert te vluchten en dan verstrikt raak in de lamellen.

Wat heb ik genoten

Het bankje op de ergometer is omgedraaid. Wat is dat comfortabel. Ik heb zo waanzinnig lekker geërgometerd. Geen pijn in je stuitje. Geen irritante rand in je hamstrings.
Heerlijk

De hoofd trainer kwam nog even informeren of alles naar wens was. Ik heb hem de hemel ingeprezen.

Bitterballen

Na een aantal maanden in India, onstond er behoefte aan bitterballen. Het receptenboek erbij gepakt en een lijstje met ingredienten gamaakt. Na een zoektochtje hebben we besloten dat het recept voor gevogelte kroket gevolgt moest worden. Blaadjes gelatine, niet te vinden, gelukkig wel gelatine poeder.
Na wat kokkerellen moest de ragout een nachtje opschijven. Vanavond hebben we de balletjes in de frituur gedaan.
Bart: Zo lekker heb ik in geen 4 maanden gegeten.

Ergo III

Eergisteren nogmaals gevraagd of men het bankje op de ergometer wil omdraaien. Men beloofde dat het de volgende dag opgelost zou zijn. Helaas vandaag weer met een pijnlijk stuitje afgestapt.
Men heeft nu toegezegd om het aanstaande zondag tijdens een grote onderhoudsbeurt mee te nemen.
Ik ben benieuwd.
Dit is zo Indiaas, ja zeggen en niet doen.

Ik moet denk ik iets meer trainen, ik kan het niet meer volhouden op de ergo meter, ik ben ook 6 kilo afgevallen de afgelopen maanden. Dit zal wel wat vet zijn maar ook ongetwijfeld spieren.

Als ik aan het ergometeren ben dan denk ik altijd aan de aanwijzingen van Hendrien, eerst inbuigen dan pas rijden. Rug sterk houden, eerst je benen dan je rug. Eigenlijk gek je bent duizenden kilometers verwijderd maar toch in gedachten zo dicht bij.

Plannen

Op mijn werk heb ik zo af en toe twijfel of men wel werkt aan de hand van een planning. Natuurlijk heeft ieder zijn wekelijkse schema wat hij afwerkt en alle vinkjes zet zodat hij kan aantonen dat hij zijn werk goed doet. Maar of je ook op papier zet wanneer je welke "deliverable" af hebt, dat is in India iets anders. Men heeft sowieso een probleem met het begrip tijd. In het Hindi is het woord voor gisteren gelijk aan het woord voor morgen. Als ik aan de chauffeur vraag of hij "at 5 o'clock in the afternoon" kan komen dan volgt er altijd een verwarring. 5 PM werkt gelukkig wel. Toch zie je dat hij begrippen als tomorrow, afternoon en yesterday niet begrijpt.
Anne-Marie vertelde me dat men hier op school leert hoe je een agenda moet gebruiken. Er wordt aan de kinderen geleerd dat men het huiswerk moet opschrijven bij de dag dat men het op krijgt. Met als gevolg dat je iedere dag een paar weken moet terug bladeren om te kijken of je nog huiswerk hebt voor die dag. Anne-Marie heeft zich voorgenomen om het maar weer net als in Nederland te doen. Bart had vanaf dag 1 al het idee dat dit onhandig was, en is er nooit aan begonnen. Wat ik me nog wel herinner van de eerste week is dat Bart vroeg hoe de agenda te gebruiken. De agenda's bevatten namelijk zo af en toe dubbele dagen. Je hebt dan bijvoorbeeld ma, di, wo, do, vrij, wo, do, vrij, zaterdag, zondag. en de week erna zit spontaan goed en daarna zit bijvoorbeeld maandag en dinsdag dubbel. Het is niet te geloven dat men zo'n chaos kan creëren. Dus dat men niet leert plannen is me duidelijk. Als je op maandag aan iemand vraagt of hij/zij een vergadering voor je wil regelen voor a.s. vrijdag, dan wordt donderdag middag na 18:00 uur de uitnodiging rond gestuurd. Ik heb me erover verbaasd dat iedereen (Ca. 12 personen) present was. Gedurende de week voorafgaande aan de vergadering heb ik nog twee herinneringen gestuurd. Ik ging donderdag voor zessen naar huis en was verbaast dat de vergadering op vrijdag om 10:00 uur doorging. Ook in de bouw plant men niet, in het huis wat men aan het bouwen is naast ons huis hoor je hoofdzakelijk geluiden van bikken en hakken. Dit is volgens mij alleen maar noodzakelijk als je dingen wilt afbreken, dus niet gepland. In ons huis zitten bijna alle licht knopjes achter de deur, dus als je de deur open doet dan moet je erom heen lopen om het ligt in de kamer aan te doen. Als je een beetje nadenkt voordat je begint dan zijn dit soort dingen te voorkomen..

In onze kamer zit een rij van 8 schakelaars voor licht en ventilatoren. Het zijn twee setjes van vier, de linker vier zijn voor het rechter deel van de kamer. De andere net anders om. Het went wel, maar waarom? Indiers vinden het blijkbaar niet erg en accepteren dit soort zaken continu. In de kamer van Thomas zit een zeer bijzondere schakeling, tijdens mijn electro-techniek studie heb ik deze schakeling niet geleerd. Ik snap nog steeds niet precies wat er verdraait zit. Thomas heeft inmiddels door dat wanneer het licht niet uit wil met de schakelaar naast zijn bed, dat hij dan de ventilator moet aanzetten met de schakelaar naast zijn bed en naar de deur moet lopen om daar het licht aan te zetten waarna de ventilator weer uit gaat.
Ik heb toch een intelligente zoon van 8.

Olifant

Olifanten wassen en op een olifant rijden stond op het programma. Eerst zijn we de Olifant gaan wassen, de olifant lag in een riviertje, Gerlinde en Anne-Marie gingen met de schil van een cocosnoot naar de olifant en hebben hem een lekkere scrubbeurt gegeven. De Olifant genoot er van, daarna mochten de dames op de rug gaan zitten. De begeleider begon iets de roepen waarna de olifant de beide meisjes een douche gaf. Toen iedereen schoon was zijn we naar een andere olifant gegaan om een ritje te maken.

Bezuinigen

Vanavond heb ik even gefietst op onze eigen fiets. Wat was dit een genot, het zadel zat vast, het zadel staat op de juiste hoogte, het zadel is zacht, er zit geen slag in het wiel, er zit geen bobbel in de band, je hebt verlichting, het wiel loopt niet aan, oh wat is dat heerlijk. Dit soort dingen valt je normaal niet zo op maar nadat we in Goa een fiets gehuurd hebben ga je dit soort dingen waarderen. Toen we de fietsen huurden vroeg ik of het zadel hoger kon, het stond erg laag, de verhuurder gaf aan dat hij niet hoger kon, na wat aandringen van mij schroefde hij het zadel los en liet me zien dat de zadelpin niet langer was. Werkelijk de zadelpin was circa 10 cm, dus niet te verstellen, de verhuurder zei: "Indian brand" en hij schudde veelzeggend zijn hoofd. Gerlinde en ik hebben een rondje gefietst, na 10 km hebben we gewisseld in de hoop dat de andere fiets beter was. Gerlindes fiets was nog erger dan de mijne, het zadel ging naar voren of naar achteren, de laatste 3 km heb ik staand gefietst. Nou klaag ik wel ontzettend maar het koste ook bijna niets, slechts 100 roepie per dag per fiets. De Hotel eigenaar vertelde ons dat we veel te veel hadden betaald we hadden er ook 1 voor 50 roepie kunnen huren. 100 roepie = 1.60 Euro.

Vanavond na terugkomst van onze vakantie werden we hartelijk ontvangen door onze buren. Tijdens het Diwali feest hoor je mensen iets te geven, we kregen een doos koekjes en chocola. Tevens werden we uitgenodigd om bij hun te komen eten. Terwijl de vrouw des huizes aan het koken was werden wij uitgenodigd om vuurwerk af te steken. In Nederland is het vuurwerk veilig, als je hier een lont aansteekt dan duurt het soms 5 seconden en soms een halve seconden voordat het ontploft. En als het dan ontploft dan is het kleinste matje nog heftiger dan het grootste vuurwerk in Nederland. Na wat van deze heftige kleine matjes te hebben afgestoken kwam de buurman met wat groter spul aan. Het was zeer indrukwekkend. Gelukkig hebben we geen ongelukken gehad.

Na afloop concluderen we dat ze op de verkeerde dingen bezuinigen, Korte zadel pinnen om een stukje ijzer te sparen, korte lontjes waarvan ik geen goede reden kan verzinnen.

Persoonlijk houd ik nogal van degelijk, ik kies er altijd voor om het extra stevig te maken, dit is het tegenovergestelde van Indiers, zei proberen overal een minimum aan materiaal te gebruiken. Weinig schroeven, dun blik en ijzer, dunne matrassen etc.

Vet onhandig

Thomas,
Waarom plakken ze die handige openingen van de Jam ook dicht, VET ONHANDIG.

Huizen in Goa

In Goa ziet het er anders uit als in Pune. Het is hier rustiger, er zijn heel veel palmbomen en de Huizen zijn groot en hebben felle kleuren. Ik heb slechts een paar foto's toegevoegd, in het dorpje waar we verblijven zijn ook nog rode, gifgroene, beige, groene, oranje en een aantal mengkleuren hiervan.

Vogeltjes

Voor ons hotel is een weiland/rijstveld, de koeien lopen hier te grazen, de vogels lopen rond de koeien om alle ongediertje wat zich beweegt op te eten. Ik heb 1 uurtje zitten kijken en wat vogels op de foto gezet.

Sorry even geen vogel maar een libelle

Kingfisher, als hij vliegt is hij prachtig blauw, ik heb lang zitten wachten en geprobeerd om hem vliegend op de foto te zetten. Steeds als ik de camera even ergens anders op richte ging het vogeltje een paar meter vliegen.

Sorry even geen vogel maar het hotel waar we verblijven.

Spicefarm

Vanmiddag zijn we naar een spicefarm geweest. Ik vond het heel erg interessant, helaas is het teveel om allemaal te onthouden. Ik heb een paar foto's gemaakt.

Koffie bonen, men had twee soorten Arabica en Robusta, op de foto is de robusta te zien.

Een bananen boom met bananen

Een kleine variant van de kokosnoot de Bitternut. De vruchten zijn ongeveer 3 cm. Men gaf ook nog een demontratie hoe men in zo'n boom klimt en dan op ca 8 meter hoogte met het lichaam en boom heen en weer gaat zwaaien zodat men kan overstappen in een andere boom om de vruchten te plukken. Ik had het gevoel dat het dunne  boompje ieder moment zou kunnen afknappen. Wat verder een leuke wetenswaardigheid is dat je kan zien hoe oud een kokosboom is. namelijk iedere 4 ringen in de lengte van de boom staat voor 1 jaar ouderdom.

Turmeric, de wortels worden gebruikt om een geel poeder van te maken, even koken daarna drogen en fijn stampen, men vertelde dat het erg goed was om op wonden te gebruiken. Dit zal wellicht het gelepoedertje zijn geweest dat men onder mijn voet heeft gesmeerd.

Black widow spider, hier liepen we bijna tegen aan toen we gingen kijken naar cinnamon, dit is een boom waarvan de bast wordt gebruikt om kaneel te maken. De bast ruikt echt heel sterk naar kaneel.

We liepen een stukje verder en kwamen langs een teak boom. Toch leuk om te weten waar je meubeltjes vandaan komen.

Cacoa

Op weg naar de Vanille, werden we opzij geleid door 1 van de medewerkers van het park. Er was een giftige slang in de boom. Het beestje is ongeveer zo dik als mijn vinger en een halve meter lang.

Vanille, er schijnen witte bloemen aan te komen. Men vertelde dat men heel weinig vanille nodig heeft om de smaak en geur over te brengen op bijvoorbeeld suiker.

Peper, dit zijn de peper korrels die we uit de peper molen kennen. de man legde uit dat de rijpheid en de verwerking de kleur bepaald. Dus soms wit, zwart, rood of groen.

Dit is de piri peper, de pepertjes worden niet groot. Ze zijn 2000 keer zo sterk als de gewone peper. Hij vertelde dat deze soort de op drie na sterkste peper op de wereld was. Ik geloof dat ik deze niet in mijn eten hoef.

Goa

Goa is mooi, een oase van rust, veel palmbomen met rijstvelden er tussen. Op weg naar het strand wandelen we door de rijstvelden. Langs het weggetje zitten ook vrouwen vis schoon te maken. De stank is enorm. Bij het strand gaan we even zitten. Ik zie een aantal koeien op het strand en stel voor er naar toe te lopen. Bart vindt dit onzin en blijft achter op het muurtje.

Het was eindelijk een lekkere aangename temperatuur in de avond. Een lekker briesje over het strand. We besloten om lekker even te gaan zitten. Anne-Marie zei ik bel Bart even of hij ook komt. Om aan te duiden waar we zaten zei Anne-Marie we zitten onder de vlieger, Bart verstond dat we onder de vliegen zaten. Hij zei waarom kom je dan niet hier naar toe.

Zo zie je dat je eerste gedachten redelijk worden beinvloed door je omgeving.

Vissers huizen nabij strand

Eten

Thuis koken we gewoon net als in Nederland. Italiaanse pasta, aardappelen met groente, pannenkoeken enz. Een paar keer hebben we geprobeerd om Indiaas te koken. Als we dat doen dan doen we er ongeveer een kwart van de pepers in, de smaak is dan lekker. Boodschappen doen kost veel tijd, je zoekt je wezenloos naar bepaalde producten. Melk zit in een zakje. Vlees is niet te vinden in de supermarkt in Aundh. Bier en andere alcoholische drankjes moet je naar een kleine slijterij. Nu na een paar maanden kunnen we alles redelijk vinden. Er is 1 supermarkt in Pune welke allerlei internationale producten heeft. Als je hier iets vind dan moet je gelijk het schap leeg kopen want het wordt wellicht de komende maanden niet meer aangevuld. Zo hebben wij een reeks hagelslag potjes ingeslagen. Dit zijn zo van die dingen waar je naar gaat verlangen. Op mijn werk eet ik in de kantine. Het bestellen van het eten is een uitdaging, er staat een bord van 6 m2 met woorden waarvan ik de betekenis niet ken. Ik kies meestal iets willekeurigs, dit probeer ik uit te spreken bij de kassa, na drie keer herhalen slaan ze meestal iets aan en dan betaal ik. Probleem twee is dat er minimaal 6 plaatsen zijn in de kantine waar je verschillende gerechten kan halen. Bij iedere balie staat een rij waar je minimaal 10 minuten moet wachten voordat je aan de beurt bent. Als je dan de verkeerde balie kiest dan duurt het erg lang voordat je wat te eten hebt. Ik vraag dus meestal aan iemand in de rij of ik in de juiste rij sta. Als je dan aan tafel je eten wilt opeten dan is het een verrassing hoe heet het is. Ik houd best van pittig, thuis in Bussum was ik de persoon die met regelmaat wat sambal toevoegt. Ik heb hier met regelmaat het zweet op mijn bovenlip en voorhoofd staan van de hoeveelheid peper. Als ik voor de eenvoudige oplossing ga en ik bestel een Veg Cheese Sandwich, dan kijken mijn collega's me aan en vragen wanneer ik me nou eindelijk eens aanpas en een goede maaltijd ga nuttigen.

Cultural Differences

Voordat we naar India gingen hebben we een cultural training gehad. Tijdens de training bleek dat ik al veel onderwerpen kende door mijn werkervaring. Culturele verschillen waarnemen is de eerste stap. Er voor open staan is een tweede stap. Tijdens de training werd ons medegedeeld dat ieder gezinslid een cultural shock zou gaan beleven ergens in de tweede of derde maand na vertrek. Ik merkte de laatste weken dat het erg moeilijk is om je plannen te realiseren. Ik denk dat dit voor mij de culturele dip was. Gisteravond heb ik een biertje gedronken met een collega uit Nederland en zijn engelse collega. Dit heeft me bijzonder goed gedaan. Ik denk dat dit komt omdat we hebben gesproken over het lastigste deel van mijn opdracht hier. Ik moet namelijk zorgen dat er iets veranderd zodat er verbetering komt. We kwamen tot de conclusie dat Indiërs denken dat ze nooit fouten maken, dit wordt veroorzaakt door het feit dat men nooit iemand zal bekritiseren. Maar als ik iemand moet vertellen dat hij niet goed doet en dat we dit moeten verbeteren dan zal hij dit ontkennen want hij maakt immers nooit fouten. Dit lijdt tot een conflict en niet tot een oplossing. En dit is wat ik de laatste weken waarnam. Veel discussies en geen voortgang.
Ik zal dus in mijn aanpak ze niet moeten bekritiseren, ik zal ze moeten complimenteren, en vandaar uit proberen aan te geven dat men in de rest van de wereld iets anders verwacht maar dit zonder hen te bekritiseren, wellicht nog een aantal complimenten tussen door.
We kwamen ook tot de conclusie dat ik eerst naar mezelf moet kijken. Als het om een cultural difference gaat dan is de kans groot dat ik me niet kan inleven in hun manier van reageren, dit komt omdat ik de afgelopen 45 jaar niet anders gewent ben. Ik merk dat dit enorm helpt, je raak in ieder geval minder gefrustreerd. Je ergert je namelijk niet aan de ander maar realiseert je dat je hun gedrag niet begrijpt. En een Indiër maakt nooit fouten dus hij doet het per definitie goed. Ha Ha.
Als laatste topic hebben we het gehad over Values. Dit is ook behandeld tijdens de cultural training. Values zijn de normen en waarden die het diepst in de cultuur zitten. Het zijn normen en waarden welke al duizenden jaren waar zijn voor een volk. Een value kun je niet veranderen. Ik heb dit de afgelopen maand ook voor een paar topics geprobeerd. Ik kan hier beter mee stoppen en mijn energie in andere zaken steken. Een voorbeeld hiervan is dat wij Nederlanders altijd nadenken over wat we doen en vooral waarom we het doen. Indiërs werken vooral volgens check lijsten die ze strak volgen, dit is ook eenvoudig want je neemt geen risico's en je kan eenvoudig aan tonen dat je geen fouten hebt gemaakt. Want als alle vinkjes staan dan is het goed. Dit zegt niks over het gedane werk. Ik heb getracht dit te delen maar hier peuter ik aan een Value die ik wellicht niet kan veranderen. Ik zal me er wellicht bij moeten neerleggen dat alles met procedures, formulieren en check lijsten moet worden gedaan zodat de personen die ermee moeten werken niet hoeven na te denken.
Diep van binnen haat ik deze bureaucratie. Dit zal mijn value wel zijn.

Tuin

Wij vinden het altijd fijn om een mooie tuin om ons heen te hebben. Vorige week zijn we op de fiets naar een plek geweest waar men planten verkoopt. Het vreemde is dat je de seizoenen niet kent. Je weet dus eigenlijk niet op je planten koopt die al bijna zijn uitgebloeid of juist niet. We hebben maar wat planten gekocht en in onze tuin gezet. Onze tuin bevatte vooral veel groen, wat niet bloeit, of misschien nog niet bloeit. Sommige klimmers groeien erg hard onze buurman vertelde dat het een passie bloem is. Ik ben benieuwd. Verder staan er twee palmboompjes en een mango boompje. In de tuin van de buren staat een erg grote mango boom, deze zal wellicht vruchten dragen. Ons boompje zal daar wel te klein voor zijn.

De gekochte planten hebben we in de grond gezet. Op dat moment snapte ik waarom men hier altijd aan het graven is met pikhouwelen. De grond was kei hard. Het is een soort klei die heel goed plakt aan al je tuin gereedschap. Dit is het tegenovergestelde van het klap zand uit Bussum. Eén van de plantjes die we hebben gekocht is gaan bloeien, en andere laten alle bloemetjes vallen.

We hebben ook een boekje gekocht met Indiase vogels. Helaas heeft het boekje een Indiase indeling welke wij als eenvoudige Nederlanders niet begrijpen. We kunnen dus geen enkel vogeltje vinden.

Die zwarte vogels hebben grotendeels witte vleugels als ze vliegen, en dat onderste vogeltje is heel klein ca 5 cm.

We kregen trouwens ook nog een mailtje van onze huurders in Bussum, dat ze zoveel complimenten kregen over onze tuin tijdens de house warming. Dit doet een mens goed.